در توصیه کیهان به اصلاح‌طلبان برای حضور در کنار برادران و خواهران افغان برای مقابله با طالبان این نکته مستتر است که گویا آقایان اصولگرا مردان میدان سخت و عمل هستند و اگر از کسی دفاع می‌کنند به لفاظی اکتفا نمی‌کنند و جانانه به دفاع می‌پردازند و این معنا بدون تبعیض راجع به همه مسلمانان از شرق دور تا غرب جاری است! لابد مثال آنها سوریه و عراق است که البته ادعایی بی‌مبنا و بی‌مصداق است.
به گزارش سایت خبری پرسون، جعفر گلابی روزنامه‌نگار نوشت: کدام سیاستمدار اصولگرا را سراغ داریم که به سوریه یا عراق رفته باشد؟ اگر منظور مستشاران نظامی ایران است که قطعا ارتباطی به جناح بندی‌های داخلی ندارد و خرج کردن از زحمات آنها در واقع مصادره منفعت جویانه در امور سیاسی داخلی و مذموم و غیراخلاقی است. به نظر نگارنده انبوه پاسخ‌ها به این سخن سست حمایت از مردم افغانستان دارای یک نقص بود که پر کردن آن ضروری می‌نماید.
بله نه تنها اصلاح‌طلبان بلکه هر آزاده‌ای در قبال فجایع کنونی افغانستان مسئولیت دارد و اگر توان و امکانش را داراست باید سریعا به آن عمل کند. بسیاری از جوانان اصلاح‌طلب مشتاقانه حاضرند که از مردم مظلومی که در دره پنجشیر تنها و بی‌کس به محاصره افتاده‌اند به صورت عملی دفاع کنند و حتی در این راه شهادت را به جان پذیرا باشند. در این زمینه بنده از دوستان متعددی پرسیده‌ام و آمادگی آنها را دیده‌ام و حتی در میان خانم‌ها هم کسانی هستند که حاضرند آموزش دیده به یاری مظلومان پنجشیر بروند.
این معنا را کثیری از اصلاح‌طلبان و خانواده‌هایشان در دفاع مقدس به اثبات رسانده‌اند که بعضا تا رده‌های فرماندهی به دفاع از میهن خود پرداخته، بسیاری از آنها هنوز ترکش در بدن دارند و باز بسیاری از آنها برادران و فرزندان شهید هستند. اصلاح‌طلبان دیگری هم هستند که جسمی رنجور دارند و آرزویشان رزم در کنار ستم‌دیدگان در مقابل متحجران است ولی چه کنند که این توفیق از آنان سلب است و باید از راه‌های دیگر به همنوعان خود کمک کنند، اما اگر فرض کنیم که اصولگرایان خصوصا سیاستمدارانشان قهرمان مبارزه با داعش در عراق و سوریه هستند، آیا بدون سازمان دهی تشکیلاتی و لجستیکی هرکس چوب و چماقی برداشته به جنگ داعش رفته‌اند؟ مسلما اگر بنا باشد روزی یک سرباز از ایران به افغانستان رود باید مجهز باشد و از سوی حاکمیت معبری مهیا شود و از نظر سیاسی هم اخطارهای لازم و رسمی به طالبان داده شود.
برای این منظور ابتدا لازم است که دولت قانونی افغانستان که هم اکنون معاون رئیس جمهور سابق این کشور در کنار جبهه مقاومت است، رسما از دولت ایران تقاضای کمک کند تا حضور ایران تجاوز به حریم یک کشور غیر محسوب نشود. درست مثل سوریه و عراق که دولت‌هایشان از ایران کمک خواستند. اما اگر همه این مقدمات مهیا شود مشکل بزرگتری وجود دارد که اتفاقا اصلاح‌طلبان با همه همدلی که با برادران و خواهران افغان خود دارند حضور فیزیکی‌شان هرگز مفید نیست و کمکی به ملت افغانستان نمی‌کند.
ملت افغانستان نیازمند نیروی انسانی نیست کما اینکه اگر همه دولت‌های خارجی در عراق و سوریه از مداخله در این کشورها پرهیز می‌کردند قطعا مشکلات این ملت‌ها زودتر و با تلفات کمتری حل می‌شد اگر ابرقدرت شوروی با مداخله در افغانستان هرگز موفق نشد که حتی آرامش را در این کشور فراهم کند و اگر ناتو طی 20 سال حضور در این کشور و هزینه کردن 2تریلیون دلار کاری از پیش نبرد قطعا حضور فیزیکی اصلاح‌طلبان درافغانستان فقط بر پیچیدگی اوضاع این کشور خواهد افزود و اتفاقا دو دستگی خطرناکی را به کشورمان وارد می‌کند.
آقایان برای بی عملی و اشتباه تاریخی و انفعال خود در افغانستان آدرس اشتباه ندهند. ما می‌توانیم بدون پیاده کردن سربازان خود در افغانستان کمک‌های اصولی و اساسی و انسانی به این کشور داشته باشیم. باید به دولت‌های حامی طالبان اخطار داده شود که کمک‌های تسلیحاتی خود به گروهی که بدون انتخابات بر این کشور مسلط شده‌اند را قطع کنند و تهدید شود که در غیر این صورت ایران هم به مردم مظلوم کمک خواهد کرد که از خود دفاع کنند. ایران می‌تواند قاطعانه خواستارمعبری برای کمک‌های انسان دوستانه به مردم پنجشیر و دیگر اهالی این کشور شود و طالبان حق جلوگیری از آن را ندارد.
اگر چنین معبری باز شود خواهیم دید که مردم ایران با همه مشکلاتی که خود دارند به یاری آن ستم‌دیدگان خواهند شتافت و اگر حمایت مردمی حاصل شد دولت هم اجازه کمک را خواهد یافت. تحرکات دیپلماتیک می‌تواند با وسعت و جدیت انجام شود و طالبان را از اقدامات غیر انسانی و خشونت بار برحذر دارد. ایران می‌تواند برای استقرار یک دولت همه شمول با رای مردم در آن کشور کمک کند البته تعارف نداریم که با توجه به اوضاع داخلی، ما در این زمینه دچار ضعف هستیم و انتخابات‌مان چنان نبود که در این زمینه سخن‌ها داشته باشیم و عمق دموکراسی خود را به رخ رقبا بکشانیم. شایسته و اخلاقی است که مرزهای کشور به روی بی پناهان افغان گشوده شود و جامعه جهانی ملزم است که هزینه‌های ایجاد کمپ‌های بزرگ نگهداری از آنان خصوصا زنان و کودکان را تامین کند. اصلاح‌طلبان اینگونه خواستار کمک ریشه‌ای به مردم افغانستان هستند تا خودشان مشکل خودشان را حل کنند و روی پای خود بایستند.
البته اگر طالبان کوچکترین تهدیدی علیه کشور و مردم ما ایجاد کرد یا اجازه داد که گروه‌هایی مثل داعش سنگی به مرزهایمان پرتاب کنند باید فورا با پاسخ قاطع و پشیمان‌کننده ایران روبه‌رو شوند و به نظر نمی‌رسد هیچ ایرانی در این مورد تردیدی داشته باشد.
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
منبع: آرمان ملی
