به گزارش سایت خبری پرسون، مسابقات دوومیدانی قهرمانی جهان ۲۰۲۲ از ۲۴ تیر تا دوم مرداد به میزبانی آمریکا برگزار می‌شود و ایران در این رقابت‌ها تنها دو سهمیه دارد که از طریق رنکینگ و لطف فدراسیون جهانی به دست آمده است.
مهدی پیرجهان دونده ۴۰۰ متر مانع با رنکینگ به قهرمانی جهان راه پیدا کرد و احسان حدادی پرافتخارترین دوومیدانی‌کار ایران از طریق نامه‌نگاری فدراسیون جهانی به این مسابقات رسید. حدادی که از رکورد ورودی رقابت‌ها فاصله داشت، با رنکینگ هم نتوانست سهمیه بگیرد تا اینکه فدراسیون جهانی مجوز حضورش را صادر کرد.
احسان حدادی در پرتاب دیسک، حسن تفتیان در ۱۰۰ متر و مهدی پیرجهان در ۴۰۰ متر مانع نماینده‌های ایران در مسابقات دوره قبل قهرمانی جهان (۲۰۱۹) بودند که حدادی و تفتیان رکورد ورودی را ثبت کردند و پیرجهان با رنکینگ شانس حضور در مسابقات را به دست آورد.
سهمیه‌های فعلی و نحوه کسب آنها به این معنی است که دوومیدانی ایران پسرفت کرده و فدراسیون نتوانسته در سه سال گذشته ورزشکاری را آماده کند که توانایی کسب سهمیه قهرمانی جهان را داشته باشد.
مهدی پیرجهان با سه سال قبل چه تفاوتی کرده که نشان دهنده پیشرفت این ورزشکار باشد؟ نظارت فدراسیون بر روند آمادگی ورزشکار جوان خود چگونه بود که بعد از گذشت سه سال هنوز هم باید با رنکینگ سهمیه بگیرد؟ چرا فدراسیون نتوانسته ورزشکار دیگری را به سطحی برساند که نه لزوما از طریق ورودی که با رنکینگ، جهانی شود؟ سه سال زمان کمی برای برنامه‌ریزی و نظارت بر ورزشکاران است؟ فدراسیون که مدعی توجه به رده‌های پایه است چرا در این مدت نتوانسته حتی یک ورزشکار جوان را به سطحی برساند که شانس رقابت در قهرمانی جهان را داشته باشد؟
احسان حدادی و حسن تفتیان ستاره‌هایی هستند که به پایان دوران قهرمانی خود نزدیک شده‌اند اما همچنان توجه و تمرکز اصلی فدراسیون بر این دو ورزشکار است و نتیجه آن هم چیزی است که اکنون می‌بینیم؛ سهمیه‌ها باید با لطف و بخشش فدراسیون جهانی شامل حال ایران شود و ورزشکاری نداریم که قادر به کسب رکورد ورودی باشد.
فدراسیون باید استعدادیابی و توجه به رده‌های پایه را به صورت جدی در دستور کار خود قرار دهد تا شاید در سال‌های آینده دوومیدانی از این اوضاع اسف‌بار خارج شود و سروسامان پیدا کند.
منبع: ایسنا
