به گزارش سایت خبری پرسون مرکزی، دو سالی است که قلم بدست و دوربین در دست دیگر پا به پای کادر درمان لحظات سخت و نفس گیر کرونا را ثبت و ضبط کردیم، منتشر کردیم و آگاهی دادیم و در یک لحظه به خود آمدیم که نفس هایمان به شماره افتاده بی آنکه مانند دیگران به مجلس عزا و عروسی رفته باشیم یا حتی بر سر مزار عزیزان از دست رفته مان برای قرائت فاتحه رفته باشیم؛ اما نفس هایمان بشماره افتاد و درد امانمان را برید، با این حال باز تلفنی و پیامی اخبار را منتشر کردیم.
اطلاع رسانی کردیم و دیده نشدیم در سنگر بودیم و نبودیم و رو در روی کرونا ایستادیم و برای اعتلای نام خبر و خبرنگار و برای ادای وظیفه اجتماعی که عاشقانه و خالصانه برعهده گرفتیم جنگیدیم، لبخند زدیم و اشک ریختیم، غصه خوردیم از ضعف فرهنگمان، از نبود واکسن و از مرگ مردم کشورمان و مردم دنیا؛ اما دست از اطلاع رسانی برنداشتیم؛ این رسالت خبرنگار است.
حال روی سخنم با بزرگانی است که اکنون که ۱۷ مرداد فرا رسیده و هنگامه تجلیل از سربازان بی نشان عرصه اطلاع رسانی شده، عده ای سپر به دست در فضای مجازی می نویسند که تجلیل از خبرنگاران عرصه سلامت گناه است و باعث انتشار کرونا است.
سوالم اینجاست طی این دو سال هرگونه جلسه ای برگزار شد و خبرنگاران بودند و انجام وظیفه کردند، چرا هیچکسی سخن به میان نیاورد که کرونا است و اینها هم فرزندان این سرزمین و از جنس آدم هستند و احتمال درگیریشان با کرونا بسیار است!؟
حال به یکباره با برگزاری یک مراسم تجلیل از خبرنگاران همه خنجر کشیده اند که مراسم تجلیل از خبرنگاران عامل شیوع کرونا است و چه و چه!؟
به عنوان سرباز عرصه اطلاع رسانی که خود در این دو سال کرونا خالصانه اخبار این حوزه را پوشش دادم و خود نیز طعم کرونا را چشیدم، سوالم این است یک روز بنام روز خبرنگار در تقویم ثبت شده است آیا این یک روز آن هم در این بازار آشفته که حتی از دمی دیگر خبر نیست، تجلیل با رعایت همان پروتکل هایی که در دیگر جلسات رعایت می شود آنقدر برای خبرنگاران زیاد است که آن را در بوق و کرنا کرده اید و بر طبل می کوبید که نباید این مراسم ها برگزار شود؟
نکته حائز اهمیت اینجاست که خبرنگاران به عنوان پیشتازان عرصه اطلاع رسانی، خود به عنوان الگویی در این زمینه همیشه و در همه حال پروتکل های بهداشتی را رعایت کرده و خواهند کرد؛ حال اگر کرونا بهانه ای برای عدم قدردانی از زحمات تلاشگران عرصه آگاهی تلقی شده، امری است قابل تامل و تفکر.
قلم مقدس است و حتی در آیات قرآن، خداوند به قلم سوگند یاد کرده است و این خود سندی محکم بر اعتبار کار قلم به دستان متخصص و متعهد است که با تلنگرهایی این چنینی پا پس نکشند و همچنان در راستای تحقق رسالتشان استوار تر از قبل گام بردارند.
به نام خبرنگار و به یاد خبرنگار رسا و بدون هیچ واهمه ای فقط و فقط در راستای تنویر افکار عمومی و به دور از غرض ورزی همچنان قلم خواهیم زد و آتش کینه ها و ناملایماتی ها هرگز ذره ای از عشق و صداقت حرفه مقدس خبرنگاری را در سینه هایمان کم نخواهد کرد.
امید آنکه یک روز آزادانه تلاش های این سربازان بی نشان عرصه اطلاع رسانی برهمگان آشکار شود و حق خبرنگاران به عنوان حقوق اجتماعی آنها در جامعه شناخته شود.
یاداشت: سایه قهیه ای خبرنگار