به گزارش سایت خبری پرسون، درست است که مجلس یازدهم به نوعی استاد انتخاباتی رئیسی بود و 220 نماینده از حضور او در کارزار انتخابات حمایت کردند اما انتخاب معاون پارلمانی همچنیان انتخابی مهم و حساس است، البته برای رئیسی این حساسیت از این جهت نیست که بتواند با مجلس رابطه خوبی برقرار کند، بلکه از این جهت مهم و حساس است که کدام همراه مجلسی خود را در این سمت بگذارد تا همه راضی باشند.
معاون پارلمانی دولتها در واقع لابی‌من‌های دولت در مجلس هستند که می توانند در زمان رای اعتماد وزرا نقش آفرینی کنند تا وزرای پیشنهادی دولت با بالاترین رای و بدون هیچ درد سری چراغ سبز مجلس را بگیرند. اینکه لوایح دولت در مجلس با کمترین اصلاح و با سرعت در کمیسیون ها پیش برود هم برعهده معاون پارلمانی است، در واقع معاونت تنظیم کننده روابط مجلس و دولت است از این رو انتخاب معاون پر اهمیت است.
از آنجایی که معاونت پارلمانی دولت عملا در مجلس مستقر است و فعالیت دارد، دولت ها ترجیح می دهند فردی از جنس مجلس را برای این معاونت انتخاب کنند تا با گوشه و کنار پارلمان آشنا باشد، چم و خم قانونگذاری را بداند، راه های دور زدن مجلسی ها را بشناسد و در نهایت دوستان پارلمانی بسیاری برای روزهای ضروری داشته باشد تا رای و نظر مجلس را به نفع دولت برگرداند.
انتخاب یکی از نمایندگان برای معاونت پارلمانی، قطعا برای رئیسی پر چالش خواهد بود چرا که نمایندگان متعددی در صف انتظار معاونت ایستاده اند. علیرضا زاکانی، احمد امیرآبادی، امیرحسین قاضی زاده هاشمی، محمدرضا میرتاج الدینی را می توان گزینه های بالقوه معاونت پارلمانی دانست. البته زاکانی که اکنون ریاست مرکز پژوهش ها را برعهده دارد پست های دیگری چون وزارت کشور و سازمان انرژی اتمی را هم می پسندند، امیرآبادی با تجربه طولانی حضور در مجلس می تواند برای این معاونت گزینه مناسبی باشد اما از آنجایی که نمایندگان در انتخابات هیات رئیسه اجلاسیه دوم مجلس یازدهم او را کنار گذاشتند و در طول یکسال گذشته نشان داد از بالا به نمایندگان نگاه می کند، بعید به نظر می رسد معاونت پارلمانی را به او بدهند و اگر هم او معاون شود دولت با چالش رو به رو و صدای اعتراض نمایندگان از همکاری امیرآبادی در کمتر از یکسال بلند خواهد شد.
اما امیرحسین قاضی زاده هاشمی، رقیب پوششی انتخابات که گوی اخلاق مداری را هم در عرصه انتخابات به دست آورده است می تواند برای رئیسی گزینه ای بی دردسر در معاونت پارلمانی باشد، او در مجلس دهم نحوه تعامل با نمایندگان را از علی لاریجانی آموخت و اکنون می تواند با حضور در معاونت پارلمانی بدون هیچ جنجالی و با بیشترین همکاری، خواسته های دولت را در مجلس یازدهم به پیش ببرد، اما موضوع اینجاست که قاضی زاده هاشمی سودای وزارت بهداشت و درمان را در سر دارد و به پیشنهاد معاونت پارلمانی تمایلی نشان نمی دهد.
محمدرضا میرتاج الدینی که ید طولایی در معاونت پارلمانی دارد هم می تواند در این زمینه برای دولت سیزدهم گزینه مناسبی باشد، او در دولت احمدی نژاد معاون رئیس جمهور در مجلس بود و دوره ای هم معاونت پارلمانی سازمان صدا و سیما را بر عهده داشت و از آنجایی که کابینه دولت رئیسی بی شباهت با کابینه احمدی نژاد نیست، احتمال اینکه میرتاج الدینی از نمایندگی به معاونت دولت برود کم نیست.
معاونت پارلمانی دولت سیزدهم، کار سختی در مجلس یازدهم ندارد مگر اینکه شخصیتی انتخاب شود که روحیه تعامل با نمایندگان را نداشته باشد و آن زمان قوه ای که همسو با دولت بود در مقابلش می ایستد.
البته برخی معتقدند، با توجه له انتظار برخی نماینده‌ها برای معرفی به‌عنوان وزیر و یا تعیین نقش در انتصاب استاندهران، در صورتی که به توقعات آنها پاسخ داده نشود، این نماینده‌ها خیلی زود به منتقدان رئیسی بدل خواهند شد و کار بر معاون چارلمانی سخت می‌شود.
البته در دولتهای پیشین نیز انتصاب رابط پاستور و بهارستان چندان ساده نبوده است. در ادامه نیم نگاهی به معاونت پارلمانی ریاست جمهوری ها بعد ازانقلاب انداخته ایم:
منبع: خبرفوری
