به گزارش سایت خبری پرسون از اصفهان، محمدرضا پی سپار، پژوهشگر و مسئول مرکز ترجمه پژوهشگاه اتحاد جهان اسلام ضمن تسلیت ایام شهادت حضرت علی (ع) اظهار کرد: وقتی می خواهیم خدا را معرفی کنیم یک وقت با استدلال های فلسفی و برهان وجود خدا را معرفی می کنیم که اینگونه معرفی پروردگار تاثیری در روح و روان مخاطب و انسان نمی گذارد.
وی با اشاره به اینکه اگر خداوند را از منظر معرفت و عرفان معرفی کنیم، سبک و سیاق زندگی مخاطب تغییر می کند، افزود: روش قرآن مجید و برخی ادعیه معصومین علیهم السلام این است که خالق را از دیدگاه عشق و رابطه عاشقانه که بین خداوند و بندگان شکل می گیرد، معرفی می کنند.
این پژوهشگر ادامه داد: برای مثال در دعای جوشن کبیر خداوند از دیدگاه عرفانی معرفی می شود و فرازهای دعا معاشقه بنده با خداوند را نشان می دهد.
پی سپار با بیان اینکه معرفی خداوند وقتی از دیدگاه عرفان و عشق باشد، زندگی انسانی را متحول می کند گفت: این سبک و سیاق می تواند زندگی و مسیر را برای انسان ها متحول کند و باید به این نکته توجه داشت که فقط رابطه عاشقانه با خدا مخصوص انسان ها نیست و در موجودات دیگر هم می تواند تاثیرگذار باشد.
وی تاکید کرد: در مباحث گناه و گناهکار هم اگر رابطه عاشقانه بین معبود و عبد ایجاد شود این ارتباط می تواند فرد گناهکار را متحول کند.
پی سپار با اشاره به اینکه زندگی همه ما خالی از گناه و خطا نیست، خاطرنشان گرد: گناه مخالفت با امر پروردگار است و هر جا مخالفت از دستورات خداوند باشد گناه صورت می گیرد، بیان کرد: بسیاری از علمای سیر و سلوک برای تربیت یک سالک دستور اولیه آنها به مساله تفکر است تا انسان با تفکر در خطاها و لغزش هایش در صدد جبران و استغفار برآید.
مسئول مرکز ترجمه پژوهشگاه اتحاد جهان اسلام در مورد این سوال که آیا خداوند فقط پاکان را دوست دارم و به گناهکاران توجه نمی کند، گفت: گناهکاران در پیشگاه خداوند چند دسته هستند نخست گناهکاران قاصر که خیلی باور نداشتند خطا کرده اند، شاید عذاب نشوند نسبت به گناه خود اما بهره ای از کمال را نمی برند.
وی اضافه کرد: عده دیگر جاهلان مقصر هستند که خداوند با آنها به مانند بیماری برخورد می کند که با رفتن به زیر تیغ جراحی به کمال خواهند رسید.
پی سپار در خصوص گروه دیگر گناهکاران تصریح کرد: این گروه می دانند گناهکار هستند اما در برابر خداوند گستاخی نمی کنند و به ربوبیت خداوند اقرار می کنند خداوند نیز با آنها به دیده لطف نگاه می کند و آنها را رها نمی کند و فرصت بخشش را به بهانه های مختلف به آنها می دهد.
این پژوهشگر اظهار کرد: خداوند به گناهکاری که ربوبیت پروردگار را انکار نکند و به سوی خداوند بازگردد آغوش خود را باز می کند و آنگونه که در روایات قدسی آمده اگر گناهکاران بدانند که خداوند چقدر به بازگشت آنها به سوی او مشتاق است، قالب تهی می کنند.
وی گفت: برزخ فرصتی است که خداوند اسبابی مهیا کرده که خطا و گناهان بندگانش جبران شود تا بنده او در قیامت وارد بهشت ابدی شود.
پی سپار در پایان توصیه کرد: اگر می خواهیم از زندگی بهره ببریم باید با خداوندو پیغمبر به وسیله نماز، قرآن و... رابطه عاشقانه داشته باشیم تا جرقه های عشق خدا در زندگی و قلب ما شعله ور شود.