به گزارش سایت خبری پرسون، نُهم آبان ۱۴۰۰، محسن رضایی، معاون اقتصادی رئیسجمهور در حاشیه نشست مشترک با کمیسیون اقتصادی مجلس در جمع خبرنگاران با بیان این که دولت در زمینه بهبود معیشت مردم و پیشرفت اقتصادی برنامهریزی مشخصی داشته است، اظهار کرد: «بزرگترین آسیبی که در آغاز به کار دولت سیزدهم با آن روبرو شدیم، کسری ۴۰۰ هزار میلیارد تومانی بودجه بود که این عدد هم اکنون به مقدار زیادی در حال رفع شدن است.
وی با بیان این که اکنون استقراض از بانک مرکزی و چاپ پول بدون پشتوانه به صورت کامل قطع شده است، ادامه داد: درآمدهای جدیدی تعریف شده تا از فشاری که روی مردم است کاسته شود و دولت با استفاده از جیب مردم به دنبال تامین هزینههای خود نباشد. معاون اقتصادی رئیسجمهور وعده داد که دولت در ماه آینده[آذرماه] خبرهای خوشی برای مردم در زمینه جبران هزینههای زندگی آنان خواهد داشت.»
خبر خوشی که حدس زدنِ آن چندان کار سختی نبود زیرا رسانهها در همان روز اعلام خبر نوشتند: «براساس وعدههای قبلی، این خبر خوش میتواند اعطای کارت اعتباری یا چیزی شبیه به همین مسئله باشد.» اعلام این موضوع که معلوم بود در نهایت به یک چالش و حاشیه برای دولت سیزدهم بدل خواهد شد در حالی صورت میگرفت که پنج روز قبل - چهارم آبان ۱۴۰۰-، سید احسان خاندوزی وزیر امور اقتصادی و دارایی به عنوان سخنگوی حوزه اقتصادی دولت منصوب شده، طبیعتاً اعلام چنین خبرهایی در حوزهی سخنگوی حوزهی اقتصادی قرار میگیرد و ورود محسن رضایی به این مسئله به خودیِ خود مسئله ساز مینمود اما از سوی خاندوزی و نزدیکان رئیس جمهوری واکنشی نشان داده نشد!
خبر خوشی که به یک شوخیِ تلخ بدل شد!
آبان تمام شد، آذر به نیمه رسید و گوشه و کنایهی رسانهها و فعالان سیاسی، اقتصادی و نیز رسانه ای، اندک اندک اوج گرفت، اوج گرفتنی که با ارائهی لایحهی بودجه به مجلس شتاب بیشتری نیز پیدا کرد تا جایی که سوالات کنایه گونه آغاز شد:
- خبر خوش، دلار ۳۰ هزار تومان بود؟
- خبر خوش، افزایش سن بازنشستگی بود؟
- خبر خوش، حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی بود؟
- خبر خوش، افزایش ۵۶ درصدی بودجه صداوسیما بود؟
- خبر خوش، میزان افزایش حقوق بود؟
- خبر خوش، افزایش ۵۶۰ هزار میلیارد تومانی مالیاتها بود؟
- خبر خوش، افزایش یارانه نقدی بود؟
دولت ۲۱ آذر ماه بودجه ۱۴۰۱ را به مجلس میبرد که در کنار حذف ارز ترجیحی، تصمیم به افزایش یارانههای نقدی به ۹۰ تا ۱۲۰ هزار تومان رو نمایی میشود مسئلهای که یک روز مانده به «یلدای ۱۴۰۰» به عنوان خبرِ خوشِ وعده داده شده از سوی محسن رضایی به رسانهها درز پیدا میکند در حالی که این موضوع را پیشتر مسعود میرکاظمی، رئیس سازمان برنامه و بودجه اعلام کرده بود. او در مورد پرداخت رقم یارانه ریالی در ازای حذف ارز ترجیحی در سال بعد، میگوید: متوسط پرداختی یارانه ناشی از حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی بین ۹۰ تا ۱۲۰ هزار تومان خواهد بود و این مسئله براساس وضعیت دهکها در جلسات کارشناسی تعیین خواهد شد. به این ترتیب، در لایحه بودجه ۱۴۰۱ در خصوص هدفمندی یارانهها، پرداخت ۱۰۰ هزار میلیارد تومان یارانه جدید در سال آینده به مردم در ازای اصلاح ارز ۴۲۰۰ تومانی و جبران اصلاح نرخ کالاهای اساسی، دارو، یارانه نان و خرید تضمینی گندم پیشنهاد شده است. کل یارانه پرداختی در سال آینده طبق این لایحه ۳۳۶ هزار میلیارد تومان خواهد بود که ۷۳ هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان آن یارانه نقدی و معیشتی است.
اطلاعرسانی درباره مواضع دولت با هماهنگی سخنگو باشد
اگرچه دولت سیزدهم، نُهم آبان ماه سخنگو نداشت اما لحظهای که محسن رضایی زیر فشار جو رسانهای دوبرابر شدنِ یارانه را رسانهای کرد، دولت علاوه بر سخنگوی اقتصادی، سخنگوی دولت نیز داشت و این یعنی، اعلام این خبر از سوی محسن رضایی یک شلیک به خودی در اوضاعی است که مردم و پاستور نشینان به یک اندازه از لجام گسیختگی مباحث اقتصادی و معیشتی، کلافه هستند که در نهایت؛ ابراهیم رئیسی در جلسه هیئت دولت با تاکید بر ضرورت هماهنگی کامل در دولت در زمینه اطلاعرسانی گفت: اعلام مواضع و اطلاعرسانی از مسائل مرتبط با دولت باید کاملا با هماهنگی سخنگوی دولت انجام شود. از سوی دیگر مدیر و محور اقدامات و برنامههای اقتصادی دولت شخص معاون اول رئیس جمهور است و هرگونه اطلاعرسانی در خصوص مباحث اقتصادی نیز باید با هماهنگی ایشان باشد.
واکنش دیرهنگام خاندوزی!
وزیر اقتصاد دولت سیزدهم در واکنش به اظهارات محسن رضایی، معاون اقتصادی رئیس دولت مبنی بر افزایش دو برابری یارانهها از دیماه که به عنوان «خبر خوش» در رسانهها منتشر شده بود گفت: تاکنون تصمیمی در این زمینه اتخاذ نشده است. تسنیم نوشت: «احسان خاندوزی اظهار داشت: در خصوص زمان تغییر یارانهها و افزایش میزان پرداخت یارانهها، هیچ تاریخ دقیقی تعیین نشده است. وی همچنین در خصوص افزایش قیمت بنزین، تاکید کرد: تاکنون تصمیمی در این زمینه اتخاذ نشده است. این تکذیبیه در پی آن صورت پذیرفت که محسن رضایی معاون اقتصادی رئیسجمهور با بیان «طبق لایحه بودجه قرار است یارانهها را برای سال آینده دوبرابر کنیم» گفت: مسئولان اجرایی تلاش خواهند کرد که در سه ماه باقیمانده سال نیز یارانهها را دوبرابر کنند. رضایی با تبیین خبرهای خوش اقتصادی که پیشتر وعده انتشارش را داده بود، گفت: طبق لایحه بودجه قرار بود یارانهها را برای سال آینده دوبرابر کنیم، اما آقای رئیس جمهور تاکید کرد که افزایش یارانهها برای سه ماه باقیمانده سال نیز اعمال شود. وی افزود: مسئولان اجرایی تلاش خواهند کرد که در سه ماه باقیمانده سال نیز یارانهها را دوبرابر کنند و اگر این طرح بهخوبی انجام شود هر خانوار ۴نفره ۸۰۰ هزار تومان کالا و پول دریافت خواهند کرد. رضایی گفت: البته قرار بود این طرح از آذر اجرا شود، اما بهعلت بروز مشکلی به دی موکول شد و طبق این طرح بنکارتی در اختیار خانوارها قرار میگیرد که بخشی از یارانهها بهشکل کالا به مردم ارائه میشود، اما بهعلت اینکه این بنکارت آماده نشد به دی موکول شد. »
نصیحت بجا و نادیده انگاشته شدهی محسن رفیق دوست
محسن رفیق دوست، دوست و همرزم محسن رضایی در کتابِ خاطراتِ خود - برای تاریخ میگویم - با ذکر خاطرهای یادآور میشود که: به «برادر محسن» گفتم: بهتر است از استان محل تولد و شهرستانی که به آن تعلق داری برای انتخابات مجلس اقدام کنی تا وقتی به اندازه کافی شناخته شدی برای ریاست جمهوری اقدام کنی.
محسن رفیق دوست میگوید: نه تنها به نصیحت من گوش نکرد که یک راست از حوزهی انتخابیهی تهران ثبت نام کرد که توفیقی حاصل نشد! این خاطره حکایت از آن دارد که محسن رضایی اگر به نصیحت دوستان خود گوش داده بود شاید به نتایج بهتری نیز دست پیدا میکرد!
سندرم خود رئیس جمهور پنداری!
کافی است یک بار در انتخابات ریاست جمهوری حضور داشته باشی، فارغ از رئیس جمهور شدن یا نشدن، دچار نوعی سندروم میشوی که تا ابد نمیتوانی از فضای رقابتهای انتخاباتی خارج شوی. در این فقره شاید محسن رضایی و محمد باقر قالیباف دچار یک عارضهی مشترک شده باشند و آن: «سندرم خود رئیس جمهور پنداری» است سندرمی که حتی با رئیس مجلس شدن نیز، قالیباف را و با معاون رئیس جمهور شدن، محسن رضایی را رها نکرد!
محسن رضایی شانس آورد مردم وعدهی او را جدی نگرفتند!
حضور چندین دوره در انتخابات ریاست جمهوری، اگرچه برای محسن رضایی فایدهای نداشته اما این موضوع باعث شده تا مردم یاد بگیرند حرفها و وعدههای محسن رضایی را در همان قالب رقابتهای انتخاباتی معنا کنند و خیلی جدی نگیرند، به تعبیری دقیق تر؛ محسن رضایی در قامت معاون اقتصادی دولت سیزدهم آنقدر خوش شانس بود که مردم به گفتههای گاه و بیگاه و همچنین گاه شاذ او به دیدهی تلاشهایی برای دیده شدن و باقی ماندن در صحنه مینگرند وگرنه اگر قرار بود مردم او را باور کنند و جدی بگیرند قطعا دردسری عظیم برای سیدابراهیم رئیسی در این تنگناهای بدِ اقتصادی به وجود میآمد اما از بختِ بلندِ محسن رضایی؛ عدهای که اساساً نمیدانند محسن رضایی در دولت سیزدهم چه کاره است و آن عدهای هم که میدانند به طور کاملاً طبیعی، حضور او را صرفا یک حضور تشریفاتی پنداشته و به همین سبب وعدهی خوش آذرماهیِ حاج محسن در نهایت به یک شوخیِ بامزه در شبکههای اجتماعی بدل شد!
محسن رضایی چرا وعده داد و چرا آن وعده را این گونه سوزانید؟!
حضور محسن رضایی در شبکههای اجتماعی از جمله توئیتر، همواره با چالش و حاشیههایی همراه بوده که گاه میتوانسته به یک بحران تلخ اجتماعی نیز بدل شود از موضوع «کربلای ۴» که دلِ بسیاری را آزرد تا موضوع «گروگان گرفتن سربازان آمریکایی» برای تامین بودجه، موضوعی که تایید میکند محسن رضایی نیز از یک «احمدینژاد درونی» رنج میبرد که اگر اینگونه نبود برای دیده شدن و باقی ماندن در عرصهی سیاسی نه وعده میداد و نه چالش آفرینی میکرد!
آفتاب یزد