نابود شدن ویروس کرونا آرزوی سال۱۴۰۰

به گزارش سایت خبری پرسون، دنیای هنر و الخصوص سینما دنیایی سراسر پرهیجان و پر از احساس بوده و است و همیشه علایق فعالان عرصه های هنری و نمایش برای مردم جالب و جذاب بوده است.

خبرنگار پرسون به مناسبت آغاز سال ۱۴۰۰، با پرستونصرتی کارگردان و اولین بانوی صدابردار ایران به گفت وگوی نوروزی پرداخت که ماحصل این گفت وگو در ذیل تقدیمتان می شود.

با سلام و تشکر از شما خودتون را برای ما معرفی کنید:

پرستو نصرتی هستم متولد ۶/۳/۵۷ پر انرژی کنجکاو وماجراجو هستم، عاشق موسیقی، طبیعت وحیوانات هستم.
درغم وشادی همیشه لبخند می زنم دوست ندارم اطرافیانم آزرده خاطر کنم و همیشه تلاش می کنم بدون نا امیدی به خواسته های خودم برسم حتی اگر به کندی باشد.

برای شروع و سوال اول مشغول چه کاری هستید ؟
اخرین کار من تهیه کنندگی فیلم تبسم بود، فیلم کمدی ۹۰ دقیقه ای که توسط بخش خصوصی در تهران تولید شده است و مراحل پایانی تدوین را می گذراند، این فیلم قبل از شیوع ویروس کرونا تصویربرداری و تولید شده و نگاه ویژه ای به برخی اتفاقات جامعه کنونی دارد.

خانم نصرتی لطفا اولین جمله ای که بعد از شنیدن این کلمات به ذهنتان می رسد، بگویید:

بهار؛ فصلی است که در آن بدنیا آمدم.
کرونا؛ مزخرف
واکسن کرونا؛ نجات
دلار؛ دست نیافتنی
برجام؛ سراب
رییس جمهور بعدی ایران؛ امیدوارم حامی مردم باشد.
خدا؛ امید به رحمتش داریم.
سردار سلیمانی؛ در دل تاریخ
مادر؛ راهنما، فانوس روشنایی.
پدر؛ استوار
گرانی؛ آخ
سفره مردم؛ خالی
بورس؛ دروغ
شعار ۱۴۰۰؛ اتحاد و بیداری
بهترین دوستتان؛ تمام دوستانم که همیشه در کنارم بودن و بخصوص آقای اصغر ولی نژاد و آقای امید قربانی و خانواده عزیزم و همکارانم که همیشه در پروژه هایم در کنارم هستند و تمامی آنها را دوستشان دارم و برایشان سلامتی و شادی آرزو می کنم.
آرزو؛ دوست دارم در دل جنگل یک خانه داشته باشم که پایین آن یک رودخانه باشد که موسیقی و ماجراجویی هم به همراه داشته باشد.

یک پند بدهید؛ من کوچکتر از آن هستم که بخواهم پندی بگویم، فقط یک خواهش از مردم عزیز دارم، اینکه پروتکل های بهداشتی را رعایت کنند و در این شرایط سعی کنند از مسافرت و جمع های فامیلی کمی فاصله بگیرند تا خدایی نکرده با از دست دادن عزیزی پشیمان نشویم.
یک حرف حساب ؛ همیار و دستگیر همدیگر باشیم.
لبخند؛ همیشه در هر شرایطی لبخند دارم و پر از انرژی هستم.
اولین تبریک عید را به چه کسی می گویید؟ مادر و برادرم.
الگوی زندگیتان؛ پدرم و مادرمادربزرگم
فرزند؛ یک پسر متولد ‌‌16 مهر ۷۹ به نام کوروش دارم که بزودی برای ادامه تحصیلات به آلمان مهاجرت می کند و اکثرا در تمام کارهایم یا به عنوان صدا بردار و یا برنامه ریز همراهم بوده است، کوروش تنها فرزندم نیست بلکه دوست خوب من نیز می باشد .
رفتارتان با دیگران؛ سعی ام بر این بوده که کسی را از خودم نرنجانم، اما اگر کسی را از خودم ناخواسته رنجانده ام همین جا عذر خواهی می کنم.
نوروز کجا هستید؟ در کنار خانواده.
بدترین خاطره؛ شیوع ویروس کرونا، چون تنها سالی بود که از عزیزان و خانواده ام دور بودم و در آپارتمانم در یکی از شهرهای شمال بودم و هر از گاهی نیز شنیدن از دست دادن دوستان و همکاران عزیزم، برایم بسیار سخت و عذاب آور بود.
خاطرات خوب؛ توانستم در این شرایط سخت خوب گلیم خودم را از آب بیرون بکشم، همچنین پیدا کردن دوستان کاری جدید و کسب موفقیت و تجربه ای جدید با آشپزی ملل و شیرینی پزی.
البته امسال اولین عیدی بود که پسرم کنارم نبود و سال تحویل تنها به جنگل نگاه می کردم.
یک دعا؛ انشااله کرونا به زودی نابود شود.
کار عقب افتاده؛ خوشبختانه سعی ام بر آن شد که تا اسفند ماه تمام کارهای عقب افتاده ام را انجام بدهم.
کار جدید؛ ساخت فیلم جدیدم بنام دل باران.
اوقات فراغت؛ ماهیگیری انجام می دهم و زمانی هم اختصاص می دهم برای رسیدگی به حیوانات دوست داشتنی خیابانی.
رنگ مورد علاقه؛ سبز، سفید و آبی
یک خصوصیت خوبتان؛ همیشه دوست دارم به کسانی که به کمک نیاز دارند کمک کنند و انرژیم را از آنها می گیرم و حس می کنم در این صورت است که فرد مفیدی برای جامعه ام خواهم بود.
سخن خاص؛ هشیار باشید هیچ بیگانه ای دوست نیست، به امید موفقیت هر چه بیشتر و با تشکر از رسانه پرسون و آرزوی سالی سرشار از سلامتی و به دور از کرونا برای تمام مردم دنیا دارم.
در پایان مجدد از شما و وقتی که در اختیار رسانه پرسون قرار دادید تشکر می کنم.

گفت و گو از رضا براتی