جمهوری اسلامی

به گزارش سایت خبری پرسون، محمد علی رامین نوشت: این طرحی بی‌بدیل برای ایجاد تمدنی‌ نوین بر فراز همه تمدن‌های بشری است؛ نه مبتنی بر استبداد فردی و خانوادگی است، مثل پادشاهی و خاندان سالاری؛ نه پذیرای استبداد جمعی دموکراتیک است، با سلطنت اکثریت بر اقلیت؛ نه استبدادی گروهی را تحمیل می کند، نظیر روحانیت کلیسایی، با نام خدا؛نه جنگی پایان‌ناپذیر میان تفکیک‌هایی همچون «عقل یا شرع»، «آخرت یا دنیا»، «عدالت یا پیشرفت»، «اخلاق یا لذت» را بسترسازی کرده است، مانند رنسانس اروپایی؛ و نه نبردی اسطوره‌ای میان «خدا و انسان» است که «تن‌به‌تن میان یعقوب و خدا» اتفاق افتاده تا یعقوب پیروزمند، «اسرائیل» نام بگیرد و سلطه «نژاد برتر» را بر جامعه بشری پیگیری کند...

جمهوری اسلامی، نماد آشتی میان انسان با خداست؛ با هماهنگی میان لذت و اخلاق، عدالت و پیشرفت، با هم‌سویی دنیا و آخرت؛ بر بستر شریعتی که اساسش بر معرفت و عقلانیت و معنویت و عدالت و محبت و کرامت استوار شده است.

عصاره‌ فرهنگ عقیدتی‌سیاسی نظام «امت_امامت»، با مفهوم مردم‌سالاری دینی، همان تجلی توحید در وحدت امت واحده پیرامون «امام امت اسلامی» است.

از منظر قرآنی، رسولان الهی آمدند تا برای تحقق عدالت، مردم را به قیام جمعی فرا بخوانند «لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْط» و همگی را در گسترش عدالت و اقامه‌ی توحید، مشارکت دهند؛

آنگاه بزرگان جامعه از ولی‌خدا خواستند «ابْعَثْ لَنا مَلِکاً نُقاتِلْ فی سَبیلِ اللهِ» که یک فرمانروا را برای مدیریت مردم تعیین کند تا تحت فرمان او و برای عینیت بخشیدن به صلح و عدالت و معنویت، به جهاد و نبرد با گردنکشان و زورگویان بپردازند؛

در فرهنگ قرآن، مختصات جامعه پویا و پایای اسلامی چنان تنظیم شده که مردم همه امور جمعی خود را با مشورت همدیگر مدیریت کنند «وَاَمرُهُم شُوری بَینَهُم»؛

همین فرهنگ الهی، مردم را برای تشخیص درست و انتخاب اصلح و قضاوت عادلانه میان خودشان فرمان میدهد «إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا وَإِذَا حَکَمْتُمْ بَیْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْکُمُوا بِالْعَدْلِ».

بر این اساس، در انتخابات‌های چهل‌گانه جمهوری اسلامی ایران و در راستای آموزه‌های قرآنی،

اولاً همه کسانی که خود را واجد شرایط می‌دانند، می‌توانند اعلام آمادگی کنند؛

ثانیاً شورای نگهبان موظف است تا شرایط آنها را با ضوابط قانونی بسنجد و سپس «واجدین شرایط اولیه» را تأیید کرده و در معرض گزینش مردم قرار دهد؛

ثالثاً همه مردمی که واجد شرایط هستند، دعوت می‌شوند تا آگاهانه رأی بدهند و برای پیشرفت و تحقق عدالت، مثلاً در مورد گزینش رئیس جمهور، از میان واجدان شرایط، عادلانه و عاقلانه و آگاهانه یک نفر را برای مدیریت امور کشور خود انتخاب کنند.

رابعاً بعد از تشخیص و گزینش مردم، ولی‌امر (به نمایندگی از ولی‌خدا)، «آراء مردم» را تأیید، «انتخاب مردم» را تنفیذ و مطابق همان اراده‌ی مردم، «منتخب آنها» را به فرمانروایی طبق قانون برای خدمت به مردم، منصوب می‌کند، تا خودش را نیز مکلف به حمایت و هدایت منتخب مردم بسازد.

در این فرایند، مشارکت مردم، اراده و تصمیم مردم، تنفیذ رأی مردم و منصوب شدن منتخب مردم توسط ولی‌فقیه، همگی در راستای کسب رضایت پروردگار و هماهنگ با رسالت پیامبران الهی تنظیم شده تا همه این روابط، مشروعیت و قداست یابد و هیچ‌کس بر مبنای نفسانیات و هوس‌های شخصی بر دیگران مسلط نشود و از شخص رهبر، به عنوان «امام امت» گرفته تا یکایک مردم و منتخبین آنها، همگی «بندگان خدا» باشند و روح بندگی در تمام روابط جامعه و حکومت جاری باشد.

این معنای حکومت «جمهوری اسلامی» است:

حضور و مشارکت و رأی مردم برای کسب رضایت الهی جهت مراعات قوانینی که قبل از تأسیس حکومت، مردم آنها را قبول داشته‌اند و انقلاب و حکومت را برای اجرای همان اصول و ارزش‌ها بوجود آورده‌اند.

این مسیر با همه‌ی افت‌وخیزهایش، به سوی افق‌های بلندمرتبه‌ی موعود الهی، اتحاد امت اسلامی و نجات جامعه بشری گام بر می‌دارد؛

و اینک ما باذن‌الله در سرآغاز گام دوم انقلاب اسلامی هستیم.

توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.