به گزارش سایت خبری پرسون، مسئولان وزارت راه و شهرسازی در ادامه طرح های خود برای اعطای تسهیلات مالی و اعتباری برای خرید و اجاره مسکن، این بار در پی آن هستند که یک وام ویژه با نرخ سود 4 درصد را به اقشار نیازمند و کمتر برخوردار جامعه پرداخت کنند؛ وامی که البته به نظر نمی رسد با استقبال چندانی رو به رو شود.
وزارت راه و شهرسازی و به صورت مشخص معاونت مسکن این وزارتخانه پس از اجرایی کردن طرح هایی چون وام مسکن جوانان، مسکن ملی، وام ودیعه مسکن و… که آنچنان که باید و شاید در حل مشکل مردم و تأمین مسکن شهروندان ایرانی موثر نبود، حالا در پی آن است تا با پرداخت وامی ویژه اقشار کمتر برخوردار آنها را صاحب خانه کند.
بر اساس این طرح و طبق تفاهمنامه ساخت 50 هزار واحد مسکونی ارزانقیمت برای اقشار کمدرآمد، قرار است تا به واجدین شرایط 150 میلیون تومان وام کمبهره پرداخت میشود.
بر اساس این تفاهمنامه 6 مادهای که بین معاونت مسکن و ساختمان وزارت راه و شهرسازی و بانک عامل امضا شده مقرر شده تا به 50 هزار نفری که جزو دهکهای جامعه هستند (دهکهای یک تا 3) 150 میلیون تومان وام قرضالحسنه با کارمزد 4 درصد پرداخت شود.
در اجرای این طرح، خانوارهای کمدرآمد تازه ازدواجکرده و سرپرست خانوارهایی که دارای 3 فرزند و بیشتر هستند در اولویت هستند.
بر اساس اعلام وزارت راه و شهرسازی، اسامی افرادی که در اولویت دریافت این وامها و مشارکت در این طرح هستند از سوی معاونت مسکن و ساختمان به بانک اعلام و معرفی خواهند شد. مدت زمان اجرای این تفاهم نامه 3 سال و مدت بازپرداخت تسهیلات قرضالحسنه 5 سال تعیین شده است.
بر اساس این تفاهمنامه، این وام به 50 هزار خانواری تعلق میگیرد که جزو دهکهای کم درآمد جامعه (دهک اول تا سوم) باشند.
همچنین بر اساس اعلام وزارت راه و شهرسازی، اسامی افرادی که در اولویت دریافت این تسهیلات و مشارکت در این طرح هستند از سوی معاونت مسکن و ساختمان به بانک اعلام و معرفی میشود.
براین اساس به دهکهای کم درآمد وام 150 میلیون تومانی خرید مسکن میدهد اما نکته مهم این است که بازپرداخت وام 60 ماهه و مبلغ اقساط آن ماهانه دو میلیون و 500 هزار تومان است.
نکته قابل این طرح اینجاست که بر اساس دستورالعمل های تنظیم شده حداقل قسط ماهیانه این وام 150 میلیون تومانی 2 میلیون و 500 هزار تومان خواهد بود و این درحالی است که بر اساس آمار و مستندات موجود اقشاری که در سه دهک پایین جامعه زندگی می کنند، اساساً درآمد به مراتب پایین تری از 2 میلیون و 500 هزار تومان دارند.
به طور مشخص و بر اساس آمارهای رسمی مرکز آمار ایران در سال جاری منتشر کرده است، خانوار دهک اول نهایتاً ماهانه یک میلیون و 645 هزار تومان، خانوار دهک دوم 2 میلیون و 335 هزار تومان و خانوار دهک سوم نیز نهایتاً 2 میلیون و 760 هزار تومان حقوق دارند.
به این ترتیب باید از مسئولان امر که در پی ارائه این تسهیلات هستند باید پرسید، وقتی جامعه هدف آنها نهایتاً 2 میلیون و 760 هزار تومان حقوق دریافتی ماهانه دارند، چگونه اقساط وام 150 میلیونی آنها را پرداخت کنند؟
از سویی نیز از آنجایی که این وام 150 میلیون تومانی تنها برای خرید خانه قابل استفاده است و این در حالی است که در حال حاضر با این رقم ها امکان خرید خانه حتی در دور افتاده ترین مناطق کشور نیز بسیار پایین است، می توان اینگونه نتیجه گرفت که وام مذکور نمی تواند مشمولان قابل توجهی داشته باشد.
در کنار ایرادهای بالا باید به سخت گیری های بانکی در رابطه با ارائه ضمانت های لازم و… نیز اشاره کرد که پرداخت چنین تسهیلاتی را به اقشار ضعیف جامعه سخت و تقریباً ناممکن می کند.
همه این ایرادهایی که مورد اشاره قرار گرفت به این معناست که متقاضیان این وام مسکن از سویی باید نیازمند و یا اصطلاحاً فقیر بودن خود را به بانک و وزارت راه و شهرسازی اثبات کنند و از سوی دیگر برای اینکه بتوانند از پس اقساط بانکی مورد اشاره بر بیایند، باید توانمندی مالی خود را یه این دو نهاد اثبات کنند.
با این تفاسیر بیراه نیست اگر بگوییم وام مسکن مورد اشاره مشمولان چندانی ندارد و تنها می تواند برای گروهی خاص که شاید هم چندان به چنین وام هایی نیاز ندارند، فرصت تغییر و بهبود مسکن و… را فراهم کند.