به گزارش سایت خبری پرسون، مصطفی داننده روزنامه‌نگار نوشت: آیت‌الله دری‌نجف آبادی امام جمعه محترم اراک گفته است:« این کشور سرزمین حضرت فاطمه، حضرت علی و امام رضا و شهید سلیمانی هاست چگونه می‌شود که افرادی این سرزمین را ترک کرده و وارد سرزمین ترامپ می‌شوند، این سرزمین را با چه چیزی عوض می‌کنید؟»
کاش حضرت آیت‌الله به جای اینکه از کسانی که چمدان می‌بندند و به ینگه دنیا میروند، سوال می‌کرد، از مسئولین کشور این سوال مهم را مطرح می‌کرد که چرا اینقدر مهاجرت به فرنگ در ایران زیاد شده است؟
همین انتصاب اخیر در پتروشیمی، بسیاری از نخبگان صنعت نفت کشور را ناامید کرده است. آنها با خود می‌‌گویند ما اینها درس خوانده‌ایم، کار کرده‌ایم و به تخصص رسیده‌ایم و بعد ناگهان رئیسی از صداوسیما که حوزه‌ای فرهنگی است وارد صنعت پتروشیمی می‌شود. آنهم مدیری که به گفته بسیاری از ناظران، عملکردی کاملا ناموفق در در رسانه به اصطلاح ملی داشته است.
روزی به خیابان بروید و با یک جوان کارمند هم صحبت شوید. از او بپرسید چند سال باید کار کند تا بتواند خانه بخرد، چند سال باید کار کند تا بتواند به یک پراید ساده بدون آپشن‌های زه در، ضبط و یا جالیوانی بخرد؟
از اجاره‌ها بپرسید. اصلا از یکی از آنها سوال کنید که آخرین برنامه ریزی بلند مدت آنها به کجا رسیده است؟ حضرت آیت‌الله همین الان اگر بخواهید برنامه ریزی برای یک سفر مثل مشهد را انجام بدهید و مقداری پول کنار بگذارید، قطعا هفته آینده با توجه به تغییرات قیمت‌ها، برنامه‌تان برهم می‌ریزد و دوباره پولی روی پول بگذارید تا شاید انشالله بتوانید سر وقت سفر بروید.
پای دردِ دل جوانانی که از دانشگاه‌های معتبر کشور مدرک گرفته‌اند اما مناصب به آنهایی می‌رسد که از دانشگاهی خاص مدرک دریافت کرده‌اند، بنشیند تا متوجه شوید که چرا جوانان کشور؛ غربت را به جان می‌خرند و راهی کشورهای خارجی می‌شوند.
حضرت امام جمعه، بی‌عدالتی و تبعیض بسیار آزار دهنده است. آدمی فقر و مشکلات اقتصادی را تحمل می‌کند اما تبعیض را نه.
انسان دچار تبعیض همیشه حس شکست و شکایت دارد. شکایت از ظلمی که به او شده است و اگر این ظلم نبود او هم مانند دیگران زندگی خوبی داشت. انسانی که از تبعیض رنج می‌برد نمیتواند استعدادهای بالقوۀ خود را به فعل برساند و ارتباط سالمی با دیگران داشته و نهایتاً در سرنوشت جامعۀ خویش نقشی سازنده به عهده گیرد.
درد تبعیض امروز مهم‌ترین مشکل جامعه ایران است و تا این درد درمان نشود، نمی‌شود امید داشت که مهاجرت کم و کم‌تر شود.
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
منبع: عصر ایران
