به گزارش سایت خبری پرسون، نعمت احمدی نوشت: محدودیت‌های ایجادشده برای کاندیداها که در مسائل و موضوعاتی به لحاظ شرایط خاص مذاکرات وین ورود پیدا نکنند و نیزعدم امکان تبلیغ درداخل کشور، تنها کانال ارتباط بین آنها و رای‌دهندگان را همین جعبه جادویی تلویزیون و تا اندازه‌ای رادیو کرده که آنهم محدودیت الزامی و اجباری خاصی بین کاندیداها و مردم به لحاظ مدیریت دولتی رادیو و تلویزیون بوجود آورده است.
بحث این نیست که از بین بیش از پانصد نفر که نام‌نویسی کردند، تنها هفت نفر از فیلتر شورای نگهبان گذشتند و توصیه مقام معظم رهبری که رفع ظلم و اعاده حیثیت از کاندیداهای احراز صلاحیت‌نشده هم موثر واقع نشد و ظاهرا شورای نگهبان به صراحت اعلام کند اشتباهی رخ نداده و تعداد افراد صالح از بین کاندیداها به‌رغم اینکه پست‌های مدیریت کلان کشور را تا هم‌اکنون در اختیار دارند و بعضی از رد صلاحیت شده‌ها، مشاور عالی مقام معظم رهبری نیز می‌باشند، سرنوشت انتخابات به همین هفت نفر ختم شده است که پنج نفر از آنها اصولگرا و دو نفر از آنها تا اندازه‌ای در جبهه اصلاح‌طلبان قرار می‌گیرند.
اول به وضعیت اصلاح‌طلبان می‌پردازیم:وقتی که بزرگان اصلاح‌طلب اعلام می‌کنند کاندیدایی در انتخابات ندارند از باب منطق کلامی یعنی اینکه این دو نفر مورد تائید اصلاح‌طلبان نمی‌باشند. به دیگر سخن، این دو نفر باید با تکیه بر وزنه کلامی و گفتاری و نوشتاری خود به جمع آراء بپردازند. در بین اصولگراها نیز با توجه به هم‌قد و هم‌وزن نبودن پنج نفر با یکدیگر مشخص است که در آن اردوگاه هم چه سرنوشتی رقم خورده است. آقایان رضایی و جلیلی قبلا خود را در معرض آرای عمومی قرار دادند و شرایط آنان ظرف این چند سال فرقی نکرده است و جاذبه‌ای بیش از دوره‌های قبل ندارند. ممکن است با هزار تومانی که آقای رضایی در هشت سال پیش نشان دادند، می‌شد چند قرص نان خرید و هم‌الان نمی‌توان با آن یک قرص نان خرید. افراد دیگر مثل آقای قاضی‌زاده هاشمی و آقای زاکانی برای نوبت اول است که پای ترازوی وزن‌کشی انتخاباتی آمده‌اند و به طبع وزنی ندارند. می‌ماند آقای رئیسی که از نوع ادبیاتی که استفاده می‌شود، پیداست که صبح 29 خرداد گوینده خبر او را پیروز اعلام خواهد کرد اما نمی‌دانم چرا تا هم‌اکنون از ریاست قوه قضائیه استعفا نداده است.
چه مسئله پوشیده و پنهانی در روابط داخلی یا خارجی وجود دارد که آقای رئیسی را در دو راهی استعفا یا عدم استعفا از ریاست قوه قضائیه قرار داده است؛ ا...اعلم. اما آنچه که می‌شد از این مناظره طرفین در سبد رای خود آرایی را جمع‌آوری کنند، با تاسف فرصتی بود که از دست رفت. کاش اصلاح‌طلبان خصوصا آقای همتی به جای تبدیل مناظره به مشاجره با عنایت به اینکه جامعه امروز ایران گرفتار امور اقتصادی است و سفره مردم در واقع جمع شده می‌باشد و برابر آمارهای اعلام شده بیش از 60 درصد از مردم حتی توان خرید گوشت را ندارند و مرغ و تخم مرغ هم که پرواز کرده و دسترسی به آن فعلا امکان‌پذیر نمی‌باشد دیگر ارزاق هم از پلکان افزایش قیمت بالا رفته‌اند و آهی بر دل مردم مانده است. آیا بهتر نبود به جای مشاجره در یک کلام مثلا جناب همتی در پاسخ سوالی که چه برنامه‌ای برای معوقات بانکی دارید به‌راحتی با ذکر اعداد و ارقام اعلام می‌کردند میزان معوقات بانکی چقدر است. چه مقدار ممکن‌الوصول، چه مقدار مشکوک‌الوصول و چه میزان امکان وصول اصلا وجود ندارد و با یک فرمول ساده اعلام می‌کردند این معوقات بانکی می‌تواند بودجه کشور را رونق دهد و در اینجا رئیس قوه قضائیه را مسئول می‌کردند که هم‌اکنون من لیستی از معوقات بانکی و افرادی که این معوقات را در تصرف دارند در اختیار شما یا جانشین شما در قوه قضائیه قرار می‌دهم تا اموالی که از این ابربدهکاران باقی مانده را شناسایی و دیگر اموالی که به هر طریق توسط این ابربدهکاران در مسیرهای دیگر خرج شده است را شناسایی و وصول نمایند.
به صراحت اعلام می‌کردم چه درصدی از درآمد دولت برخلاف اصل 53 قانون اساسی وارد خزانه نمی‌شود و به صراحت اعلام می‌کردم: مردم! من درصددم در صورتی که رای شما را گرفتم اصل 53 قانون اساسی را پیاده کنم و هیچ درآمدی را اجازه ندهم به غیر از خزانه در تصرف دیگر نهاد یا سازمانی باشد. به صراحت اعلام می‌کردم اولین لایحه‌ای که به مجلس خواهم داد در جهت تقویت بخش خصوصی خواهد بود که بتواند فعالیت‌های اقتصادی در همه زمینه‌ها را به صورت مساوی بین بخش خصوصی تقسیم کنم و هیچ نهاد یا سازمانی را مستثنی نکنم که با توجه به ابزار قدرتی که در اختیار دارد، فعالیت بخش خصوصی را در انحصار خود داشته باشد. البته باید عرض کنم طراح سوالات نمی‌دانم چه قصد و منظوری دارد و این اجازه را از چه مرجع و مقامی گرفته است که تنها کانال ارتباطی کاندیداها و مردم که همین صفحه چهارگوش تلویزیون و امواج صوتی رادیو هست را در انحصار خود بگیرد و سوالاتی طرح کند که فی‌الواقع دغدغه امروز مردم نیست.
من نمی‌دانم طراح این سوالات چه کسی یا کسانی بود و با چه اهدافی این سوالات حاشیه‌ای را طرح کردند و از طرح سوالات اساسی طفره رفتند. از همین تریبون به جای مشاجره، برنامه‌هایی که ممکن است در شرایط عادی امکان عملیاتی کردن آنها نباشد، می‌شد به صورت خواسته و برنامه آنها را بیان کرد. آنچه در تلویزیون گذشت، علاوه بر ایرادی که در طرح سوالاتی که نمی‌دانم به چه قصد و منظور و به‌وسیله چه گروه و دسته‌ای با کدام مجوز طرح شده بود، به بیان خود کاندیداها برمی‌گشت. در این فرصت‌های سه، چهار دقیقه‌ای که بعضا به گفته یکی از کاندیداها به انشاءخوانی گذشت، چه اشکال داشت که انشای ما، انشایی بود که درددل مردم بود و می‌توانست موج ایجاد کند. الان مردم درد اشتغال، گرانی، بی‌برنامگی و اقتصاد درهم ریخته‌ای را دارند و شاهد هستند که در همین شرایط می‌شد و می‌شود در همین فرصت‌های سه، چهار دقیقه‌ای برنامه‌ای را اعلام کرد که بشود چهار صباحی دیگر در صورت پیروزی از همین قاب تلویزیون کاندیدای رئیس‌جمهور شده، اعلام کند که مردم! شاهدید در برنامه مناظره من برنامه‌هایم را گفتم. برنامه‌هایی که حَسَب قانون برعهده رئیس‌جمهور بود اما در اجرا با این موانع روبه‌رو شدم. فی‌الواقع می‌شد موج راه انداخت.
شرایط کاندیداها در دوره سیزدهم بر این قرار گرفته است که جناح اصولگرا می‌داند تا خط پایان مسابقه چند قدمی بیشتر فاصله ندارد اما جناح اصلاح‌طلب که نمایندگان آن آقایان همتی و مهرعلیزاده هستند، باید حداقل در دو برنامه مناظره بعدی حمله‌ای که مشاورین آنها برای دوقطبی کردن به آنان پیشنهاد داده‌اند را کنار بگذارند و برای برون‌رفت از اصل موضوع که همگی به آن اذعان نمودند که وضع اقتصاد مملکت خراب‌تر از آن است که بشود پرده‌پوشی کرد و برملاکردن مسیر و بستری که باید دورنمای مناسبی را رقم زد، مشاجره نیست بلکه برنامه است. می‌شود اصولگراها را هم به چالش کشید و پرسید: آقای جلیلی! شما که هشت سال دولت پنهان تشکیل داده‌اید، برنامه شما چیست؟ شما درمقابل این موانع چه راهکاری را در پیش گرفته‌اید؟ جناب رضایی! شما که هنوز که بر کرسی قدرت تکیه نزده‌اید، شمشیر عدالت خواهانه‌تان را از نیام کشیده و همانند فرماندهان جنگ دستور حمله صادر می‌کنید، چه برنامه‌ای دارید که می‌توانید با آن اعتبار هزار تومان هشت سال پیش را به آن برگردانید؟ یا از جناب رئیسی پرسید: هیچ فردی در کشور به اندازه شما امکان مبارزه با فساد را در طول 42 سال گذشته در پست‌های مختلف قضائی که داشتید، نداشته است.
می‌دانیم که وضع موجود حاصل جمعی است که سه قوه مقننه، قضائیه و مجریه در به‌وجود آوردن آن سهیم‌اند. شما که طی 42 سال گذشته سهم قوه قضائیه را برای به‌وجود آوردن شرایط مناسب ادا نکرده‌اید، حال چه برنامه‌ای دارید که می‌خواهید به آن بپردازید؟ درست است که دادگستری به مثابه بیمارستانی است که افراد در جاهای دیگر بیمار می‌شوند و بالاجبار دادگستری مانند اتاق ریکاوری است و باید به درمان آنان بپردازد. اما خروجی مبارزه با فساد دادگستری ظرف همین چند سال چیست؟ کاش اعداد و ارقام به دست آمده از مبارزه با فساد و اعاده حقوق بیت‌المال را بیان می‌کردید. حداقل مردم بدانند در این مدتی که در قوه قضائیه بودید و همه ابزار در اختیار شما بود، چه میزان از ابزارهای موجود در جهت احقاق حقوق عامه استفاده کرده‌اید؟ و به صراحت اعلام کنید همان‌گونه که گفتید، تمام زیر و بم موضوعات و مسائل را با توجه به پست‌های قبلی می‌دانید و راه برون‌رفت از وضع موجود، تنها با لوایح قضائی صورت خواهد گرفت.
نمی‌شود که حمله کرد بلکه باید با قانون به جنگ مفاسد رفت. کجای قوانین ناقص است؟ به‌رغم اینکه تهیه لوایح قضائی جزء وظایف ذاتی قوه قضائیه است اما کوتاهی قوه مجریه را نیز در تهیه لوایح به جهت برون‌رفت از وضع موجود بیان می‌کردید. به عنوان عضو کوچک از جامعه‌ای که فی‌الواقع حس می‌کنم به نفس‌نفس افتاده است و اگر به درمان آن نپردازیم، باید منتظر عواقب بدی بود؛ بیایید به خاطر خدا هم که شده، دست از مشاجره بردارید. ایراد به مدارک تحصیلی خود نگیرید که می‌دانیم همه این مدارک در زمانی بدست آمده که دارای پست و مقام بوده‌اید و قوانین موجود اجازه نمی‌دهند فردی که همه وقت خود را در پناه ابلاغی که برای تصدی شغلی خاص وجه‌المصالحه قرار داده است، بتواند مانند یک دانشجوی معمولی وارد کلاس بشود، درس بخواند، امتحان بدهد. بله می‌دانیم به گفته استاد درخشان، استاد دانشکده اقتصاد بعضی از کاندیداها اساتید را مجبور می‌کردند به دفاتر آنها رفته، در دفاتر تدریس کنند و در همان دفاتر امتحان بگیرند. طبیعی است چنین مدارکی نمی‌تواند قابلیت مدرک دانشجوی معمولی را داشته باشد اما می‌پذیریم ذیل عنوان این تیترها از دیگر توانمندی‌های خود استفاده کنید و برنامه کاری خود را نه در مشاجره بلکه در مناظره در منظر مردم قرار دهید که خداوند شاهد اعمال و رفتار ماست. ان شاءا...
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
منبع: آرمان ملی
