به گزارش سایت خبری پرسون، شاید بتوان نامه نمایندگان مجلس به سیدابراهیم رئیسی جهت نامزدشدن در انتخابات را نیز در همین راستا قلمداد کرد. البته این بار پس از سالها سیاست روی خوشش را به اصولگرایان نشان داد و چرخ گردون بر مدار خواست آنها چرخید و دولت اصولگرا و انقلابی سیزدهم روی کار آمد. در نتیجه انتظار میرفت در پروژه حاکمیت یکدست اصولگرایان با وعدههایی که چه از سوی دولتمردان و چه از سوی مجلسنشینان مطرح میشد شرایط جامعه و مشکلات جامعه در مدت کوتاهی و حداقل تا میان مدت حل و فصل شود. اما روند شکلگیری دولت و تعامل با مجلس نشان داد بهرغم اینکه باید بهطور طبیعی منتظر تعامل منسجم و روابط طولانی مدت پاستور و بهارستان میبودیم این چنین نشد و ماه عسل مجلس و دولت بیش از چند ماه بهطول نینجامید. چه اینکه پس از عملکردهای ناموفق چندی از وزرا و برخاستن صدای نمایندگان مجلس دیگر رویکرد حمایتی مجلس به سمت رویکرد نظارتی رفت و از آن پس بود که شاهد جمعآوری امضا برای استیضاح وزرای مختلف بودیم. همین مساله نیز باعث شد تا عدهای با اشاره به شور بسیار نمایندگان برای شکلگیری دولتی همراستا و انقلابی و رویکرد امروزی آنها نسبت به دولت و عملکردهایش لفظ طلاق عاطفی مجلس و دولت را مطرح کنند. اختلافاتی که در همینجا خلاصه نشد و در ماجرای لایحه بودجه و برنامه هفتم نیز شفافتر خود را نشان داد. حال باید دید روند تعاملات دولت و مجلسی به کجا خواهد انجامید.
چالش برنامهای و بودجهای
اختلاف نظر میان دولت و مجلس ابعاد تازهای یافته و اکنون مساله بر سر لایحه بودجه و برنامه هفتم است که باعث شده پاستورنشینان و ساکنان بهارستان با یکدیگر از در تقابل و قانونگرایی درآیند. چنانکه با وجود اظهار نظرات مختلف به نظر میرسد که هنوز ابهامات موجود بر سر ارائه لایحه بودجه و تقدم و تاخر برنامه هفتم بر این لایحه پایان نیافته است و این موضوع همچنان محل اختلاف نظر مجلس و دولت سیزدهم شده است. مساله تنها تاخیر در ارائه لایحه بودجه نیست. عدم تعیین تکلیف برنامه هفتم توسعه سبب شده است لایحه بودجه سال آینده قانون بالادستی نداشته باشد و حالا بسیاری معتقدند تا زمانیکه لایحه برنامه هفتم تعیین تکلیف نشده است، نمیتوان بودجه را مورد بررسی و تصویب قرار داد. خبرها حکایت از ارائه لایحه بودجه به مجلس و عدم اعلام وصول بهواسطه نارساییهای قانونی دارد. این در حالی است که دستیار رئیس سازمان برنامه و بودجه در اظهاراتی تازه اعلام کرده است: بهزودی لایحه بودجه ١۴٠٢ و برنامه هفتم به مجلس ارائه میشود. رحیم ممبینی درباره تاخیر دولت در ارائه لایحه بودجه اظهارکرد: طبق توافقاتی که با مجلس داشتیم قرار بر این است که لایحه بودجه بهصورت دو مرحلهای تحویل مجلس شود. در عین حال رئیس مرکز پژوهشهای برنامه و بودجه گفت: براساس توافق انجام شده بین سازمان برنامه و مجلس قرار شد لایحه بودجه دو مرحلهای ارائه شود که یکبار کلیات آن شامل ماده واحده و تبصرهها و یکبار جداول پیوست ارائه شود. از طرفی محمد حسینی، معاون پارلمانی ریاستجمهوری اخیرا دراین باره گفته است: منتظر هستیم شورای نگهبان در این باره تصمیم بگیرد و هنوز تصمیمی درباره بررسی دو مرحلهای بودجه گرفته نشده و هنوز موافقت نکرده است. هر چند که حسینی توپ را به زمین مجلس انداخت و دو مرحهای شدن ارائه لایحه بودجه را به جهت تغییرات آییننامهای داخل مجلس دانست. حال در شرایطی که قاطبه نمایندگی از بودجه سه دوازدهم یا یک دوازدهم صحبت میکنند، اخیرا میرتاجالدینی، عضو هیأترئیسه مجلس به روایت قالیباف رئیس مجلس در این خصوص استناد کرده و گفته بناست دولت تا پایان ماه برنامه هفتم توسعه را تقدیم مجلس کند و مجلس بودجه ۱۴۰۲ و برنامه هفتم را باهم بررسی کند. حال باید دید که این گفته تا چه حد به وقوع خواهد پیوست و بالاخره اختلاف برنامهای و بودجهای بهارستان و پاستور به پایان خواهد رسید.
مجلس باید مطالبهگر باشد
یک فعال سیاسی اصولگرا در ارتباط با اختلاف نظر میان دولت و مجلس اظهارداشت: معمولا سال آخر عمر مجالس به چالش با دولتها میگذرد و طبیعی هم هست چون نمایندگان مجلس دنبال این هستند که در دور بعدی هم رای بیاورند. محمد مهاجری به «آرمان ملی» گفت: همه دورههای مختلف مجلس با دولت بهخصوص در لایحه بودجه دچار چالش میشدند. دلیل هم این است که نمایندگان مجلس به دنبال منابع و بودجههای استانی خود هستند. از این جهت معمولا سعی میکنند فشار بیشتری به دولت بیاورند که آن بودجههایی که مدنظرشان است را تحمیل کنند که موجب بروز چالش میان دولت و مجلس میشود. وی افزود: چندی پیش روزنامه دولت نیز به مجلس تاخته بود که چرا لایحه بودجه را اعلام وصول نمیکند. اکنون بحث برنامه هفتم توسعه است که دولت آماده نکرده. مجلس فشار میآورد که این کار انجام شود که به یک چالش تبدیل شده است. مهاجری بیان کرد: البته مجلس باید مطالبهگری خود را حفظ کند و چالش را حفظ کند. هر چند که این به لحاظ تئوریک بود. تعاملات بین این دو قوه به جهت اقتصادی و سیاسی سودی برای جامعه نخواهد داشت. لذا خیلی خوشبین نیستم که تعامل این دو قوه بتواند منشأ تاثیر حل مشکلات کشور باشد.
آرمان ملی