پرونده آرمان هنوز در جریان است؛
به گزارش سایت خبری پرسون، گزارش تازه‌ای که از سوی «فوروم آفریقایی سیاست‌گذاری کودک» منتشر شده، ۵۲ کشور آفریقایی را متهم می‌کند که همگی در زمینه‌ی حقوق دختربچه‌ها ناکارآمدند و دختران را به «عمری زندگی تحت تبعیض و نابرابری» محکوم کردند.
این گزارش می‌گوید در این ۵۲ کشور دختربچه‌ها مداوم از حق تحصیل یا ادامه‌ی تحصیل باز می‌مانند، ناچار به ازدواج زودهنگام و قبل از رسیدن به سن قانونی می‌شوند، در خانه و مدرسه و محیط کار با انواع خشونت‌های فیزیکی، کلامی، جنسیتی و جنسی مواجهند، از حق دسترسی به خدمات بهداشت و درمان به شکل نظام‌مند محروم و بیرون گذاشته می‌شوند و در موارد متعدد از حق داشتن اموال و املاک یا ارث محروم‌اند.
این گزارش می‌گوید: «دختربچه‌ها در کشورهای آفریقایی سالیان سال است که با عرف و سنت آزاردهنده‌ای مواجه‌اند و تحت لوای رفتارهای مردسالارانه، قوانین و سیاست‌گذاری‌های تبعیض‌آمیز زندگی می‌کنند.»
گزارش البته تاکید می‌کند که در دو دهه‌ی گذشته تلاش‌های متعدد و مفید بسیاری از سوی اکثر کشورهای آفریقایی برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز و ظالمانه صورت گرفته است: از ممنوعیت مثله کردن اندام جنسی زنان در بیش از ۲۰ کشور آفریقایی گرفته تا بالا بردن سن قانونی ازدواج و ممنوعیت ازدواج دختربچه‌ها. با این‌حال کماکان سنبه‌ی عرف و فرهنگ رایج بسیار قوی‌تر است و ظلم سیستماتیک به دختربچه‌ها در خانه، با همستان‌های محلی و مدرسه ادامه پیدا می‌کند.
یافته‌های این گزارش مفصل نشان می‌دهد که دختربچه‌ها در کشورهای قاره آفریقا بیش از هر کجای دیگر جهان در خطر و احتمال افتادن به دام‌های قاچاق انسان، قاچاق جنسی و بردگی انسان‌اند. بیش از ۶۰ درصد دختربچه‌های آفریقا دست‌کم با یکی از اشکال خشونت فیزیکی از سوی اعضای خانواده یا معلم‌ها در مدرسه مواجه شدند. دختربچه‌هایی که دارای معلولیت جسمی یا ذهنی‌اند، ۴ برابر بیشتر از سایر دختربچه‌ها در معرض انواع خشونت‌ها قرار دارند.
در سنگال و زامبیا، از هر ۸ دختربچه، دست‌کم ۱ دختر مورد آزار جنسی قرار گرفته و و در اکثر موارد این آزار در مدرسه و از سوی معلم یا یکی از مسئولان مدرسه رخ داده است. دختران در کشورهای آفریقا، ۳ برابر پسربچه‌ها ناچار به کار سنگین خانگی‌اند و اغلب از ۱۰ سالگی به کار سنگین خانگی گرفته می‌شوند.
یک مانع بسیار بزرگ در کشورهایی مثل اتیوپی یا سنگال این مساله است که زادوولد کودکان در اکثر موارد ثبت نمی‌شود. تنها ۳ درصد مجموع زایمان‌ها همراه با گرفتن شناسنامه است و این یک معضل جدی قانونی است که بعدها مانع از اقدام قانونی علیه والدینی می‌شود که دختربچه‌ها را زودتر از سن قانونی شوهر دادند. چون خانواده به راحتی مدعی می‌شود که سن قانونی دختر بالاتر است.
در زمینه‌ی ارث نیز نابرابری چشمگیر است. کماکان در ۱۹ کشور قاره آفریقا، به شکل قانونی حق ارث دختران از اموال کمتر از پسران است و و دختربچه‌ها ۲۵ درصد بیشتر از پسربچه‌ها ممکن است در وضعیت فقر مطلق به سر ببرند و از حقوق اولیه از جمله حق تحصیل به آسانی محروم شوند.
در زمینه‌ی سلامت روان نیز دختران در کشورهای قاره آفریقا وضعیت آسیب پذیرتری دارند. اقدام به خودکشی در میان دختران نوجوان در کشورهای آفریقا به شکل نگران‌کننده‌ای رو به افزایش است. بیست و نه درصد دختران نوجوان در کشور موریتانی، ۱۸ درصد دختران در غنا و ۲۷ درصد در جمهوری سیشل دست‌کم یک‌بار اقدام به خودکشی کردند.
در زمینه‌ی سلامت در شکل کلی، دختران بسیار بیشتر از هر گروه دیگری در معرض این خطرند که از نظام درمانی و حق دسترسی به امکانات درمانی کنار گذاشته شوند. از هر پنج نفر در قاره آفریقا که به ایدز مبتلا می‌شود، ۳ نفر دختران ۱۵ تا ۱۹ ساله‌اند و از هر ۱۰ دختر نوجوان، ۷ نفر اطلاعات درستی درباره‌ی ایدز ندارند. اکثر دختران نوجوانی که فعالیت جنسی دارند، با مردانی سکس دارند که از کاندوم استفاده نمی‌کنند و به راحتی در معرض ابتلا به ایدز قرار دارند. در اکثر کشورهای آفریقا به‌رغم چالش‌های جدی در حوزه‌ی سلامت، کمترین سهم از بودجه عمومی صرف بهداشت و درمان همگانی می‌شود و سهم دختران نوجوان از همین اندک، از هر گروه دیگری ناچیزتر است.
بنا به این گزارش در مجموع دختربچه‌ها بدترین وضعیت را در کشورهای سودان جنوبی، کنگو، جمهوری آفریقای مرکزی، چاد، اریتره و نیگر دارند.
