به گزارش سایت خبری پرسون، «یواس‌ای تودی» شگردها و درمان‌های گوناگونی برای بازگرداندن نوزاد به خواب پیشنهاد شده‌اند، اما اکنون گروهی از پژوهشگران می‌گویند توانسته‌اند «به طور علمی» دریابند بهترین راه برای خواباندن نوزاد چیست.
این پژوهشگران که یافته‌هایشان را در ژورنال «زیست‌شناسی معاصر» (Current Biology) که مقالات داوری همتا می‌شوند (بوسیله کارشناسان مستقل پیش از انتشار بازبینی می‌شوند) منتشر کرده‌اند، می‌گویند بهترین شیوه برای دوباره خواباندن نوزاد این است که او را در آغوش نگهدارید و برای پنج دقیقه راه بروید. سپس بنشینید و برای پنج تا هشت دقیقه دیگر نوزاد را در آغوش نگهدارید و بعد به بستر بازگردانید.
نتایج این بررسی نشان می‌دهد این روش راه‌رفتن و نشستن در حالی که نوزاد را در آغوش دارید، حتی در ساعات روز هم در خواباندن نوزاد مؤثر است.
پژوهشگران با مقایسه ۲۱ واکنش نوزاد به چهار سناریوی گوناگون: در آغوش نگهداشتن بوسیله مادری که راه می‌رود، در آغوش نگهداشتن بوسیله مادری که نشسته است، خواباندن در تخت بچه و خواباندن در گهواره.
این پژوهشگران دریافتند که نوزادان گریان پس از ۳۰ ثانیه قرار گرفتن در آغوش مادری که دارد راه می‌رود، آرام می‌شوند و ضربان‌های قلبشان آهسته می‌شود. به گفته این پژوهشگران، گریه همه این نوزاادان با این اقدام متوقف شد و نیمی از آنها به خواب رفتند. هنگامی که نوزادان در گهواره خوابانده می‌شدند، نیز ضربان‌های قلبشان آهسته می‌شد.
اما هنگامی که مادران پس از راه رفتن با نوزاد در آغوش‌گرفته، به جای نشستن به همراه نوزاد در آغوششان، تلاش می‌کردند نوزاد را به پشت بخوابانند- یک سوم نوزادان در طول ۲۰ ثانیه بیدار می‌شدند. نوزادانی هم که فقط مادر حالت نشسته در آغوششان می‌گرفت، ضربان قلبشان بالا می‌رفت و به گریه کردن ادامه می‌دادند.
همچنین هنگامی که نوزادان برای مدت طولانی‌تری در آغوش مادر پیش از اینکه دوباره به بستر بازگردانده شوند، خواب بودند، با احتمال بیشتری در خواب باقی می‌ماندند.
دکتر کومی کورودا، پژوهشگر در مرکز ریکن علوم مغزی در ژاپن و یکی از این پژوهشگران گفت: «حتی به عنوان مادر چهار فرزند، از مشاهد این نتایج شگفت‌زده شدم. من فکر می‌کردم بیدار ماندن نوزاد در بستر به چگونگی خواباندنش بستگی دارد یا به حرکات گهواره. اما تجربه ما از این فرضیات حمایت نکرد.»
این پژوهش از فرضیه «پاسخ به جابه‌جایی» حمایت کرد که کورودا و همکارانش قبلا کشف کرده بودند و بر مبنای آن نوزاد پستانداران از جمله انسان‌ها هنگام جابه‌جا شدن بوسیله مادرانشان احساس آرامش می‌کنند.
با اینکه این روش به نتایج مثبتی رسید، اما تنها روش برای به خواب بردن نوزادان نیست و ممکن است برای هر نوزادی مؤثر واقع نشود.
انجمن متخصصان کودکان امریکا توصیه می‌کند که والدین نوزادانشان را هنگامی خواب‌آلوده هستند در بستر بگذارند و منتظر نمانند تا آنها کاملا به خواب بروند. به این ترتیب نوزادان یاد می‌گیرند به تنهایی و در تخت خودشان به خواب روند. توصیه دیگر این انجمن این است در صورت بیدار شدن نوزاد و به گریه افتادن نوزاد در دوباره خواباندن او عجله نکنند. نوزادان به وقت نیاز دارند تا یاد بگیرند چگونه به تنهایی دوباره بخوابند.
به گفته این پژوهشگران حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد از نوزادان به دلایل نامعلومی به شدت گریه می‌کنند و مشکلات خواب دارند و هدف آنها از این بررسی این بود که راه‌حلی فوری برای این والدین پیدا کنند. این پژوهشگران همچنین می‌گویند پژوهش بیشتری برای تعیین این که آیا این روش می‌تواد به بهبود درازمدت خواب کمک کند یا نه لازم است.
این پژوهشگران می‌گویند همانطور که تمرین‌های تناسب اندام بر اساس علم وجود دارد، می‌توان با این پیشرفت‌ها فرزندپروری بر اساس علم هم داشت و به نوزادان کمک کرد به خواب روند و از استرس والدین به علت گریه کردن بیش از حد نوزاد کاست.
