به گزارش سایت خبری پرسون، سوسن پرور بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینمای ایران است که این روزها با ایفای نقشی متفاوت در فیلم بوتاکس به کارگردانی کاوه مظاهری، در جشنواره جهانی فجر حضور دارد. جدای از ویژگی های این فیلم تحسین شده، بازی این هنرمند که مخاطبان بیشتر او را در آثار کمدی بزرگسال یا کودک تلویزیون به یاد می آورند، توجه منتقدان را به خود جلب کرده است. بر همین اساس با این هنرمند به گفتگو نشستیم که در دو بخش منتشر می شود.
در بخش اول گفتگوی ما با این بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینما که درعرصه تئاتر نویسنده و کارگردان هم هست، در پاسخ به سوال مبنی بر اینکه آیا اگر بازیش در ژانرهای جدی سینمای بدنه به چشم آید و کارگردان های دیگری به او پیشنهاد حضور در این عرصه بدهند، بازی در ژانر کمدی و کودک را کنار خواهد گذاشت گفت: من چنین پیش بینی ندارم و لزوما اگر من به سمت کار جدی بیایم و چند کار در ژانرهای جدی داشته باشم نمی تواند دلیلی برای عدم حضورم در ژانر کمدی و کارهای کودک باشد.
بر همین اساس و در ادامه این گفتگو، وی در پاسخ به این سوال که اگر در سینما پیشنهاد مالی بهتری نسبت به کاری مثل مجموعه های عمو پورنگ ( داریوش فرضیائی ) به شما داده شود آیا باز هم بر سر این اعتقاد خود باقی خواهید ماند گفت: من تحت هر شرایطی کار عمو پورنگ را رها نخواهم کرد چرا که من اگر کار عمو پورنگ را از دست بدهم، جامعه فردایم را از دست داده ام. من به عنوان یک هنرمند تنها این رسالت را ندارم که خوش بگذرانم و نقش یک بازی کنم و کیف کنم و از آن موقعیت و شهرتم استفاده کنم. در کار عمو پورنگ نسل بیست سال آینده ما تربیت می شود و من دوست دارم که آن موقع که آن نسل را می بینم پاسخی برایشان داشته باشم و بگویم آن موقع که در حال تماشای کار کودک بودی من بودم که به تو یاد دادم دروغ گفتن بد است و این رسالت مهمی برای من است.
این هنرمند عرصه هنرهای نمایش در پاسخ به اینکه عده ای معتقدند که کارهای عمو پورنگ ظاهری شاد و کودکانه دارد اما محتوایش چندان برای کودکان مناسب نیست و بیشتر به درد مخاطبی با سن بالاتر می خورد و ممکن است نتیجه معکوس اخلاقی بدهد، گفت: اول از همه در پاسخ به این عده بدون هیچ گاردی می گویم که بیایند و تولید برنامه کنند و آن چیزی که فکر می کنند درست است را بسازند. زیر سایه نشستن و در مورد کسی که زیر آفتاب نشسته است حرف زدن ساده ترین کار است.
وی افزود: جدای از آن پیشنهادم، باید یادآوری کنم که در تیتراژ این سری جدید کارعمو پورنگ، تاکید شده است که مخاطبان این کار را با خانواده ببینند به این دلیل که خانواده ها آنقدر از هم جدا شده اند و پدر جدا ناهار می خورد، مادر تنهایی شام می خورد و بچه هم جداگانه صبحانه می خورد و اعضای خانواده اصلا همدیگر را نمی بینند که یکی از پافشاری هایی که ما داریم این است که بتوانیم در طی نیم ساعت پخش برنامه خانواده ها را به در کنار هم بودن ترغیب کنیم.
سوسن پرور در پاسخ به این که اگر این توصیه تحت شعاع سبک زندگی و یا جبر شرایط اقتصادی محقق نشود، آیا این محتوا برای یک کودک سنگین نیست گفت: نه سنگین نیست. شما اگر به برنامه هایی همچون بن تن که محبوب بسیاری از بچه ها است نگاه کنید متوجه می شوید. من فکر می کنم که ما با کودکانی سروکار داریم که در سن چهار سالگی که هنوز سواد ندارد اما توانایی دانلود نرم افزار در اپلیکیشن های موبایلی را دارد، حتی در مورتورهای جستجو، به جستجوی محتوای دلخواهش می پردازد. پس ما برای این کودک برنامه می سازیم که با کودکی خودمان بسیار متفاوت است و واقعا کودکی خودمان را با کودکان امروز نمی توان مقایسه کرد.
