گردشگری «ارزان» یا گردشگری با «قیمت واقعی»!

برای اجرای «گردشگری تعالی‌بخش» سعی می‌شود از امکانات و زیرساخت‌های منطقه، از جمله استانداری یا دیگر دستگاه‌ها که سفر را ارزان و پرمحتوا می‌کند نیزاستفاده شود.
تصویر گردشگری «ارزان» یا گردشگری با «قیمت واقعی»!

به گزارش سایت خبری پرسون، زهره توکلی در یادداشتی نوشت: گردشگری ارزان با عنوان «گردشگری تعالی‌بخش» شیوه‌ای از گردشگری است که به تازگی از سوی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مطرح شده است. بر اساس این طرح قرار است برای فصل تابستان امکانات دستگاه‌ها و نهادهای دولتی که به نوعی انحصار شده است، در اختیار عموم مردم قرار می‌گیرد و به این ترتیب همه گروه‌ها و قشرها در سبد گردشگری تعالی‌بخش، نقش، جایگاه و نیاز خود را پیدا و تأمین می‌کنند.

قرار است این برنامه به صورت 2 تا 3 سال به صورت مستمر اجرا شود و مبدعان این طرح معتقدند به‌طور قطع پس از گذشت چند سال از اجرای این برنامه، آن رویداد «مردم‌پایه» خواهد شد و به بقا و توسعه آژانس‌دارها و نظام گردشگری کمک خواهد کرد، چون قرار است آنها این نوع گردشگری را اجرا کنند لذا باید از ظرفیت‌های کشور در حوزه گردشگری استفاده شود و به دست مردم برسد. البته مقصود این نیست که امکانات به‌طور کامل از دستگاه‌ها گرفته شود بلکه منظور این است که مردم از این امکانات استفاده کنند.

استفاده از خدمات سایر دستگاه‌ها به معنای «مصرف رایگان» نیست. فقط قرار است از تنوع امکاناتی که در اختیار دستگاه‌های دولتی است در جایی که باید مردم مصرف‌کننده آن باشند، استفاده شود که در این خصوص فقط مجموعه اوقاف 4 هزار اقامتگاه دارد که می‌تواند در اختیار مردم قرار گیرد.

اینها بخشی از گفته‌های روح‌الله حسین‌زاده، مدیرعامل شرکت مادرتخصصی توسعه ایرانگردی و جهانگردی در گفت‌و‌گو با «ایسنا» است که با ارائه این مدل جدید گردشگری امیدوار است رضایت مردم بویژه قشرهای ضعیف جامعه را برای گردشگری ارزان به دست آورد اما رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران، خوب بودن این برنامه و مدل گردشگری را منوط به اجرای شروطی می‌داند و آن را برای اجرای این برنامه ضروری عنوان می‌کند.

لفظ «ارزان» برای سفرهای گردشگری در شأن مردم نیست

حرمت‌الله رفیعی می‌گوید: با توجه به اینکه بر اساس قانون، اداره‌ها، سازمان‌ها و نهادهای دولتی حق ندارند مراکز اقامتی و گردشگری ایجاد کنند پس مراکز اقامتی دولتی موجود، برخلاف قانون ساخته شده و در حال استفاده است. بنابراین در این‌باره تخلف صورت گرفته است و باید تمامی این مراکز تعطیل شود و در اختیار وزارت میراث فرهنگی و در واقع در اختیار صنعت گردشگری و بخش خصوصی قرار گیرد.
وی می‌افزاید: مراکز اقامتی خصوصی شامل هتل‌ها و مراکز بوم‌گردی و... که در کشور وجود دارد پاسخگوی نیازهای گردشگری کشور (حتی در قبل از کرونا که سفرو گردشگری رونق داشت) بوده و هست حتی بیشتر از نیاز نیز بوده است چرا که قبل از کرونا نیز بسیاری از هتل‌ها در سراسر کشور خالی از مسافر و گردشگر بودند.

رفیعی ادامه می‌دهد: شاید برنامه یا طرح سفر ارزان و استفاده از مراکز اقامتی دولتی کشور برای عموم مردم با هدف رونق گردشگری، حرکتی خوبی باشد اما لفظ «ارزان» در شأن مردم کشور با این سابقه فرهنگی و ثروت خدادادی نیست چرا که معتقدیم، هزینه‌ای که قرار است از مردم گرفته شود «ارزان» نیست بلکه در حقیقت قیمت واقعی استفاده از آن مراکزی است که هم‌اکنون با قیمت گران به مردم داده می‌شود.

وی با تأکید بر اینکه باید به‌جای لفظ «ارزان» برای این برنامه از عنوان «سفر با قیمت مناسب و یا قیمت واقعی» استفاده شود چون در واقع ارزان محسوب نمی‌شود، می‌گوید: چرا باید هزینه مسیر چند برابر قیمت از مسافران و گردشگران گرفته شود و چرا با وجود اینکه سفرهای نوروز امسال حدود یک سوم سفرهای قبل از کرونا بود، طی تعطیلات نوروز تصادف جاده‌ای اینقدر زیاد بود؟ ترافیک ورودی به شیراز به چند کیلومتر رسید؟ اینها نشان‌دهنده این است که کوتاهی و قصوری صورت گرفته و آن هم این بوده که مردم به دلیل گرانی‌ها، نتوانستند از حمل و نقل عمومی نظیر هواپیما و قطار استفاده کنند.

رفیعی با تأکید بر اینکه حمل و نقل مسافربری در ایران گران است و در جایگاه واقعی خود قرار نگرفته است، گفت: اگر بخواهیم هزینه‌های حمل و نقل خودمان را با دنیا هم مقایسه کنیم با آنها هم برابری ندارد. متأسفانه همه شرکت‌های خدماتی مسافربری اعلام می‌کنند که ما زیانده هستیم اما کسی هم کارشناسانه بررسی نمی‌کند که پس چطور اموال آنها انباشته‌تر می‌شود در صورتی که هواپیماها و قطارها با پول مردم یعنی با گرفتن وام‌های کلان و با نرخ‌های بسیار پایین و ارز دولتی خریداری شده است.

تأثیر وجود مراکز اقامتی دولتی بر افزایش قیمت‌های مراکز خصوصی

وی اظهار می‌دارد: حرکت خوبی است که بخواهند مراکز اقامتی شرکت‌های وابسته به دولت، سازمان‌ها و نهادهای دولتی را در اختیار صنعت گردشگری قرار دهند تا مورد استفاده عموم مردم قرار گیرد اما باید آینده آن را هم دید یعنی اگر قرار باشد در آینده نسبت به قیمت واقعی آن، گرانتر در اختیار مردم قرار داده شود، درست نیست.

اگر این مراکز با قیمت واقعی و مناسب در اختیار مردم قرار گیرد، مردم مشاهده خواهند کرد که اجحافی در حقشان نشده و به طور حتم راضی خواهند بود.

رفیعی درباره تأثیر مراکز اقامتی دولتی بر افزایش قیمت‌ها، می‌گوید: تمامی اداره‌ها و دستگاه‌های دولتی در تمامی استان‌های گردشگرپذیر کشور، مراکز اقامتی دارند و از آنجا که نمی‌توانند آنها را درست اداره کنند، عنوان می‌کنند این مراکز زیانده هستند لذا قیمت مراکز اقامتی خود نظیر هتل‌ها را افزایش می‌دهند و این موجب می‌شود که بخش خصوصی نیز قیمتی بالاتر از آنها در نظر بگیرند در نتیجه اینها در افزایش قیمت مراکز اقامتی کشور تأثیرگذار هستند.

وی تصریح می‌کند: دستگاه‌ها و اداره‌های دولتی که در حوزه‌های مختلف فعالیت می‌کنند نباید وارد حوزه گردشگری شوند و مراکز اقامتی گردشگری ایجاد کنند، این کار همانند این است که متولیان صنعت گردشگری هم به جای فعالیت در حوزه صنعت گردشگری به حوزه بانکداری، شهرداری، خودروسازی و... وارد شوند.

اینها باعث آسیب زدن به صنعت گردشگری و حقوق مردم بویژه قشر ضعیف جامعه می‌شود.

منبع: روزنامه ایران

393894

سازمان آگهی های پرسون