به گزارش سایت خبری پرسون، گروهی از محققان نروژی می‌گویند وزن دختران با مدت‌زمانی که برای دویدن، پیاده‌روی یا در باشگاه صرف می‌کنند، کنترل نمی‌شود. در حالی که ورزش فواید زیادی برای سلامتی دارد اما اثرات آن بین جنسیت‌ها متفاوت است. بر این اساس پسران با فعالیت بیشتر چربی بدن خود را البته پس از رسیدن به سن بلوغ از دست می‌دهند.
تنجه زهل ثانم، محقق این تحقیق، می‌گوید: در تحقیقات انجام شده هیچ ارتباطی بین فعالیت بدنی دختران و میزان چربی بدن آنان پیدا نکردیم. افزایش فعالیت بدنی منجر به کاهش چربی بدن در دختران نمی‌شود.
در پسران اما میزان چربی بدن ورزش را تحت تاثیر قرار داده و بیشتر موجب کاهش فعالیت بدنی می‌شود.
زهل ثانم می‌گوید: افزایش چربی بدن در پسران ۲ سال بعد، زمانی که آنان در سن هشت، ۱۰ و ۱۲ سالگی بودند، به فعالیت بدنی کمتری منجر شد.
این یافته‌ها بر اساس اطلاعات بررسی حدود ۱۰۰۰ کودک نروژی است که محققان هر ۲ سال یک بار بین سنین ۶ تا ۱۴ سال آنان را مورد بررسی قرار دادند.
سیلجه اشتاین بک، پروفسور دپارتمان روانشناسی دانشگاه NTNU نروژ، در این خصوص می‌گوید: ما ارتباط بین فعالیت بدنی اندازه‌گیری شده عینی و نسبت چربی بدن در دختران و پسران را بررسی کردیم و متوجه شدیم پسرانی که در سن ۱۲ سالگی فعالیت بدنی بیشتری دارند، در ۱۴ سالگی نسبت چربی بدنشان کمتر است.
تیم نروژی به این نکته اشاره می‌کند که بدن‌ها با حجم بیشتر، سنگین‌تر هستند و هنگام ورزش نیاز به فعالیت بیشتری دارند. این موضوع ممکن است توضیح دهد چرا پسرانی که چربی بدنشان افزایش می‌یابد، به مرور زمان کمتر فعال می‌شوند. با این حال با کمال تعجب این مورد برای دختران صادق نیست.
اشتاین‌بک می‌گوید: فقط می‌توان حدس زد که پسرها عموما از نظر بدنی فعال‌تر از دختران هستند؛ بنابراین وقتی پسران سطح فعالیت خود را کاهش می‌دهند، تاثیر فیزیکی آن نمود بیشتری می‌یابد.
همچنین به لحاظ روانی کودکان دارای اضافه‌وزن بیشتر ناراضی هستند و نارضایتی از بدن نیز با فعالیت بدنی کمتر در پسران ارتباط دارد.
لارس ویچستروم، یکی از محققان این پژوهش و استاد بخش روانشناسی NTNU نروژ، افزود: فعالیت بدنی پسرها احتمالا حتی بیشتر از دختران جنبه رقابتی دارد و چربی بدن بیشتر موفقیت را دشوارتر می‌کند که هر دوی این موضوعات می‌تواند توضیح دهد چرا افزایش چربی بدن منجر به فعالیت بدنی کمتر در پسران می‌شود اما در دختران چنین نیست.
همچنین برعکس پسران ممکن است دختران زمانی که نسبت چربی آنان افزایش می‌یابد، فعالیت بدنی بیشتری هم داشته باشند. محققان ترکیب بدن شرکت‌کنندگان را به جای وزن و قد آنان اندازه‌گیری کردند؛ سپس این سوال را مطرح کردند که آیا افزایش فعالیت بدنی منجر به کاهش درصد چربی بدن در طول زمان می‌شود؟ یا شاید برعکس کسانی که به مرور زمان چربی بیشتری دارند، از نظر بدنی کمتر فعال می‌شوند؟
آنان همچنین ارتباط بین بی‌تحرکی و چربی بدن را با اندازه‌گیری مدت‌زمان بی‌تحرکی شرکت‌کنندگان در طول روز بررسی کردند.
نتایج نشان می‌دهد پسرانی که نسبت چربی بدنشان افزایش یافته بود، ۲ سال بعد، کم‌تحرکی‌شان افزایش یافت.
اشتاین‌بک توضیح می‌دهد این موضوع در تمام گروه‌های سنی مورد مطالعه از سن ۶ تا ۱۴ سالگی دیده شد. به عبارت دیگر پسرانی که نسبت چربی بدنشان افزایش می‌یابد، بی‌تحرک‌تر می‌شوند اما این موضوع در مورد دختران صادق نبود. در واقع درصد چربی بدن در طول زمان بر سطح عدم تحرک آنان تاثیری نداشت و با افزایش چربی بدن کم‌تحرک نشدند.
اشتاین‌بک نتیجه می‌گیرد در مجموع ما بین فعالیت بدنی، سبک زندگی بی‌تحرک و درصد چربی در پسران ارتباط پیدا کردیم اما در دختران این مورد را نیافتیم.
منبع: ایسنا
