به گزارش سایت خبری پرسون، حجت الاسلام میرزایی عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در نشست اعضای این کمیسیون و رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها گفت: بدون هیچ تعارفی حوزه علوم انسانی باید از دانشگاه‌ها گرفته شود و نهال آن در باغچه دین کاشته شود، یعنی در حوزه‌های علمیه. رشته‌های فنی و مهندسی و علوم پایه و پزشکی را می‌خواهند در دانشگاه حفظ کنند ایرادی ندارد. اما علوم انسانی تفاوت دارد.
وی در بخش دیگری از سخنانش درباره تاریخچه ازدواج دانشجویی تصریح کرد: تاریخچه این ازدواج‌ها نخستین بار به سال 1371 بر می‌گردد که توسط دو معلم یزدی که خودشان دانشجو هم بودند طراحی شد و با عنوان «طرح پیوند گل‌های باغ دانش» شروع شد. چهار سال ادامه پیدا کرد و بعد دانشگاه صنعتی اصفهان با محوریت آقای دکتر بانکی این کار را کلید زدند. سرانجام در سال 77 نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه شهید بهشتی این الگو را کشوری کرد. که جا دارد از آن دو معلمی که این کار را انجام دادند سپاسگزاری کنیم.
حجت الاسلام میرزایی خاطرنشان کرد: همان طور که می‌بینید، از حدود 200 سال پیش که تا پیش از آن نهاد حوزه‌های علمیه تنها نهاد علم جهان اسلامی بود یک جایگزین در کنار آن تأسیس کردند که در حوزه علوم فنی و مهندسی هم شروع شد و بعد تمام حوزه‌ها را فرا گرفت. این نهاد در کنار حوزه‌های علمیه آنقدر بزرگ شد که حوزه علمیه را محو و از میدان خارج کرد. حتی در فقه و اصول امروز شما کرسی‌های درسی دانشگاه را به طور جدی می‌بینید. البته نه در وزن علمی، اما در سطح اعتباری در جامعه می‌شود این وضع را دید.
وی افزود: امام در ابتدای انقلاب بدلی به این کار زدند منتها در حوزه نظامی این کار را کردند. سپاهی در کنار ارتش ایجاد شد که ضمن اینکه ارتش را حفظ کردند اما در عین حال سپاهی ایجاد شد که در طول این چهل سال برکات مشخص آن معلوم است.
حجت الاسلام میرزایی با اشاره به اینکه دو پیشنهاد مشخص در این باره دارد، گفت: ابتدا اینکه بدون هیچ تعارفی حوزه علوم انسانی دانشگاه‌ها باید از دانشگاه‌ها گرفته شود و نهال آن در باغچه دین کاشته شود. یعنی در حوزه‌های علمیه. رشته‌های فنی و مهندسی و علوم پایه و پزشکی را می‌خواهند در دانشگاه حفظ کنند ایرادی ندارد. اما علوم انسانی تفاوت دارد. چرا؟ پیامبر(ص) فرمودند توجه بکنید که علم را از چه کسی می‌گیرید.
وی گفت: رشته‌های فنی با اموری سر و کار دارند که اغلب محاسبه است. چه عالم دینی و چه کس دیگری اگر نتیجه‌ای از آن به دست آورد یکسان است. در علوم انسانی نظر دانشمند در تئوری و بعد ساخت انسان تأثیر مستقیم دارد. بنابراین، باید حوزه علوم انسانی را از سایر رشته‌های علمی منفک کنیم و پایگاه این علوم باید حتما قرآن و سیره اهل بیت باشد ولا غیر.
حجت الاسلام میرزایی با طرح این پرسش که با همین فضای دانشگاهی چه باید کرد، عنوان کرد: امام (ره) از الگویی پیروی کردند که انقلاب اسلامی به وجود بیاورند. ایشان عصاره و زبده حکمت متعالیه صدرا شدند. ما سالیان زیاد گشتیم تا مشکل تولید علم اسلامی انسانی در حوزه‌های دانشگاهی چیست. امروز در این باره شاهد فقدان نظریه هستیم.
وی افزود: این الگو را امام(ره) در اختیار ما گذاشته‌اند. ایشان ابتدا نظریه سیاسی اسلام را که نظریه ولایت مطلقه فقیه است را ابداع کردند و در نجف به تعدادی از شاگردان خود درس دادند. سپس نهاد اجتماعی متناسب با آن که همان قانون اساسی است را تأسیس کردند، حکومتی را ساقط کردند و انقلاب اسلامی را به پا کردند. این سیر علمی جریان است.
این نماینده مجلس تاکید کرد: ما می‌توانیم دقیقا این الگو را برای زیرنظام‌های اجتماعی پیاده کنیم. یعنی حکمت متعالیه‌ای که جامع قرآن و عرفان و برهان است نه حکمت متعالیه‌ای که یک فلسفه در عرض حکمت مشاء و اشراق است. در واقع حکمت متعالیه به روایت حضرت امام(ره)، علامه طباطبایی و آیت‌اله جوادی آملی و بقیه بزرگان هم بهره‌گیری از قرآن و روایت و عرفان نظری و عملی و فلسفه‌های اسلامی است.
وی تأکید کرد: این موضوع باید به کسانی که نظریه‌پرداز هستند آموخته شود. این افراد در کرسی‌های نظریه‌پردازی نظریه‌های علوم مختلف را تأسیس کنند. علم تولید شده را به تعدادی از افرادی که می‌خواهند در این رشته خاص کار کنند آموزش دهند و بعد نهاد اجتماعی آن را تأسیس کنند و سپس این علم را به مردم بیاموزند تا تمدن‌سازی با آن تعریف اسلامی که باید صورت بگیرد. این کار را ما در سه چهار رشته علمی قبل از اینکه با این دیدگاه آشنا شویم انجام دادیم و بعد که به آقای خسروپناه رسیدیم دیدیم ایشان این کار را انجام داده‌اند و نتایج آن هم تقدیم نظام شده است.
میرزایی در پایان گفت: بنابراین، استراتژی اصلی جمهوری اسلامی باید این باشد که علوم انسانی را به جایگاه اصلی خود برگرداند. فعلا در حوزه دانشگاه‌ها از همان الگویی که امام(ره) استفاده کردند برای تولید علوم انسانی اسلامی باید بهره‌گرفت. پس اگر متن دانشگاه‌ها را اسلامی نکردیم بقیه کارهایی که انجام می‌دهیم کارهای فرعی است و این کارخانه محصولش انسان‌های با تراز انقلاب اسلامی نخواهد بود.
