سایت خبری پرسون- برنامه جامع اقدام مشترک (به انگلیسی: Joint Comprehensive Plan of Action), به اختصار برجام که توافق جامع و نهایی هستهای وین و در غرب توافق هستهای ایران یا توافق ایران نیز نامیده میشود، در راستای توافق جامع بر سر برنامه هستهای ایران و به دنبال تفاهم هستهای لوزان، در سهشنبه ۲۳ تیر ۱۳۹۴ (۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵) در وین اتریش بین ایران، اتحادیه اروپا و گروه ۱+۵ (چین، فرانسه، روسیه، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا به علاوه آلمان) بسته شد.
جدای از ماهیت واقعی برجام واینکه بر اساس این توافق، ایران ذخایر اورانیم غنی شده متوسط خودش را از بین خواهد برد
و ذخیرهسازی اورانیوم با غنای کم را تا ۹۸ درصد قطع میکند،
تعداد سانتریفیوژها را حدود دو سوم و حداقل به مدت ۱۵ سال کاهش میدهد. ۱۵ سال بعد، ایران موافقت کردهاست که اورانیوم را بیش از ۳٫۶۷درصد غنیسازی نکند یا تأسیسات غنیسازی اورانیوم جدید یا رآکتور آبسنگین جدیدی را نسازد.
فعالیتهای غنیسازی اورانیوم به مدت ۱۰ سال به یک تک ساختمان که از سانتریفیوژهای نسل اول استفاده میکند محدود خواهد بود.
دیگر تأسیسات نیز طبق پروتکل الحاقی آژانس بینالمللی انرژی اتمی برای اجتناب از خطرهای تکثیر سلاحهای اتمی تبدیل خواهند شد. برای نظارت و تأیید اجرای توافقنامه توسط ایران، آژانس بینالمللی انرژی اتمی (IAEA) به تمام تأسیسات اتمی ایران دسترسی منظم خواهد داشت.
در نتیجه این توافقنامه که تاییدیه پایدار متعهدین آن را به همراه دارد، ایران از تحریمهای علیه ایران شورای امنیت ملل متحد، اتحادیه اروپا و ایالات متحده (تحریمهای ثانویه) بیرون خواهد آمد.
اما از مهمترین اهدف برجام باز شدن گره های کور اقتصادی بهتر شدن وضعیت معیشت زندگی روزمره مردم بود تا جائیکه حسن روحانی با استفاده از ظرفیت برجام از آن بالاترین بهره تبلیغاتی را در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری از آن خود کرد و شاه بیت شعارهای تبلیغاتی او همانند رونق اقتصادی که البته بعدها به عنوان نقطه هدف انتقاد به عملکرد اقتصادی تیم دولت تدبیر وامید از آن استفاده شد
بر اساس برجام و اهداف اقتصادی آن که قاعدتا با برچیده شدن تحریمهای بینالمللی بر اقتصاد ایران، چشمانداز گستردهای از تأثیر برجام بر اقتصاد ایران و همچنین اقتصاد جهانی خصوصاً در حوزه نفت و گاز به وجود باید می آمد.
اما پس از گذشت بیش از پنج سال ازمانور گسترده و فراوان وگره زدن زندگی مردم به این توافق نامه پر از حاشیه نه تنها تغییری در زندگی مردم حداقل در حوزه اقتصاد نشده و بهبودی مشاهده نمی شود بلکه وضعیت معیشت وزندگی مردم بواسطه گرانی ها وتورم لجام گسیخته که بخش زیادی ازآن هیچ ارتباط ماهیتی وعملی به برجام ندارد روز به روز بدتر و اسفناک تر شد.
در حال حاضر، نیز باز هم شاهدیم که موضوع برجام و مذاکرات وین دوباره به عنوان دست مایه تبلیغات دولت روحانی شده است تاجاییکه شنیده میشود که تیم اعزامی به وین در حال دادن امتیازات گسترده به دولت بایدن و شرکای روسی و اروپایی وچینی او هستند که این خود میتواند تردید های بسیاری در راستی آزمایی آنان بوجود آورد
از جناب روحانی باید پرسید؛ به فرض توافق نهایی و بازگشت آمریکا به برجام که البته گمانه ای بسیار ضعیف است.
1-آیا ارزانی و پایین آمدن تورم شکل خواهد گرفت؟
2- آیا دلار به زیر پانزده هزار تومن خواهد رسید؟
3- آیا درهای واردات کشور به روی مثلا معتبرترین کارخانجات خودرو سازی جهان گشوده خواهد شد تا از این رهگذر مردم بتوانند بنز فول آپشن ۲۰۲۱ را به نرخ پنجاه میلیون تومان یعنی همان قیمتی که الان در سلیمانیه عراق به فروش می رسد خریداری کنند؟
4- آیا مافیای خودرو سازی در کشور اجازه چنین کاری را می دهند؟
5- آیا خط فقر از دوازده میلیون تومن در ماه به سه تومن خواهد رسید؟
6- آیا دیگر از گرانی و نوسانات شدید طلا ودلار و ارز خبری نخواهد بود؟
7-آیا به قول شما کاسبان تحریم آرام خواهند نشست؟
8-آیا حقوق یک بازنشسته به جای اینکه تا سوم برج کفاف دهد برای ماه بعد نیز پس انداز خواهد شد و هزاران پرسش دیگر والبته مشابه؟
اگر این اتفاق افتاد به شما ودولتتان باید افتخار کرد در غیر اینصورت شما و هم تیمتان باید در پیشگاه ملت پاسخگو باشید.
اما به نظر می رسد آنقدر حرص ولع کشور های اروپایی از جمله فرانسه وانگلیس برای بازگشت به برجام همانا نگرانی از امتیازاتشان باشد تا دلسوزی برای ایران!
نویسنده: سیدوحیدحسینی
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.