به گزارش سایت خبری پرسون از استان زنجان، دغدغههای یک کارشناس مجرب منابع طبیعی و محیط زیست خالی از لطف نیست چراکه شاید کلید حل برخی از مشکلات این حوزه در میان نقطه نظرات این کارشناسان نهفته است.
مهمترین دغدغه شما در حوزه منابع طبیعی و محیط زیست وجود چه مشکلاتی است؟
میخواهم وارد بحث تخصصی خود شوم و در حوزه منابع طبیعی و محیط زیست و لزوم توجه جدی به این دو حوزه مهم بحث کنم. سالهاست در این حوزه فعالیت دارم و آنچه همواره آزارم می دهد نداشتن اولویت منابع طبیعی و محیط زیست برای دولتهای پس از انقلاب بوده و این عدم اولویت همچنان ادامه دارد.
وقتی بودجه سال ۱۴۰۰ را تورقی کردم و آن را در توجه به منابع طبیعی و محیط زیست با سایر حوزه های صرفا هزینه ای مقایسه کردم اشک بر چشمان بیاختیار جاری شد. چراکه این منابع خدادادی ( آب، خاک، جنگل و مرتع ) و محیط زیست انسانی، جانوری، تالاب ها، پناهگاه ها و....در اولویت پنجاهم کشور هم نیست.
نمیخواهم به سایرحوزه ها بی اعتنا باشم. فقط میخواهم بگویم عملا زیرساخت های اصلی کشور یعنی آب و خاک را نادیده میگیریم و فقط در مواقع اضطرار به فکرش می افتیم و نوش دارویی نثارش می کنیم.
مهمترین ظرفیت های نهفته در منابع طبیعی، مراتع و محیط زیست را چه مواردی ارزیابی می کنید؟
مساحت ۸۶ میلیونهکتاری مراتع، ۱۴ میلیون هکتاری جنگل ها و ۳۴ میلیون هکتاری بیابان های کشور مستلزم یکنگاه ویژه ازطرف حاکمیت به اینمنابع خدادادی است زیرا دقیقا بستر توسعه کشور در آنها نهفته است.
جنگل ها و مراتع می توانند پشتوانه بخش کشاورزی باشند، این منابع با تولید و ذخیره آب در دل خود، حفاظت از خاک های با ارزش کشور، دارا بودن پتانسیل توسعه گردشگری، حفاظت از حیاتوحش و گونه های جانوری و تاثیرات شگرف خود در اشتغالزایی نقش های بی بدیلی در سرنوشت کشور ایفا می کنند. از سوی دیگر بیابان های کشور با اکوسیستم خاص خود و ایجاد اکولوژی متنوع از گونه های خزنده، حشرات و گونه های گیاهی ویژه می تواند به عنوان گرانیگاه توسعه عمل کنند.
از نظر جنابعالی شرط اساسی به منصه ظهور رسیدن پتانسیلهای بالقوه منابع طبیعی چیست؟
تحقق همه این پتانسیل ها زمانی میسر است که این منابع را صرفا یک سویه و به عنوان تامین زمین و اراضی برای توسعه صنعت و ساخت مسکن نبینیم. اگرچه کارکردهای اینچنینی آنها غیرقابل کتمان است اما نگاه غلط به منابع طبیعی آسیب های جبرانناپذیری به آینده کشور وارد می سازد.
وضعیت اعتبارات اختصاص یافته به این حوزه چگونه است؟
۴۰ درصد از آب کشور در جنگل های زاگرس ذخیره می شود. جنگل های شمال و پوشش گیاهی مراتع نیز ذخیره ۳۰ درصدی را باعث می شوند اما متاسفانه اعتبارات اختصاص یافته به این جنگل ها و منابع خدادادی در حد اعتبارات یک سازمان مذهبی در کشور نیست.
از سوی دیگر مراتع نزدیک به ۵۰ درصد علوفه دام های کشور را تامین می کند اما متاسفم که بگویم حدود ۴۰ درصد از مساحت مراتع کشور در حال بیابانی شدناست و هیچ برنامه مدونی برای جلوگیری از این فاجعه ملی وجود ندارد.
برنامه های روتین سالانه با اندک اعتبار تخصیصی به هیچ عنوان نمیتواند در روند سریع بیابانی شدن اراضی مرتعی موثر باشد.
علت وقوع خشکسالی را چه مواردی عنوان میفرمایید ؟
دغدغه فرونشست زمین و فروچاله ها در نقاط مختلف کشور که این سرزمین را سالیان بعد به جهت برداشت بی رویه آبهای زیرزمینی با غول وحشتناک فرونشست روبرو خواهد کرد فکر و ذکر هر محققی رو می آزارد.
نیز از بین رفتن تالابها و دریاچهها، خشکیدن رودخانههای فصلی و عدم حضور پرندگان مهاجر در کشور از دیگر مشکلات قایل ملاحظه کشور است.
خشکسالیها هم مزید برعلت است، البته خشکسالی در کشور ما یک پدیده مقطعی نیست چراکه ما در منطقه خشک قرار داریم و نباید گلایه کنیم، بلکه باید مدیریت منابع را برای خشکسالی تدبیر کنیم.