به گزارش سایت خبری پرسون، مهاجم تیم ملی پرتغال با گلزنی در دیدار مقابل تیم رژیم اشغالگر قدس یک قدم دیگر به علی دایی نزدیک شد و می تواند با گلزنی در رقابت های یورو حتی شهریار فوتبال ایران را پشت سر بگذارد.
علی دایی سالها است عنوان پرابهت و دلچسب آقای گل فوتبال جهان را یدک می کشد. عنوان پرطمطراقی که برای ما ایرانی ها بیشتر از شهریار فوتبال ایران دلچسب شده است اما آیا علی دایی نیز چنین دیدگاهی دارد؟ آقای گل فوتبال جهان مدت ها قبل حرف دلش را در این خصوص گفت: «معتقدم هرچه خدا بخواهد همان میشود. ولی رکورد برای شکستن است. کدام رکورد بوده که تابهحال دست نخورده باقی مانده باشد؟ بالاخره یک روز هر کسی رکورد شخص دیگری را میزند. من هم از این قاعده مستثنی نیستم چه بهتر که این رکورد به دست بازیکن بزرگی مثل رونالدو شکسته شود. بهنظرم کریس میتواند در بازیهای ملی باقی مانده به این مهم دست پیدا کند.»
کاپیتان تیم ملی پرتغال اما بر خلاف علی دایی عزمش را جزم کرده که این رکورد را بشکند. مهر ماه سال گذشته و زمانی که رونالدو تعداد گل های ملی اش را به عدد 101 رساند گفت:« احساس خاصی دارم که بیش از ۱۰۰ گل برای تیم ملی پرتغال به ثمر رساندم. این یک رکورد تاریخی است. اکنون به رکورد بهترین گلزن تاریخ ملی(علی دایی) نزدیک هستم. هدف من این است که رکورد آقای گلی(دایی) را بشکنم.»
وحید شمسایی که خود نیز سابقه آقای گلی فوتسال جهان را دارد در این خصوص می گوید:« فوتبال مانند یک قطار درحال حرکت است و رسیدن به افتخار بزرگی مثل «آقای گلی» جهان برای انسان بزرگی همچون علی دایی و برای کشوری مانند ایران بسیار لذتبخش است. وقتی شما به این هدف دست پیدا میکنید و به آن رکورد جهانی میبالید، این غرور ملی برای 80میلیون نفر و شخص دایی مثل انرژی مثبت و شادیآور است، اما در دنیای حرفهای ورزش هر روز ممکن است هر رکوردی قابل شکستن باشد. یک روزی رکورد حسین رضازاده در وزنهبرداری نیز شکسته شد. من دوست ندارم آن لحظه شکستن رکورد علی دایی توسط رونالدو را ببینم، چون برای دایی و میلیونها نفر بسیار سخت است، ولی قانون طبیعت و فوتبال همین است که مانند زندگی جریان دارد. رونالدو هم در اوج آمادگی قرار دارد و این رکورد 15 سال در اختیار علیآقا باعث افتخار و مباهات کشور ماست، ولی امیدوارم این رکورد شکسته نشود، کمااینکه معتقدم خیلی لحظه سختی برای همه ما خواهد بود. بارها آقای دایی و بنده اعلام کردهایم که شکستن رکورد ما بهتر است از سوی بازیکنان بزرگی مانند رونالدو از تیم ملی پرتغال و در فوتسال توسط فالکائو در تیم ملی فوتسال برزیل صورت بگیرد و وقتی یک آدم بزرگ، یک کار یا رکورد شما -که بزرگ هستید- میشکند، انگار همه ناراحتیهای او زیاد جلوه نمیکند و بالاخره شکستن رکورد توسط رونالدو (که انشاءا... این اتفاق رخ ندهد) توسط یکی از بزرگترین بازیکنان فوتبال جهان صورت میگیرد؛ کسی که سابقه قهرمانی در جامملتهای اروپا، آقای گلی در لیگهای بزرگ جهانی و صاحب پنج توپ طلای فوتبال جهان است و به تعداد سابقه بهترین بازیکنی اروپا را دارد، شکستن رکورد علی دایی توسط رونالدو، خیلی تفاوت دارد با یک بازیکن گمنام در تیم ملی فوتبالی که صاحب عنوان نیست. من و فالکائو نیز همین شرایط را داشتیم و هر بار که تعداد گلهای ملی من در ورزش فوتسال اضافه میشد، فالکائو نیز به تیم ملی فوتسال برزیل دعوت میکردند و در نهایت او توانست 401 گل ملی به ثمر برساند. 10 سال برای کشورم 392 گل به ثمر رساندم و حالا فقط به روزها و لحظههای خوشی نگاه میکنم که برای کشورم افتخارآفرینی کردم. اگر من و علیآقا و دیگر رکوردداران عرصههای بینالمللی، کاری کردیم برای مردم و به افتخار وطنمان بوده و همان یکبار برای همه ما ارزشمند است.»
به نظر می رسد برای ما رکورد علی دایی بیشتر از افتخار آفرینی های شهریار مهم است. نگران از دست رفتن این رکورد هستیم اما از خودمان سوال نمی کنیم چرا مدت ها است علی دایی روی نیمکت هیچ تیم لیگ برتری ننشسته است! در حالیکه فوتبال ایران را در جهان با نام «علی دایی» میشناسند، ولی در کشورمان ظاهرا برخیها بهدنبال حذف شهریار هستند. علی دایی از شهریور ماه سال 1398 در لیگبرتر حضور ندارد!