رئیس اتاق اصناف استان:
به گزارش سایت خبری پرسون از خراسان شمالی، فتیر مسکه ، خوراکی بهاری و ویژه فصل شیردوشی در ییلاق است ییلاقی که برای خوردن این نام خوشمزه روز شماری میکنند
از گذشته تاکنون روستاییان و به ویژه عشایر، برای پذیرایی از مهمانان خویش در هاوار (همیاری گروهی) مراسم‌هایی مانند شیردوشی، پشم‌چینی و قوچ‌گذار این خوراک را تهیه و به همراه دوغ مشک میل میکنند، دوغی که ترش است و ملس و دل هر بیننده ای را با خود می‌برد.
این خوراک بهاری، لذیذ و دست کم 400 ساله، در استان‌های خراسان شمالی و رضوی در شهر‌های فاروج، شیروان، بجنورد، آشخانه، اسفراین، کلات، درگز، چناران، قوچان، نیشابور، کلات، درگز، سبزوار، روستا‌ها و بنه‌های عشایری اطراف این شهر‌ها پخته می‌شود.
فتیرمسکه از دو واژه فتیر و مسکه تشکیل شده است، فتیر یکی از نان‌های مهم اقوام ایرانی است که خمیر آن بدون مایه زدن تهیه می‌شود و بر روی ساج یا در تنور پخته می‌شود. مسکه نیز یک واژه کهن ایرانی به معنی کره است، بنابراین فتیرمسکه خوراکی شامل فتیر‌های آغشته به کره تازه گوسفندی و خاک قند یا شکر است.
فتیر مسکه یکی از غذا‌های بسیار مقوی است که چاشنی آن دوغ است.
قَتلَمَه، لغتی است ترکی. یک نوع نان روغنی است که خمیر را درست میکنند و در لابه لای زواله‌های خمیر روغن و زرد چوبه و بعضی اوقات ادویه دیگر می‌زنند این نوع نان دارای دوام زیاد تری است.
بعد از اینکه قتلمه تهیه شده. بعد در ظرف‌هایی به نام «مجمعه» یا ظرفی به نام لنگری و یا دوری فطیر قرار می‌دهند رووزیر فتیرداغ را با کره تازه پر می‌کردند و شکر و دارچین هم به آن اضافه می‌کند.
در گذشته این فتیر در فصل بهار و در فروردین و اردیبهشت پخته می‌شد و جزء غذا‌های بسیار خوشمزه و لذیذ این فصل بود. علت اینکه این غذا در بهار خورده می‌شد این بود که کره گوسفندی و گاوی بهاره بسیار خوش طعم و عطر است، چون دام از علف تازه بهاری تغذیه می‌کند بنابراین شیر، دوغ و کره این فصل لذیذتر است.
امروزه در تمام فصول سال در خشکه پزی و فتیرپزی ها، قتلمه پخته می‌شود از طرفی خوردن آن در فصل زمستان به علت سرمای هوا نیز لذت بخش است، ولی بزرگتر‌های ما قتلمه را به خاطر کره تازه فقط در فصل بهار میل می‌کردند.
فتیر مسکه را بعد از این که از تنور در می‌آورند و در حالی که گرم است آن را با شکر و کره مخلوط میکنند و این غذای لذیذ را نوش جان میکنند.
مواد لازم:
خمیر نانوایی دو عدد
نمک مقداری
زردچوبه کمی (به دلخواه)
آب کمی
آرد به میزان لازم
روغن به میزان لازم
طرز تهیه:
ابتدا ظرف مناسبی که نسبتا بزرگ باشد انتخاب کنید ظرف پلاستیکی یا روحی گود و نسبتا بزرگ برای این کار مناسب است.
علت اینکه آرد به میزان لازم ذکر شده این است که با توجه به نوع، شلی و سفتی خمیر، میزان آردی که مصرف می‌شود متفاوت است.
در کف ظرف حدود یک کیلوگرم آرد بریزید، سپس خمیر را به آن اضافه کنید و با مقدار کمی آب ورز دهید، نمک را نیز در همین حین اضافه کنید. آرد را اضافه کنید و تا جایی خمیر را ورز دهید که به دست نچسبد.
وقتی که خمیر آماده شد روی آن را با یک پارچه تمیز بپوشانید و حدود ۱۰ الی ۱۵ دقیقه کنار بگذارید تا استراحت کند و آماده پخت شود.
حدودا بعد از یک ربع ساعت، روی خمیر را باز کنید و مقداری از آن را با چاقو جدا کنید و به شکل گرد یا گلوله در آورید. دقت کنید اندازه‌ای که جدا می‌کنید بستگی به شما دارد که می‌خواهید فتیر در چه سایزی باشد.
وقتی که همه خمیر را به گلوله‌های یک اندازه درآوردید، از اولین خمیر‌های گلوله شده بردارید و پشت یک سینی مسطح مقداری آرد بریزید سپس خمیر را با وردنه پهن کنید.
خمیر را به گونه‌ای پهن و نازک کنید که کل سینی را بگیرد و ضخامت تا نیم سانتی متر داشته باشد. مقداری روغن مایع و یا روغن جامدی (که از قبل روی حرارت ذوب کرده اید) را روی خمیر پهن شده بریزید و با قاشق یا دست روی فتیر پخش کنید. وقتی سطح فتیر کاملا روغنی شد مطابق شکل آن را برش بزنید.
تاکنون ۹۸ میراث ناملموس خراسان شمالی به ثبت ملی رسیده که از این تعداد ۸۰ اثر مربوط به آداب و رسوم و فرهنگ‌های خراسان شمالی و ۱۸ اثر دیگر همچون پخت فتیر مسکه، بافت سفره کردی و پرخانی، نیز با استان‌های دیگر مشترک بوده است.
