جمهوری اسلامی ایران

وجود فساد در نظام جمهوری اسلامی ایران بدون آنکه وارد نوع فردی یا نظام یافته آن شویم آنچنان عیان است که حاجت به بیان نیست و اراده حاکمیت نیز دال بر مبارزه با آن است.

بازتاب گسترده حضور رهبر انقلاب با قامتی استوار در مراسم عزاداری شب عاشورا در رسانه‌های جهانی و قطع ناگهانی برنامه‌های عادی برخی شبکه‌های خبری منطقه و پخش مستقیم حضور ایشان‌، بی‌سابقه بود و رهبران جهان را به حیرت واداشت و صهیونیست‌ها و سران آمریکا و اروپا را در شوک دیگری برد. این نشان از پیامدهای مهمی در تحولات منطقه و جهان در میانه جنگ تمام نشده علیه ایران دارد.

طی روزهای اخیر یک شیخ ایرانی نسبتاً فعال در برخی برنامه‌های تلویزیونی در شهر مدینه و در ایام حج با انتشار یک کلیپ تصویری سخنان تفرقه‌افکنانه‌ای بر زبان جاری کرده است.

هیچ عقل سلیمی نمی‌پذیرد که مسئولان با این خودتحریمی ویرانگر نمی‌توانند مبارزه کنند و آن را ریشه‌کن نمایند. با اینحال، چرا برای رفع خودتحریمی اقدامی نمی‌کنند.

اظهارات فرماده سپاه فومن در باره بازسازی نمادین جهنم با نقدهای فراوانی مواجه شده است.

هوشیار باشید که پیروزی‌ها هرچند عظیم و حیرت‌انگیز است، شما را از یاد خدا که نصر و فتح در دست اوست غافل نکند و غرور و فتح شما را به خود جلب نکند که این آفتی بزرگ و دامی خطرناک است که با وسوسه شیطان به سراغ آدم می‌آید.

انتظار اینست که وقتی قلم، قدم و زبان علمای دین به حرکت درمی‌آیند، باعث تحولی در زندگی مردم شوند.

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات امروز ایران، محرومیت حکمرانی از شایسته‌ سالاری است. مسئولان نظام جمهوری اسلامی در شعار و وعده همواره بر ضرورت شایسته‌ سالاری تکیه و تأکید می‌کنند ولی آنچه در عمل اتفاق می‌افتد سپردن امور به دست ضعیف‌ترین‌هاست. این واقعیت تلخ را هم در انتصابات و هم در انتخابات می‌توان مشاهده کرد.

ماجرای بندرعباس، از آن قصه‌های پُر غُصه‌ای است که از زوایای مختلف باید خواند و بازخواند. هیچ لایه‌ای نباید از نظر دور بماند و حتی یک صفحه هم نباید ناخوانده، ورق بخورد.

سر برآوردن انواع فسادها در بدنه دستگاه‌های دولتی به معنای اعم و عاجز بودن دولت‌ها از مقابله با عوامل فساد و رانت و ویژه‌خواری چیزی نیست که قابل انکار باشد.

عملکرد رسانه ملی در هفته‌های اخیر که شاهد تحول قابل ملاحظه‌ای در سیاست خارجی و تعاملات منطقه‌ای هستیم، افکار عمومی را نگران کرده و اعتراضات زیادی را برانگیخته است. مدیران رسانه ملی وانمود می‌کنند این عملکرد، سهوی است ولی بسیاری از صاحبنظران می‌گویند تکرار بیش از حد این قبیل تخلفات آنهم از شبکه‌های مختلف نشان می‌دهد این عملکرد نمی‌تواند سهوی باشد.

تحول در سیاست خارجی که این روزها نتایج مثبت آن را شاهد هستیم، به مکمل داخلی نیاز دارد تا این دو به کمک همدیگر کشور را به سوی پیشرفت همه‌جانبه و رها شدن از مشکلات کنونی سوق دهند.

سردار احمدرضا رادان در پیامی سالروز تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را به فرماندهان و کارکنان آن تبریک گفت.

روزنامه جمهوری اسلامی با تفکیک مخالفان مذاکره به دو دسته، کاسبان تحریم را یکی از اصلی‌ترین موانع گفت‌وگوهای دیپلماتیک دانست و نوشت: این گروه سالانه بین ۱۰ تا ۱۵ میلیارد دلار از تداوم تحریم‌ها سود می‌برند و طبیعی است که منافع ملی برایشان اهمیتی نداشته باشد. این روزنامه همچنین تأکید کرد که رژیم صهیونیستی و جریان‌های معاند نیز از آغاز روند مذاکره خشمگین‌اند و تمام توان خود را برای شکست آن به‌کار گرفته‌اند. در ادامه آمده است: راه حل مشکلات اقتصادی کشور، نه در تقابل و درگیری، بلکه در آرامش و حمایت از مسیر دیپلماسی است.

احمد زیدآبادی فعال سیاسی درمورد اظهارات اخیر حسین شریعتمداری نوشت: بعید می‌دانم که در هیچ کشوری پدیده‌ای مثل روزنامۀ کیهان وجود داشته باشد به طوری که ناظران و تحلیل‌گران از جایگاه و کارویژۀ واقعی و رسمی آن سر در نیاورند!

همه باید حال و روز مردم را رعایت کنند. اولین ما به ازای این "رعایتِ احوال" حرمت گذاشتن به مردم است. این که کارمان نمک پاش نباشد برای زخم ناسور شده مردم.

سردار پورجمشیدیان گفت: روز قدس یکی از تاریخی‌ترین ابتکارات امام خمینی (ره) است که آخرین جمعه ماه مبارک رمضان با عنوان روز قدس اعلام کرد.

زخمِ تیر و ترکش صدام التیام یافت اما برخی حرف‌ها را تیغ و خاری در میان است که هرگز التیام نمی‌یابد. یک نمونه‌اش را اخیرا از زبان کسی شنیدیم که رطب و یابس را به هم می‌بافت تا بگوید خاکِ ایران و پرچمِ ایران قداست ندارد.

درباره هدف سفر این هفته لاورف وزیر خارجه روسیه به تهران مطالبی گفته شد که جنبه‌ ظاهری و تبلیغاتی داشتند. این سفر کاملاً سیاسی بود و طبق گمانه‌زنی‌ها با دو موضوع مرتبط بود، معامله بزرگ روسیه با آمریکا و روابط آینده آمریکا با ایران.

مسجد خانه خداست نباید با مشی و رفتار و گفتار ما به جغرافیای سیاسی یک جریان خاص نزول کند.