به گزارش سایت خبری پرسون، ساخت و ساز در باغات، جز پرونده‌های پر حاشیه است که طی یک دهه اخیر بسیار بدان پرداخته شده تا جایی که قوانین ساری و جاری را تغییر داده است. فعالان محیط زیست از سالیان پیش نسبت به تغییر کاربری باغات و ساخت و ساز در آن ها به عنوان ریه های تنفسی پایتخت هشدار داده اند. ابتدا تلاش برای ساخت و ساز در باغات به مصوبه خانه باغ انجامید اما خلا قانونی در این میان دیده می شود و آن هم خشک کردن درختان است اما این بار خشک کردن درختان به روشی نوین!
خشک کردن درختان در مناطق شمالی پایتخت از آنجا که تردد فعالان محیط زیست بالاتر است بیشتر به چشم می خورد و واکنش های زیادی با خود به همراه خواهد داشت اما گردن درختان مناطق جنوبی پایتخت به روش حصارکنی بریده می شود و هیچ کس نه مطلع می شود و اگر هم مطلع باشند واکنشی بدان نشان نمی دهند. تعداد زیادی از درختان منطقه 18 طی سالیان اخیر قلع و قمع شدند و این روش همچنان ادامه دارد.
تعداد زیادی از درختان و فضای سبز منطقه 18 از بین رفته و یا در حال خشک شدن است.
دست از شهر فروشی بردارید
یکی از مواردی که در این آسیب قدیمی نمایان است وجود بخشی از منطقه 18 به عنوان حریم است و تخریب حریم راحت ترین کاری است که نسبت به داخل شهر می توان انجام داد چرا که متولی اصلی برای آن وجود ندارد از این رو بخشی از این تخریب ها در حریم صورت می گیردتا جایی که صدای شهرهای اطراف هم درآمده است.
شهردار وقت اسلامشهر طی مصاحبه ای در سال 98 با اشاره به مداخله شهرداری منطقه ۱۸ در حریم شهرستان اسلامشهر گفته است که بخشی از حریم اسلامشهر مدت‌هاست توسط منطقه ۱۸ شهرداری تهران در اختیار قرار گرفته شده و دلیل آن‌ها این است که اسلامشهر نمی‌تواند از محدوده خود نگهداری کند.
تداخلات و تعارضات موجود در حریم کلانشهر تهران با شهرداری اسلامشهر و قدس وجود دارد و این بلاتکلیفی خود زمینه ساز تخلفات حصاری است. فراموش نکنید اگر در جنوب شهر هم ساخت وساز صورت بگیرد، تهران حبس می شود و برای آیندگان چیزی باقی نمی ماند.
اما راه حل چیست؟ مدیر کل حریم شهر تهران هم طی مصاحبه ای در سال 99 عنوان می کند که وقتی شهرداری تهران از هرگونه هزینه‌های شهرفروشی صرفنظر می‌کند به حریم خود که به‌عنوان آینده و ریه شهر محسوب می‌شود تعرض نکرده و آن را به فروش نمی‌رساند.
مرثیه برای درختان جنوب تهران بخوانیم
منطقه 18 در یک بن بست قرار دارد و در این منطقه علاوه بر اینکه مسکونی – تجاری، صنعتی و حتی زمین‌های کشاورزی هم دیده می‌شود که این امر خود به تغییر کاربری و علاقمندی برای تخریب درختان دامن زده است. همانگونه که در ادامه برخی از این تخریب ها را شاهد هستیم.
مرگ محیط زیست ادامه دارد
کشاورزی در بخشی از زمین های منطقه 18 باید صورت گیرد و اساسا کاربری دیگری ندارد اما برخی از این زمین ها خشک شده تا برای ساخت و ساز حاضر شود. گرچه برخی از این اسناد مربوط به سال های گذشته است اما گویا این روند در شهرداری روال بوده و همچنان خشک کردن درختان با حصارکشی، تغییر کاربری و از بین بردن زمین های کشاورزی و باغات در پیشانی این منطقه ثبت شده است. چنانچه مدیریت شهری با همین فرمان پیش رود نه تنها چیزی از زمین های این منطقه از پایتخت نمی ماند بلکه تخریب حریم شدت می گیرد و احداث کارخانه ها، آلودگی هوا، نبود آب سالم و هوا در محدوده ادامه دارد...
منبع: تهران آنلاین
