داریوش ارجمند:
به گزارش سایت خبری پرسون، در حالی که زنان سرزمین من ایران، با تمامی محدودیت‌ها و فشاری که بر آنها تحمیل می‌شود، تمام تلاش خود را می‌کنند به موقعیت‌های عالی برسند تا برای کشور عزیزمان افتخارآفرینی کنند، بسیار عجیب است که هنرمندی در راستای تخریب وجهه بانوان تلاش کند. روی صحبت من با شماست.
جناب داریوش ارجمند سلام،
زنان سرزمین ما تنها رحم و تخمدان نیستند، قابلیت‌های بسیاری دارند که در ادامه به اطلاع شما می‌رسانم.
در قرآن کریم صراحتا اعلام شده که در دین مبین اسلام، هیچ اجباری به فرزندآوری نیست، اگر دین ما مردم را ملزم به داشتن فرزند نکرده است، پس ما چطور می‌توانیم زنان را تنها به فرزندآوری محدود کنیم؟! همانطور که آگاه هستید، قران باید سرلوحه زندگی هر مسلمانی قرار گیرد.
جناب ارجمند! در گفت‌وگویی که با مجری خانمی که در ادامه به نقد از ایشان نیز می پردازم، بیان کردید: زنان ما دچار «فمنیزم» احمقانه آمریکایی شدند. همانطور که می‌دانید فمنیسم تلفظ صحیح این کلمه است و معنایش طبق اطلاعات سطحی ویکی پدیا؛ گستره‌ای از جنبش‌های سیاسی، ایدئولوژی‌ها و جنبش‌های اجتماعی است که به دنبال تعریف، برقراری و دستیابی به حقوق برابر جنسیتی در مسائل سیاسی، اقتصادی، شخصی و اجتماعی است.
حال جناب ارجمند رسانه پرسون ادعایی بر تعریف یا تکدیب فمنیست‌ها ندارد، قصدش این است که شما را با تلفظ و معنای فمنیسم آشنا کند.
در قسمتی از مصاحبه ذکر کردید، یارو خانومه! شاید با ادبیات حشمت فردوس و یاور چلویی خو گرفتید و با این نقش‌ها همزاد پنداری می کنید! اما باید آگاه باشید که زنان همین کشور در زمینه وزنه‌برداری و پرورش‌اندام حرفی برای گفتن دارند. بانوان ورزشکار کشور اکثرا مادر و همسر نیز هستند. خانواده این زنان ورزشکار چه در ایران و یا کشورهای دیگر که شما از آنها با عنوان این یارو یاد می‌کنید، به آنها افتخار می‌کنند و در راه کمک به زنان ورزشکار از هیچ حمایتی دریغ نمی‌کنند.
ادامه متن را با اشاره شما به این که؛ زنان ورزشکار بعد از چندسال چیزهاشونو عمل می‌کنند و می‌ریزند دور ادامه می‌دهم.
نمی خواهم از زن‌ها قدیس بسازم. چون زن‌ها نیز انسان هستند. اما این که شما به بانوان نگاه ابزاری دارید که اختیار بدن خود را ندارند، بسی جای سوال است. ورزشکاری که رشته‌های سخت ورزشی را انتخاب می‌کند قطعا از ضرر و فوایدی که برای بدنش دارد به خوبی آگاه است.
در ادامه با لحن تدافعی بیان کردید: خدا زن را نیافریده که همانند رضازاده 250 کیلو وزنه بزند! در ادامه طرح سوال کردید که زن باید بهترین مادر دنیا باشد یا بهترین وزنه‌بردار دنیا؟ من نگارنده این متن بر این حرف شما نقدی ندارم. زیرا در فضای مجازی به راحتی می‌توانید بازخورد سخنان پدرسالارانه خود را مشاهده کنید و قطعا بانوان کشور پاسخ صریحی به شما دادند.
کمی قبل تر از این صحبتتان فرمودید بیاید از خانومم بپرسید که من در خانه چگونه هستم؟ قطعا شما می‌توانید در خانه خود که اختیارش را دارید هرگونه که دوست دارید ریاست کنید، اما نسخه زندگی خود را برای بانوان شریف ایرانی ننویسید.
در پایان فرمودید: آیا من دیکتاتورم؟ پاسخ ما بانوان به شما آری است.
قابل ذکر است؛ این متن انتقادی از ارزش‌های افتخارآفرینی این هنرمند و بازیگر پیشکسون سینما و تلوزیون کم نمی‌کند.
سخنی با خانم مجری
همکار گرامی در اصول مصاحبه طبق نوشته استادان روزنامه نگاری و خبرنگاری، مجری برنامه باید تا حدی همراه مصاحبه شونده شود، به طور صریح تر شما نباید تمامی گفته‌های فرد مقابلتان را با لبخند و خنده بلند تأیید کنید. زیرا مخاطب نباید بداند که جبهه فکری شما به کدامین سمت است تا بتوانند بی‌طرف و بدون حس القا موضوعی، قضاوت کنند.
قطعا بانوان کشور ما خنده‌های شما را ضمن تایید سخنان جناب ارجمند که بیان کردید: در ایران هم تازگیا زنان وزنه‌بردار وجود دارد را فراموش نمی‌کنند.
نگارنده: یگانه بختیاری
