واقع گرا در مسائل اقتصادی باشیم

سایت خبری پرسون- این روزها مهم ترین صحبت های نامزدهای انتخاباتی برای جلب رضایت رای دهندگان مسائل اقتصادی است، نامزدهای انتخاباتی به شکل های گوناگون وعده می دهند و خبر از رونق بخشیدن به اقتصاد و به چرخش درآمدن تولید داخل و به دنبال آن اشتغالزایی و نهایتا افزایش صادرات و در آمدزایی ارزی را مطرح می کنند که گویا دولتمردان فعلی توان محقق کردن این کارها را ندارند و یا اینکه بلد نیستند.

برخی از این نامزدها مسائل اقتصادی را آن قدر ساده بیان می کنند که تعجب همگان را برانگیخته است که چطور به همین راحتی امکان رونق بخشیدن به اقتصاد وجود دارد و آن وقت مردم با مشکل اقتصادی مواجه هستند!

مسائل اقتصادی به این شکل نیست که بگوییم یک کالایی را تولید می کنیم و آن وقت به آن سوی مرز انتقال می دهیم و سپس درآمد حاصل از آن را برای امورات کشور هزینه می کنیم، یا اینکه بگویم کشور را بی نیاز از کالاهای وارداتی می کنیم و کمر همت را می بنیدم و هر انچه که نیاز کشور است از طریق تولید داخل تامین می کنیم.

حل مشکلات اقتصادی به همین راحتی هم که نامزدهای انتخاباتی مطرح می کنند نیست، اقتصاد مانند بازی دومینو می ماند و کافی است در حرکت کردن رو به جلو یک اشتباه کوچک صورت گیرد، آن وقت سایر بخش های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... جامعه نیز تحت تاثیر قرار خواهند گرفت.

توسعه کشاورزی نیازمند آب

برخی از نامزدهای انتخاباتی بیان می کنند که کشاورزی کشور را می توانند متحول کنند و دیگر هیچ نیازی به مواد غذایی نه تنها به آن سوی مرز نداریم بلکه می توان یک جهش در تولید به وجود آورد که صادرات را نیز محقق کرد.

اما در واقع گویا این نامزدها در جریان نیستند که کشورمان در شرایط آب و هوایی قرار دارد که سال به سال با کاهش بارندگی مواجه هست و به نوعی کشور با کمبود آب مواجه و توسعه کشاورزی نیازمند آب است، از سوی دیگر اگر بخواهیم کشاورزی که این روزها در کشور به شکل سنتی صورت می گیرد را به سمت و سوی صنعتی شدن ببریم نیازمند آموزش به کشاورزان و از همه مهمتر ایجاد سرمایه و به وجود آوردن زیر ساخت ها دارد که این دو موضوع یک شبه اتفاق نخواهد افتاد و در یک بازده زمانی بلند مدت اگر برنامه وجود داشته باشد محقق خواهد شد.

یکی دیگر از ایده هایی که نامزدهای ریاست جمهوری مطرح می کنند مربوط به توسعه صادرات کالا به آن سوی مرز و به دست آوردن ارز و به دنبال آن افزایش درآمد کشور است، اما گویا این نامزدها در جریان نیستند که کشور در جنگ اقتصادی با امریکایی ها قرار دارد و تحریم ها مانع معاملات تجاری کشورمان می شود و به همین راحتی نمی توانیم پول کالای صادراتی را کسب کنیم و از سوی دیگر مشتری به آن شکل وجود ندارد که بخواهد از ترس امریکایی ها از ما خرید کند، حال اگر بخواهیم تحریم های امریکایی ها در تجارت را فاکتور بگیریم و اصلا کاری به تحریم ها نداشته باشیم رونق بخشیدن به صادرات نیازمند زیرساخت های حمل و نقل است، در کشورمان که ناوگان ترانزیت فرسوده دارد و کانتینرهای سردخانه ای به شکل بسیار محدود وجود دارد چه طور می توان یک شبه تجارت را رونق داد؛ شاید بتوان بازارهای مرزی را تا حدودی رونق داد اما کسب درآمد به همین راحتی ها نیست، چرا که رقبای تجاری دنیا به قدری قوی وارد بازار می شوند که بازارهای مرزی از رونق می افتد، برای نمونه در بازار عراق این روزها کشورهای شرق آسیا و اروپایی ورود پیدا کرده اند و کالاهای شان را با بسته بندی بسیار با کیفیت به فروش می رسانند و خرید کالای ایرانی از رونق در حال افتادن است.

پول پاشی کمکی به اقتصاد نمی کند

اقتصاد یک گنجایشی دارد، هر چقدر ما بخواهیم اقتصاد را توسعه دهیم نیازمند جذب سرمایه است، وقتی نقدینگی کشور با فروش نفت ، تجارت و گردشگری و....انجام شود و بیش از 150 میلیارد دلار نتوانیم نقدینگی داشته باشیم باید به سمت جذب سرمایه خارجی برویم تا از این طریق رشد اقتصادی و رونق تولید و اشتغالزایی را ایجاد کرد، به عبارتی با اتکا به منابع داخلی نمی توان یک شبه به رشد اقتصادی دست پیدا کنیم.

یا اینکه برخی از نامزدهای محترم به دنبال پول پاشی هستند و معتقدند که با طرح هایی مانند یارانه که در دولت آقای احمدی نژاد آغاز شد و در دولت آقای روحانی طرح معیشتی نیز به آن افزوده شد به افزایش درآمد هموطنان کمک خواهد شد، اما در واقع جز افزایش نقدینگی که به دنبال آن افزایش تورم را به بار آورد ثمره دیگری به بار نداشته است، بنابراین نامزدهای انتخاباتی باید کمی واقع گر باشند و حداقل از اجرای چنین طرح هایی که با شکست اقتصادی روبه رو شده با خبر باشند.

پول پاشی و افزایش نقدینگی هیچ کاری ندارد کافی است رئیس جمهور به عنوان سکاندار کشور از بانک مرکزی درخواست چاپ اسکناس کند و آن را در اختیار مردم قرار دارد و داستان آن زمان شروع می شود که افزایش قدرت خرید موجب به باتلاق کشیدن اقتصاد کشور می شود که هر چه آن وقت دست و پا در آن بزنیم بیشتر به فروپاشی اقتصادی می رسیم.

چرا که چاپ اسکناس نیازمند پشتیبانی اقتصادی است و اگر پولی بدون پشتیبانی سرمایه صورت گیرد بی ارزش می شود و هم اینکه پول بدون پشتیبانی تورم زا خواهد بود؛ بنابراین رونق بخشیدن به اقتصاد ارتباطی با پول پاشی در جامعه ندارد.

بنزین تاثیر مستقیم بر تورم می گذرد

بنزین به عنوان مهم ترین سوخت خودرویی کشور است که می توان گفت یکی از مهم ترین منابع درآمدی دولت در داخل کشور نیز به حساب می آید، از همین رو برخی از نامزدها در باره تغییر و تحول در توزیع عادلانه بنزین صحبت می کنند که اگر سکان ریاست جمهوری را در دست بگیرند آن دسته از افراد جامعه که سهمیه بنزین ندارند به واسطه اینکه خودرو ندارند سهمیه به آنها پرداخت می شود.

اما این نامزدها گویا در جریان نیستند که منابع اجرای این طرح را از کجا می خواهند فراهم کنند و اگر می خواهند قیمت بنزین را افزایش دهند تا از یک عده بنزین را بگیرند و به یک عده دیگر بدهند باید این تصور را هم داشته باشند که سیستماتیک بازار را به سمت و سوی تورم می یرند.

چرا که حمل و نقل مهم ترین نیاز این روزهای اقتصاد است و طبیعتا در کوتاه ترین زمان ممکن بازار به تغییرات در سوخت واکنش نشان خواهد داد و به عباراتی دستان نامرئی اقتصادی وارد کار خواهد شد.

محمد خادمی خبرنگار اقتصادی