مدیران پروازی معضلی برای همدان و شهرستان های تابعه

سایت خبری پرسون- استان همدان پایتخت تاریخ و تمدن ایران زمین و دارای شهرستان های تاریخی همانند نهاوند، ملایر، تویسرکان و... اما با وجود ظرفیت هایی از جمله سراب ها، معادن و زمین مرغوب کشاورزی و باغات مورد بی مهری و عدم استفاده از شرایط موجود شده و شهرستان های استان را با محرومیت عجین کرده است.

آنچه در استان همدان بیشتر دردآور است ابر سیاهی است که در کنار محرومیت ها بر سر مردم پایتخت تاریخ و فرهنگ و تمدن کشور سایه افکنده و نیز در حال گسترش است وجود مدیران پروازی است.

این بی تدبیری باعث زندانی شدن عقده های دردآور شده، عقده هایی از جنس ناکارآمدی، اجحاف، عدم شناخت، تبعیض، مظلومیت، محدودیت، محرومیت، نبود متخصص و نخبه بومی در مدیریت هاست.

از سال های پیش در کنار خبرهای ناگوار مختلف شاهد به تاراج رفتن خاک و املاک شهرستان های استان همدان بوده ایم و هم اکنون استان همدان جولانگاهی شده برای کشمکش های سیاسی و خیانت در حق متخصصان و نخبگان این خاک، از هر فرصتی برای گروکشی استفاده می کنند و حق این استان به استان های دیگر پیشکش می شود.

مسئول پروازی می رود و اندکی بعد مدیر پروازی دیگری می آید. مسئولان غیر بومی می‌روند، مدیران غیر بومی جایگزین می شوند و در این میان تعارفات و بذل و بخشش ها آنچه اهمیت ندارد حق مردم، نخبگان، متخصصان بومی است که آن را زیر پا له می کنند و باز هم تکرار مکررات.

مدیران پروازی زندگی در استان همدان و شهرستان های استان را لایق خود نمی دانند و در تمامی مشکلات در حال تفریح با خانواده در محل زندگی خود هستند و استان رها شده برای مردم است. انگار که در استان قحط الرجال است. از شهردار تا استاندار تا مدیران دیگر همه غیر بومی و پروازی و دردناکتر که گاهی همه از یک حومه غیر بومی که مثلث های قدرت تشکیل می دهند و بر چینش های قدرت دست اندازی می کنند و فقط استان همدان را سکوی پرتاب و رزومه کاری برا ی خود در نظر می گیرند.

عدم شناخت این مسئول پروازی از استان همدان و شهرستان هایش موجب مصیبت های زیادی شده و از سویی هنگامی مشکلات به سمت استان حمله ور می شود این متخصصین و بومی های دلسوز هستند که برای آسایش و آرامش مردم خود را به آب و آتش می زنند، کسی نمی داند مسئولین غیر بومی دقیقاً کجا هستند و به محض انتقاد و مطالبه گری متخصصین، مسئولان سریعا کت و شلواری نو خریده خبرنگاران را دعوت کرده و صرفا با انتشار یک عکس با خبرنگاران یا یک عکس از جلسه با مدیران دیگر اینگونه نشان می دهند که حضوری فعال دارند و احساس می کنند مردم هم نادان هستند.

انتصاب این نوع مسئولان برای مدیریت های این استان باعث ناامیدی و بی اعتمادی بین مردم شده است و سرمایه اجتماعی زیر سوال می رود.
استان همدان و شهرهای تابعه اش آسیب زیادی در این چندسال به علت نبود امکانات و مدیران دلسوز خورده اند.

استان همدان در تمامی رشته های مختلف، ظرفیت های انسانی و نخبگانی دارد که قطعا توانایی سکانداری مدیریت های این استان را به نحو شایسته دارند.

آیا تقاضای زیادی است که بخواهیم جانب انصاف را مدنظر داشته باشند و در انتخاب مدیران، سرفصل های کارآمدی، تخصص، دلسوز بودن و البته بومی بودن را در اولویت قرار دهند؟

فکر نمی کنم چنین باشد زیرا تجربه ثابت کرده افراد بومی با تجربه و تخصص لازم، بیشتر دلسوز همشهریان خود بوده و تلاششان بر دل مردم نشسته و باعث رضایتمندی در اقشار مختلف شده است.

مدیران غیر بومی که با تشریفات خاص از هزینه بیت المال صبح به شهرستان قدم رنجه می کنند و وسط هفته، عصرها و شب ها از دید مردم غیب می شوند چگونه می خواهند به مشکلات رسیدگی کنند؟

تاکنون جلسات مداوم و حق جلساتی که می گیرند دردی را از مردم دوا کرده است؟ پس چرا آنچنان نمی کنند که مردم راضی باشند.
امیدواریم از این پس شاهد انتصاب های قومی و قبیله ای و سیاسی نباشیم تا مردم کاسه چه کنم دست نگیرند و نیاز نباشد چوب بی لیاقتی برخی افراد، را بر زندگی خود تحمل کنند و نخبگان و متخصصان خانه نشین جذب مدیریت ها شوند.

توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.

نویسنده: محسن بازرگان کارشناس ارشد معماری