به گزارش سایت خبری پرسون، بابک خطی کارشناس مشاور خانواده در یادداشتی نوشت: نقطه‌ی مشترک ویژگی‌های این تفکرات برتری‌جویانه که در ادامه خواهد آمد نیز این است که معمولا با ابراز دلسوزی برای تمامی جامعه والایش و بزک می‌گردد.
«صبوری» و «قوی شدن» دو کلیدواژه‌ی مهم این شیوه‌ی اقتصادی ارباب-رعیتی است که انجام آن به عنوان روش علمی؟! برای مردمان عادی به عنوان یگانه شروط رسیدن به دروازه‌های بهشت موعود مبهم و نامعلومی که قرار است بعد از حاکمیت مطلق عرضه و تقاضا ایجاد شود، دیکته می‌گردد.
این دو عبارت ظاهر فریب اما در دنیای واقعی به این معنی است که میلیونها نفر از طبقات آسیب‌پذیر و نیمه‌ی پایینی متوسط با «صبوری» بر محرومیت مطلق ناشی از حذف کامل خدمات عمومی-اجتماعی مثل بهداشت، تحصیل، حمل و نقل دارای سوبسید و... آن‌قدر «قوی» باشند که محو و نابود شدن تدریجی را با آغوش باز انتخاب کنند ودر ازای آن روز به روز به ثروت بی‌حساب و امکانات لاکچری برخی گروههای فوق برخوردار اقتصادی که البته همواره حاصل تلاش! و حق مسلم آنان! است، افزوده شود.
البته آن‌ها هم در عوض قول می‌دهند که به پاس این صبوری و شجاعت بعدا جبران مافات نمایند و در قامت خیرین و در قالب صدقه دادن به تهیدستان ضمن انجام عملی انسانی، به وظایف وجدانی خود در نقش یک شهروند مسئول هم عمل نمایند. هرچندکه حتی در مواردی دیده شده است، همین صدقه دهی پر منت نیز بعد از شوآف اولیه پیش چشمان مردم ساده‌ی بخت برگشته، انجام نمی‌شود!
بنابراین با توجه به وجود این عواید و امکانات بی‌انتها قابل انتظار است که این طبقات و بازوهای تبلیغاتی آنان چقدر برای نوشتن نسخه «صبر» و «قوی شدن» برای سایرین و مرگ برای همسایه انگیزه دارند و چگونه است که - در توهم خود را از همه زرنگتر دانستن- با نقشه راه ترویج «امید» واهی و بی‌پشتوانه به امور نزدیک به محال، در سودای چرخاندن اکثریت مردم روی انگشت‌هایشان در جهت نیل به منافع خاص و ویژه‌خواری باشند.
منبع: آفتاب یزد
