برخی از مسئولان وضعیت کنونی اجتماع را حاصل پاندومی کرونا می دانند که این تصوری کاملا غلط و غیرکارشناسانه است، شاید بتوان درصد کوچکی از این وضعیت را معلول کرونا دانست، ولی این آمارهای به دست آمده حاصل سالها بی مدیریتی در سطح کلان است.
به گزارش سایت خبری پرسون،در سال های خیر به عینه شاهد افزایش روزافزون خشونت های خانوادگی و اجتماعی در سطح جامعه بوده و هستیم.
این خشنونت ها خود زیرمجموعه های بسیاری دارند؛ زورگیری، سرقت، بیکاری، اعتیاد، طلاق، کارتن خوابی، نزاع خیابانی، هتاکی و... اینها تنها بخشی از خشونت های اجتماعی است که متاسفانه آمار آن روز به روز بیشتر از گذشته می شود، بنابراین باید گفت که خشونت ها در جامعه عملا بسیاری از شئونات زندگی ما را تحت تاثیر قرار داده است.
افزایش 37 درصدی سرقت ها ـ البته بنا به گفته مسئولان ـ در یک پروسه دو سه ساله رقم بسیار ناامیدکننده ای است که این عدد خود سیگنال هایی از افت بسیاری از منزلت های اجتماعی دارد.
بی شک رشد 37 درصدی سرقت و زورگیری در جامعه معلول عوامل دیگری همانند اعتیاد، بیکاری، تورم اقتصادی، مشکلات فرهنگی و... است.
بنابراین شایسته است که برای درمان این ناهنجاری های فردی و اجتماعی مسئولان آمار را دقیق در اختیار رسانه ها قرار دهند، زیرا اگر همچنان بخواهیم که با بالا و پایین کردن آمارها بازی کنیم جامعه ما نهایتا به بن بست خواهد رسید.
در مقابل برخی از مسئولان و مدیران که خویش به خوبی از وضعیت جامعه با خبر هستند بازهم در نشست های خبری که دارند منکر واقعیت ها می شوند و به میزانی جای حقیقت و دروغ را تغییر داده اند که خود نیز به آمارهای کذب خود درباره وضعیت اجتماعی ایمان آورده اند.
دکتر سیروان مستوفی؛ مدرس دانشگاه در گفتگو با خبرنگار پرسون گفت: متاسفانه آمار انواع بزهکاری ها در جامعه ایرانی به شدت در حال افزایش است و از سوی دیگر نمی توان یک فرد یا نهاد خاص را عامل این وضعیت بغرنج بدانیم و او را محکوم کنیم.
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند «النجاهَ فیِ الصِّدقِ کَما اَنَّ الهِلاکَ فِی الکِذبِ» یعنی نجات انسان در راستگوئی و هلاکت انسان در کذب و دروغگوئی است، لذا زمانی که آمارهای غیرواقعی را به اطلاع افکار عمومی می رسانیم، بی شک هرگونه برنامه ریزی نیز عملا بی فایده خواهد بود و نتیجه آن می شود وضعیت کنونی جامعه ایرانی، وضعیتی که به هیچ وجه در شان این کشور و فرهنگ پرافتخار آن نیست.
این جامعه شناس بیان کرد: زمانی که آمار طلاق در کشور به عدد 39 درصد می رسد و در مقابل آمار ازدواج بیش از 40 درصد در جامعه کاهش پیدا می کند باید منتظر چنین وضعیتی باشیم.
دکتر مستوفی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: موردی که بسیاری از مسئولان و دولتمردان عملا از آن بی اطلاع هستند، مسئله ارتباط مستقیم آمارهای طلاق و ازدواج با وضعیت کلی و عمومی جامعه است.
وی افزود: زمانی که سن ازدواج بالا می رود و یا اینکه میانگین عمر زندگی های مشترک در ایران به میانگین 15 سال می رسد، بی شک این رقم ها و اعداد معلول کمبودها و نقایص مهمی در بُعد کلان است.
این مدرس دانشگاه با اشاره با انتقاد از ارائه آمارهای غیرواقعی توسط برخی از مسئولان به رسانه ها و ایجاد امید کاذب در جامعه، بیان داشت: پیامبر اکرم (ص) می فرمایند «النجاهَ فیِ الصِّدقِ کَما اَنَّ الهِلاکَ فِی الکِذبِ» یعنی نجات انسان در راستگوئی و هلاکت انسان در کذب و دروغگوئی است، لذا زمانی که آمارهای غیرواقعی را به اطلاع افکار عمومی می رسانیم، بی شک هرگونه برنامه ریزی نیز عملا بی فایده خواهد بود و نتیجه آن می شود وضعیت کنونی جامعه ایرانی، وضعیتی که به هیچ وجه در شان این کشور و فرهنگ پرافتخار آن نیست.
مستوفی ادامه داد: برای نمونه ارتباط مستقیم بین اعتیاد و سرقت و زورگیری وجود دارد، از سوی دیگر ارتباط مستقیم بین اعتیاد و طلاق یک امر بدیهی است و مثال های دیگر به هر حال تا زمانی که در بیان آمارها از واقعیت ها فرار می کنیم وضعیت همین است که می بینیم.
سهیلا منصوربالایی؛ دکترای روانشناسی و مدرس دانشگاه نیز در این باره به خبرنگار پرسون گفت: طبق یک نظریه روانشناسی که به آن اندازه گیری آستانه تحمل گفته می شود، آستانه تحمل بسیاری از کشورها نسبت به دیگر ممالک بسیار متفاوت است.
دکتر منصوربالایی ادامه داد: برای نمونه آستانه تحمل در یک موقعیت مشترک و یکسان در یک فرد ساکن کشورهای اسکاندیناوی 6 ثانیه است، ولی این رقم در کشوری همانند ایران کمتر از 4 ثانیه می باشد که حتی این 2 ثانیه تفاوت، برای بسیاری از فعالان عرصه رفتار شناسی رقم بسیار بالایی است و از سوی دیگر این رقم در دل خود ناهنجاری های شخصیتی و اجتماعی بسیاری دارد.
این روانشناس در ادامه سخنان خود تصریح کرد: جامعه ما به گونه ای به یک استرس مزمن مبتلا شده است، جوان ما علیرغم اینکه تحصیلکرده است، قدرت تصمیم گیری ندارد و همانند یک انسان سرگردان رفتار می کند و...
این مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه دولت ها باید این وضعیت را به خوبی بشناسند و از متخصصان امر برای اصلاح آن کمک بگیرند، گفت: متاسفانه برخی از مسئولان وضعیت کنونی اجتماع را حاصل پاندومی کرونا می دانند که این تصوری کاملا غلط و غیرکارشناسانه است، شاید بتوان درصد کوچکی از این وضعیت را معلول کرونا دانست، ولی این آمارهای به دست آمده حاصل سالها بی مدیریتی در سطح کلان است.
با توجه به سخنان متخصصان امر، جامعه شناسان، روانشناسان و... باید گفت که آمارها در حوزه ناهنجاری های شخصیتی و اجتماعی بسیار نگران کننده هستند. از یک سو دولت در تلاش است که نرخ باروری را به 2 درصد برساند ولی با وجود آمار بالای طلاق، کاهش محسوس ازدواج، مشکلات اقتصادی و... رسیدن به عدد 2 فعلا منتفی است.
آیین مهر ـ استان کردستان
