مدیر خانه مطبوعات و رسانه های استان یزد:
به گزارش سایت خبری پرسون از زنجان، برگزاری جشنواره‌ها در حوزه‌های مختلف، موضوعی است که همه جوامع با اهداف زیادی از جمله بالا بردن توان فعالان آن عرصه، ایجاد انگیزه در بین نیروی انسانی فعال در این حوزه، استفاده آیندگان از تجربیات این افراد به واسطه آثار ارزشمندی که از خود بر جای می‌گذارند و ... به آن اهتمام داشته و این روزها که فرش کرونا بر همه جا گسترانیده، کج‌دار و مریز به انجام می‌رسد.
زنجان جزو استان‌هایی است که از هفت سال گذشته به طور مداوم اقدام به برگزاری جشنواره مطبوعات کرده تا بهانه‌ای برای خلق آثار ماندگار از سوی فعالان رسانه‌ای استان زنجان باشد، آثاری که انتظار می‌رفت بعد از برگزاری شش دوره این جشنواره و معرفی برگزیدگان هفتمین دوره آن در قالب مجموعه‌ای به کسانی که قصد دارند، از همان ابتدا به صورت توجیه‌پذیر وارد این عرصه شوند، قرار گیرد.
بدون شک در ادوار گذشته این جشنواره، بودند کسانی که خواستار به تحریر درآمدن آثار برگزیده در قالب مجموعه‌ای ارزشمند به عنوان خروجی این جشنواره بودند. محقق نشدن کارشناسی داوری برای آثار برگزیده باعث شده تا آثار برگزیده هیچ‌گونه خروجی فنی نداشته و خبرنگارانی که در روز ۱۷ مرداد و در قالب جشنواره مطبوعات برگزیده می‌شوند، دفاعیه‌ای از سوی داوران برای هر اثر نداشته باشند.
روال کار در عرصه فرهنگ و هنر بدین گونه است که هر گاه یک اثر فرهنگی و هنری تولید شود، جلسات نقد و بررسی برای آن اثر تشکیل شده و بسیاری از مخاطبان با توجه به نقدهایی که صورت گرفته، خود را در بطن این اثر قرار می‌دهند اما متاسفانه این موضوع برای آثار برگزیده و مهم‌تر از آن، آثار برگزیده نشده و اینکه چرا این آثار و به کدامین دلایل فنی برگزیده نشدند، در جشنواره مطبوعات وجود ندارد.
اگر قرار باشد گروهی از جامعه خبری در استان زنجان هر سال آثار خود را در این جشنواره، بدون اینکه در ذهن خود این سئوال متبادر شود که چرا این اثر برگزیده شده و یا مورد عنایت داوران قرار نگرفته است، بالطبع راهی که تا به امروز طی کرده‌ایم، مسیری کاملاً دور از اهدافی است که متولیان امر با کلی انرژی و صرف هزینه نسبت به برگزاری آن اقدام می‌کنند که در نوع خود قابل تقدیر است.
حرفه‌ای شدن حوزه رسانه باعث شده است تا فعالان این عرصه به سمت فعالیت تخصصی سوق پیدا کرده و ترجیح دهند در چند بخش به جای همه بخش‌ها به فعالیت رسانه‌ای خود ادامه دهند. این موضوع را می‌توان به داوری آثار رسیده به جشنواره مطبوعات نیز تعمیم داد، جایی که یک اثر در جشنواره‌ای نمره قبولی گرفته و همان اثر در جشنواره‌ای دیگر حتی به خط پایان نیز نمی‌رسد.
جعفر محمدی، کارشناس حوزه رسانه معتقد است جشنواره مطبوعات در طول هفت سال عمر خود توانسته است به دستاوردهای خوبی دست یابد و این دستاوردها را می‌توان هر سال در آثاری که به این جشنواره ارسال و برگزیده می‌شود به عینه دید، اما ما نیز معتقدیم باید خروجی جشنواره منجر به تولید مجموعه آثاری برای نسل‌های امروز و آینده شود، هر چند رایزنی‌هایی در زمینه صورت گرفته اما به نتیجه نرسیده است.
بررسی آثار برگزیده جشنواره مطبوعات در زنجان حاکی از آن است که در طول هفت سال گذشته آثاری که توانسته‌اند جایی در رده‌های بالا برای خود کسب کنند، همان‌هایی هستند که در ادوار گذشته نیز حرفی برای گفتن داشتند و این همان شکافی است که به واسطه نبود خروجی مناسب برای این جشنواره به وجود آمده و کمتر شاهد ظهور آثاری نو با رویکردی متفاوت بوده‌ایم.
گردآوری مجموعه‌ای از آثار برگزیده هفت دوره جشنواره مطبوعات به همراه نقد کارشناسانه برای هر اثر و دلایل برگزیده شدن آن توسط داوران، می‌تواند مرجع ارزشمندی برای جامعه خبری استان باشد. مرجعی که بی‌تردید زنده‌تر و پویاتر از هر جزوه و کتاب قطور اصول خبرنگاری است؛ چرا که آثار برگزیده شده در جشنواره، حاصل چند سال تجربه حضور در این عرصه و مهم‌تر از آن، برخورداری از جسارت لازم برای قرار گرفتن در بوته بوده است.
مدیر خانه مطبوعات استان زنجان نیز با یادآوری اینکه برگزاری هفت دوره جشنواره مطبوعات نشان داده است که هنوز در بعضی از حوزه‌ها با مشکل مواجه هستیم، اظهار می‌کند: با نگاهی به آثار ارسالی در طول هفت دوره، این مهم تداعی می‌شود که برگزاری دوره‌های آموزشی به ویژه در بخش خبر و نیز پرورش بخش‌هایی چون طنز مکتوب و کاریکاتور که مغفول مانده، از ضروریان پربار کردن این جشنواره است.
یوسف ناصر وجود یک مجموعه مکتوب از آثار برگزیده ادوار مختلف جشنواره را یک ضرورت دانسته و خاطرنشان می‌کند: متاسفانه کمبود اعتبارات باعث شده است که تا به امروز نتوانیم در این زمینه کاری انجام دهیم اما معتقدیم نشر آثار برگزیده و حتی سایر آثاری که مطلوب بوده، به همراه نقدی که داوران بر این آثار خواهند داشت، می‌تواند نسلی که که قصد ورود به این بخش دارند را بهره‌مند کند.
با نگاهی به آثاری که در ادوار ابتدایی این جشنواره برگزیده شده و مقایسه آن با آثاری که امروز از بوته نقد به شایستگی عبور کرده‌اند، خود کلاسی برای کسانی است که می‌خواهند روند دگرگونی در آثار تولید شده را – همگام با فعالیت رسانه‌ای سایر جوامع - در کنار حفظ ارزش‌ها و عناصر خبری تجربه کنند اما این تجربه گران‌بها فقط به اندازه یک لوح تقدیر گرفتن زمان می‌برد.
یک تیتر خوب، جذاب، گیرا و قابل فهم، یک گزارش کامل، قابل استناد، به‌روز و با دربرگیری قابل توجه، یک مصاحبه جامع با نگاه به همه موضوعات پیرامون، یک خبر بی‌تکلف که رویداد را عینی بیان کند و ... اتفاقاتی که است که فعالان رسانه‌ای به دنبال خلق آن – حتی به تعداد انگشتان یک دست – هستند و برگزاری جشنواره مطبوعات این بهانه را برای فعالان رسانه‌ای فراهم کرده است.
مسیر حرفه‌ای شدن رسانه‌های استان با برگزاری جشنواره مطبوعات در طول هفت سال گذشته که خود باعث تولد چند جشنواره دیگر نیز شد، هموار شده اما نباید فراموش کنیم که در دنیای کنونی، هموار شدن مسیر شرط لازم بوده اما برای برخورداری از شرط کافی، باید به گونه‌ای خود را در این مسیر قرار دهیم که مدام شاهد سبقت گرفتن سایرین از داشته‌هایی که خیال تغییر ندارند، نباشیم.
بی‌شک جشنواره بهانه‌ای برای یک تغییر است و این تغییر زمانی به تحول اساسی منجر خواهد شد که بتواند بار حرفه‌ای‌گری را برای سال‌های بعد سنگین‌تر کند، این در حالی است که به جرأت می‌توان گفت بسیاری از آثار ارسالی به جشنواره مطبوعات جزو آثاری هستند که فقط برای خالی نماندن عریضه و پر شدن سهمیه تعیین شده برای هر خبرنگار در این جشنواره عرض‌اندام می‌کنند.
به سراغ یکی از شرکت‌کنندگان رکوردار – به لحاظ کسب رتبه – که از دومین دوره این جشنواره تا به امروز به روی سکو رفته است، می‌رویم. مهدی سهرابی با اشاره به اینکه در جشنواره کمتر شاهد ظهور چهره‌های جدید هستیم، می‌گوید: روند برگزاری جشنواره مطبوعات زنجان به گونه‌ای است که تعدادی انگشت‌شمار – با خنده به خود اشاره می‌کند - چون قِلق داوران جشنواره دست‌شان آمده، پای ثابت رتبه‌ها هستند.
وی یکی از چالش‌های این جشنواره را مشخص نبودن شاخص‌هایی که باعث شده است یک اثر عنوان برگزیده را به خود اختصاص دهد، عنوان کرده و می‌افزاید: وقتی شاخص‌ها بیان نمی‌شود، همین موضوع چالش‌های زیادی را از جمله بروز تنش و سردرگمی بین خبرنگاران به وجود می‌آورد که این موضوع باید در خصوص آثاری که حائز رتبه نمی‌شوند نیز صادق باشد.
این فعال رسانه‌ای با اشاره به بیانیه داوران جشنواره مبنی بر برگزاری دوره‌های آموزشی، از توجه نکردن به این موضوع توسط متولیان امر ابراز نارضایتی کرده و یادآور می‌شود: وقتی در بخشی از جشنواره، داوران هیچ اثری را حائز رتبه اول نمی‌دانند، این بدان معنی است که ضعف زیادی در آن بخش از جمله «خبر» وجود دارد و این خود بیانگر آن است که کیفیت آثار در برخی از بخش‌ها هنوز با نقطه مطلوب فاصله دارد.
وقتی آمار حاکی از ارسال بیش از ۳۵۰ اثر به جشنواره دارد، این بدان معنی است که این آثار باید جزو بهترین‌ها و چکیده داشته‌های فعالان رسانه‌ای استان باشد، به همین خاطر فاصله این تعداد اثر با چند اثری که به عنوان برگزیده داوران از آن‌ها یاد می‌کنیم، نباید زیاد باشد و این ایجاب می‌کند برای آثاری که برگزیده نشده است نیز بیش از آثار برگزیده، نکات نقادانه بنگاریم تا کیفیت آثار برای ادوار بعدی سیر صعودی به خود گیرد.
جشنواره هفتم نیز با معرفی برگزیدگان به پایان رسید. یک پایان واقعی، چون قرار نیست از روز ۱۸ مردادماه سراغی از آن بگیریم، این در حالی است که یک کلاس درس مجانی را که منابع آن حاصل یک سال تلاش خبرنگاران بوده را از دست می‌دهیم و این یعنی اُسکاری که خبرنگاران در جشنواره مطبوعات می‌گیرند، نمی‌تواند التیام‌بخش و تسکین‌دهنده سال‌ها سوختن و ساختنی که بر تن‌شان اِسکار زده است، باشد.
منبع: ایسنا
