سخنی با نامزدهای شورای شهر

سایت خبری پرسون_ مردم می‌پرسند نقش شورای شهر در زندگی ما چیست ؟ آیا اگر نهادی به نام شورای شهر وجود نمی‌داشت، خللی در خدمات شهری بوجود می آمد و کارهای روزمره شهر بر زمین می ماند؟ برخی حتی پا را از این هم فراتر می‌گذارند و می‌گویند آیا اگر صرفا شهرداری اختیار کامل مدیریت شهری را بر عهده می‌داشت و‌ وظایف تقنینی و نظارتی هم توسط زیر مجموعه های تخصصی آن انجام می گردید، روال امور ساده تر، سریع تر و به سامان تر انجام نمی شد؟! از همینجا بود که با توجه به کشمکش های فرسایشی میان شورا و شهرداری و تعلل و فرصت سوزی در به سرانجام رساندن طرح های زیربنایی، برخی نظریه انتخاباتی بودن شهردار توسط رای مستقیم مردم را مطرح نمودند؛ نظیر همان فرایندی که برای انتخاب نماینده مجلس طی می گردد.

درست است که مباحث فوق بخشی از دلنگرانی ها و انتقادات به وضعیت رقم خورده شورای شهر در بسیاری از مناطق کشور است اما شورای شهر ظرفیت بزرگ و غیر قابل انکاری برای توسعه پایدار کشور است اما متاسفانه چنان که باید و شاید از آن بهره نبرده ایم و بسیاری از اهداف و بسترهای راهگشای آن را در طاقچه فراموشی گذاشته ایم. به نظر می رسد برای رسیدن به اهداف مورد انتظار، کسانی که سودای کسب کرسی های شورای شهر را دارند باید نکات ذیل را مدنظر قرار دهند:

۱. از حواشی پرهیز کنند: وضعیت درونی برخی از شورای شهرها غیر قابل تحمل و طاقت فرسا شده است و تصمیم سازی و برنامه ریزی آن ها فاقد نظم نهادی است. روزی نبوده است که مردم خبر دستگیری یا عزل تعدادی از اعضای شورای شهر در شهرستان های مختلف را نشنوند. این وضعیت برای مردم آزاردهنده و باعث نگرانی و نا امیدی آنان از انتخاب های خود می گردد و حق دارند از خود سوال کنند که اعضای شورای شهری که گرفتار کشمکش های داخلی خود هستند چگونه میتوانند نسخه شفابخش برای شهر بنویسند؟

۲. خویشاوندسالار نباشند: یکی از آفات بسیار بد که چهره شورا را مخدوش می کند، خویشاوند سالاری و تلاش برای اعطای امتیازات به اقوام و نزدیکان است. مسئله خویشاوند سالاری در سطح محلی انعکاس بیشتری دارد و ریشه آن در انتظارات ناروای ایجاد شده پیش از انتخابات است. خویشاوند سالاری، کارکرد مبتنی بر منافع کلان مردم را پایمال می کند و آن را به منافع گروهی و بخشی تقسیم می کند.

۳. ظرفیت کار تیمی را داشته باشند: شورای شهر عمدتا رنگین کمانی از افکار و افکار مختلف است. چهره های مختلفی از طیف های گوناگون بر سر میز تصمیم گیری مینشینند و لازمه همگرایی و انسجام آنها داشتن روحیه مدارا و توان درک متقابل و همکاری طلبانه است. در حقیقت شورای شهر نوعی تمرین دموکراسی و تکثرگرایی با در نظر داشتن منافع ملی است.

۴. اجتماعی کردن حل مسائل را سرلوحه برنامه های خود قرار دهد: شورای شهر اساسا یک نهاد اجتماعی است و حل بسیاری از آسیب ها و گرفتاری های محلی نیازمند جلب مشارکت و همکاری گروه های مردمی است. استفاده از ظرفیت معتمدان محلی، سازمان های مردم نهاد و فعالان اجتماعی میتواند بسیار گره گشا باشد.

۵. کارکردگرا و عملیاتی باشند: شعارهای بزرگ و دهان پر کردن صرفا فضای انتخاباتی را فانتزی و غیر عقلانی می کند و به انتظارت غیرواقعی دامن می زند. به جای طرح این شعارهای بزرگ و ناصواب، قدمی برای حل مشکلات کوچک بردارید.

۶. شفاف و پاسخگو باشند: شاید به جرات بتوان گفت علل العلل ناکامی و ناکارامدی ارگان های مردم نهاد، عدم شفافیت و پاسخگویی است. بویژه شورای شهر که اقدامات آن مستقیما با کیفیت زندگی مردم ارتباط دارد و قشرهای مختلف هر روز با نتایج تصمیمات شورای شهر مواجه می شوند. شفافیت و پاسخگویی سرمایه اجتماعی را بالا می برد و موجبات اعتماد عمومی را فراهم می آورد.

فرزاد نسیمی پور ـ فعال رسانه ای و روزنامه نگار