به گزارش سایت خبری پرسون، محدثه کاظمی در یادداشتی نوشت: مقدار آتش‌سوزی جنگل‌ها در کشور ما به‌طور میانگین قریب به ۱۵۰۰۰هکتار در هر سال است. این مقدار برای کشور ما عدد بزرگی محسوب می‌شود زیرا تنها ۷ درصد از مساحت کشور را پوشش جنگلی تشکیل داده و ۹۳ درصد مابقی مساحت کشور خشک و نیمه‌خشک است و این آتش‌سوزی‌ها به خشک شدن بیشتر کشور دامن می‌زند و این در حالی است که ۴۰درصد از آب شیرین ایران تنها در محدوده زاگرس تولید می‌شود! زاگرس زخمی آتش‌سوزی‌هاست و این قصه هر سال تکرار می‌شود اما پروانه بلوط‌خوار سفید بلای دیگری است که تن زخمی زاگرس را زخمی‌تر از پیش کرده است!
پروانه برگ خوار سفید بلوط یکی از آفات خطرناکی است که متاسفانه طی چند سال اخیر در منطقه زاگرس جنوبی شاهد طغیان این آفت بودیم و هر سال پر توان‌تر از سال پیش و درمساحت بیشتری جولان می‌دهد! بعد از کهگیلویه و بویر احمد که با این پروانه بلوط‌خوار سفید آسیب‌های جبران‌ناپذیری دید، نوبت به فارس رسیده است و طبق آمار حداقل هفتاد هزار هکتار جنگل بلوط در این استان دچار تکثیر بیش از اندازه پروانه سفید شده‌اند.
این طغیان برابر با آتش‌سوزی و بیشتر از آن می‌تواند به زاگرس خسارت وارد کند! زاگرسی که سرمایه ملی ایران است! پس از فراگیری این پروانه، استفاده از سمی برای درمان پیشنهاد شد اما گیاه‌شناسان و پروانه‌شناسان نسبت به استفاده از محلول بی‌تی برای حذف پروانه سفید مهاجم به جنگل‌های زاگرس هشدار دادند! آنها اعتقاد داشتند این محلول، حشرات مفید از جمله زنبور پارازیتویید (دشمن پروانه سفید) را از بین می‌برد و باعث می‌شود هجوم بعدی پروانه‌ها سهمگین‌تر باشد!
به جز تامین آب، ایستادگی در برابر گرد و غبار و کاهش غلظت آن و جلوگیری از افزایش دمای هوا از دیگر کارکردهای کلان زاگرس است که به کمک کوه‌های کشیده و جنگل‌های عموما بلوط حاصل شده است. هر هکتار جنگل دست‌کم ۶۸ تن گرد و غبار را در خود نگه می‌دارد. جنگل‌های زاگرس، اگرچه نسبت به جنگل‌های هیرکانی و بارانی متراکم نیستند ولی برای کشوری با آب‌وهوای گرم و خشک بسیار حیاتی هستند.
زاگرس، ریه‌های ایران است و ایران بدون ریه نمی‌تواند تنفس کند و می‌میرد! ای کاش مسوولان مربوطه تصمیماتی علمی و ضرب‌الاجل اتخاذ کنند که بتوان زاگرس را نجات داد! تا این آخرین سال‌هایی نباشد که زاگرس را داریم!
منبع: روزنامه اعتماد