به گزارش سایت خبری پرسون، دکتر علی رضا فقیه نصیری مدرس دانشگاه و پژوهشگر حوزه توسعه در یادداشتی نوشت: با پیشرفت سریع علم و فن آوری و پیچیده گی شرایط سیاسی و محیط اجتماعی، لزوم مدیریت تغییر سازمانی اهمیّت ویژه ای یافته و نیاز به دانش و مهارت کافی برای بهبود و تکامل سازمانی دارد.
مدیران بزرگ به خوبی می‌دانند که در کانون توجه همه اجزای سازمان هستند وتوسط کارکنان رصد می شوند. پس چه بهتر که مدیر از طریق وقت گذاشتن با کارمندان موفق و با استعداد و به عبارت بهتر، نخبگان سازمان از آنها الگوی مناسبی برای سایر کارمندان بسازند. اتخاذ این رویکرد از سوی مدیران، باعث انگیزه بخشی به کارکنان موفق و با استعداد است.
یکی از رموز مدیر موفق این است که به نیروهای فعال، متعهد، کاربلد و خلاق به چشم سرمایه های سازمان می نگرد. کارمندی که شرافت کاری بالا دارد، به کار و هدف خود متعهد و پایبند است و برای آن ارزش قائل است و به پیشرفت خود و مجموعه اش می اندیشد. باید در کانون توجه مدیر باشد.
چرا مدیران ارشد پس از انتصاب از ایجاد تغییردر سازمانهای خود بازمانده و دچار تنزل اهداف می شوند؟ داستان قورباغه پخته یا سندرم قورباغه پخته در ادبیات تفکر سیستمی با کهن الگوی تنزل اهداف پاسخ روشنیست.
چرا قورباغه پخته؟ چون کسی که در این شرایط قرار می‌گیرد، آنقدر آرام آرام اهداف و آرمانهایش را از دست می‌دهد و به وضع موجود عادت می‌کند، که خودش هم متوجه بلایی که دارد بر سر اهداف و آرمانهایش می‌آید نمی‌شود. در این شرایط حتی اگر روزی اهداف گذشته خود را با وضع موجود مقایسه کند و بخواهد تغییری ایجاد کند هم دیگر توانی برای تغییر در خود نمی‌بیند.
لذا به مدیران ارشد تازه منصوب شده پیشنهاد می شود برابر اهداف سازمانی و تعهدات فردی خود، تیم ایده آل خودتان را بسازید تا تحت تاثیر تیم قبلی به سندروم تنزل اهداف دچار نشده و در نهایت سازمانی بسازید که در همه بخش‌های آن فرهنگ کارتیمی ایده‌ال در جریان باشد. یادمان باشد فرصت سوزی یعنی کاری یکسان را بارها و بارها انجام دادن و انتظار دستیابی به نتیجه متفاوتی را داشتن می باشد.