علی اصغر زرگر، کارشناس مسائل بینالملل در گفتوگو با خبرنگار سایت خبری پرسون، بیان کرد: هر چند یکدستشدن قدرت در کشور چندان در رفع مشکلات کشور موثر نیست. اما ممکن است قوا با همکاری با یکدیگر تصمیم گیرند که مانع واردات بیرویه شوند و دولت را کوچک کنند و به این طریق سرمایهای را ایجاد و در بخشهای مختلف مانند مسکن سرمایهگذاری کنند. ضمن این که اگر یک رشد پایدار وجود داشته باشد، بخش خصوصی نیز با اطمینان در سرمایهگذاریها مشارکت میکند.
زرگر تصریح کرد: ممکن است با یکدستشدن قدرت، نهاد حاکمیت دیگر رقیبی نداشته باشد و تصمیم به ایجاد تغییراتی در سیاست خارجی کشور گیرد. یعنی به جای این که تنشها را تشدید کنند، به سمت بهبود اوضاع حرکت کنند. به این صورت که به غرب نشان دهند که باعث اغتشاش در منطقه خاورمیانه نیستند و اگر آمریکاییها منطقه را ترک کنند؛ حاضر به مصالحه با همسایگان هستند.
وی ادامه داد: نرمشهایی در سیاست خارجی ایران در حال ایجاد است. برای مثال طبق شنیدهها، قرار است عربستان در مراسم تحلیف ریاست جمهور جدید، هیئتی را برای حضور در این مراسم به ایران بفرستد که اگر این موضوع صحت داشته باشد، به زودی بازگشایی سفارتخانههای دو کشور در پایتختها رخ میدهد.
این استاد دانشگاه گفت: ایجاد روابط با عربستان میتواند پیش درآمدی بر ادامه مذاکرات برجام در دولت آینده باشد؛ احیای برجام باعث آزادسازی پولهای بلوکه شده ایران در کشورهای کره جنوبی، عراق و حتی آمریکا شده و جریان فروش نفت را تسهیل میکند؛ بعد از گشایشهای اقتصادی حاصل از برجام، حاکمیت باید در خصوص توسعه پایدار تصمیم گیرد. مشکلات و بحرانهای اقتصادی در تمام دنیا وجود دارد و راهکار رفع آنها وجود منابع مالی و سرمایهگذاری است.
زرگر تصریح کرد: ممکن است حاکمیت برای حفظ و مصلحت نظام تصمیم گیرد که تنش با غرب و کشورهای همسایه را رها کند و از این طریق از سرمایههای خود در خارج از کشور استفاده کند.
وی بیان کرد: با یکدستشدن قدرت دیگر این بهانه که دلیل کارشکنیها، حاکمیت چندگانه است، از بین میرود. یک حاکمیت یکپارچه و یکدست باید تصمیم گیرد که چه رفتاری با بحرانها داشته باشد و چگونه برای رفع این بحرانها به منابع مالی دسترسی پیدا کند.
زرگر در پایان گفت: بیش از 50 درصد احتمال وجود دارد که جمهوری اسلامی ایران در سیاست خارجی خود تجدیدنظر کند. اگر این موضوع اجرایی شود در مسائل توسعه داخلی گرهگشا است.