به گزارش سایت خبری پرسون، در این کشورها، ازآنجایی‌که وام‌های با نرخ ثابت رایج است، احتمال کمتری وجود دارد که مالکان خانه با افزایش هزینه‌های وام مجبور به فروش خانه‌های خود شوند. در استرالیا و سوئد، تحلیل‌گران تخمین می‌زنند که قیمت‌ها ممکن است تا ۱۵ درصد کاهش یابد. با سطوح بالاتر بدهی خانوارها و درنتیجه قرار گرفتن بیشتر در معرض افزایش نرخ‌ها، کانادا و نیوزیلند آسیب‌پذیرترین کشورها هستند قیمت‌ها در این کشورها ممکن است تا ۲۰ درصد کاهش یابد. دو عامل باید از ورود قیمت مسکن به مارپیچ مرگ جلوگیری کند.
یکی کمبود خانه در اکثر کشورها است که بسته به برآوردها، آمریکا ۳.۸ تا ۵.۸ میلیون واحد مسکونی کم دارد. انگلیس سالانه به ۳۴۵ هزار خانه جدید نیاز دارد و تنها موفق به ساخت نیمی از این تعداد می‌شود و کانادا با سرعت فعلی ساخت‌وساز تا سال ۲۰۳۰ به ۳.۵ میلیون واحد مسکونی دیگر نیاز دارد. عامل دیگر بازارهای کار فشرده است. بیکاری پایین در بسیاری از کشورهای ثروتمند به این معنی است که مردم کمتر از بدهی‌های خود عقب می‌مانند. این امر در کنار منابع مالی قوی‌تر خانوار، باید از رکود در مقیاس بحران مالی در همه بازارها به جز متزلزل‌ترین بازارها جلوگیری کند. پاریسی‌ها به حومه فرانسه گریختند. ساکنان ترکیه استانبول را به مقصد شهرهای تفریحی ترک کردند. لندنی‌هایی که می‌خواستند دور کاری کنند، به محله‌های سرسبزی مانند ریموند و دالویچ هجوم آوردند و یا به کلی برای خرید خانه‌های ارزان‌تر از شهر گریختند.
