فارس _پرسون :عمارت هفت تنان یکی از قدیمی ترین اماکن تاریخی شیراز در زمان کریم خان زند است.
باغ هفت تنان آرامگاه هفت عارف بزرگ است
مردم شیراز نیز به این مکان دلبستگی خاص دارند و سابقاً گاه در طلب باران و استجابت دعا روی بدین مکان می‌آورده‌اند
هفت تنان شیراز چه کسانی بودند؟
سال ها پیش هفت نفر از عارفان شیرازی در دامنه کوه چهل مقام دفن شدند. در دوره زندیه، کریم خان تصمیم گرفت سنگ بنایی برای این هفت تن بسازد اما به دلیل گمنام بودنشان سنگ قبرها بدون کتیبه باقی ماند.
این عمارت بسیار شبیه به دیوان خانه های دوره زندیه است. مساحت آن حدود 3388 متر مربع و زیربنایی برابر با 988 متر مربع دارد. جالب است بدانید شیرازیان به این مکان اعتقاد زیادی دارند و در گذشته برای استجابت دعاهایشان به آن جا می رفتند.
این بنا به دو قسمت تقسیم می شود:قسمت شمالی و قسمت جنوبی
در قسمت شمالیِ طبقه ی دوم تالاری بسیار زیبا و بزرگ با دو ستون سنگی ساخته شده است. دراین ستون ها با رنگ روغن نقش های معناداری ترسیم شده اکه از هنرنمایی های بی مانند کریم خان به حساب می آیند، به طوری که بازدیدکنندگان دقایقی را محو تماشای این ستون های رنگی می شوند، اما متاسفانه بر اثر گذشت زمان این نقش ها کم رنگ شده که هر چه سریع تر باید مرمت آن آغاز شود.
سپس دو طرف تالار را مشاهده می کنیم که انتهای هر کدام یک اتاق به ابعاد ۲۸ متر درازا و ۵/۵ متر پهنا و ۱۲ متر بلندی قرار گرفته است.
بیرون از تالار هم ایوانی مجلل ساخته شده است که کف آن از کاشی های قرمز با ازاره هایی که با سنگ های مرمر لیمویی رنگ تزیین شده است، پوشیده شده است. روی طاقچه های ایوان طرح پنج مجلس نقاشی است که از یکی از بهترین و مجرب ترین نقاش های دوره زندیه به نام "آقا صادق" به جای مانده است .
یکی از این پنج مجلس طرح یک درویش با کلاه و ریش سفید و تبرزین است که حال و هوای عجیبی را به بازدید کننده منتقل می کند
مجلس دوم نقاشی حضرت موسی است که در حال چوپانی است و تعدادی گوسفند نیز اطراف او چرا می کنند .
در مجلس سوم داستان بسیار معروف شیخ صنعان و دختر ترسا روایت می شود . در این تصویر نشان داده شده است که شیخ صنعان بر دختر ترسا عاشق است، درحالی که در بین مریدانش حضور دارد دختر ترسا بالای سر او قرار گرفته است و شیخ به سوی دختر متمایل و به صورتش خیره شده است.
مجلس چهارم ماجرای امتحان حضرت ابراهیم و قربانی کردن اسماعیل است ، در این نقاشی به شکلی ماهرانه آمادگی حضرت ابراهیم برای گسستن از بزرگترین وابستگی دنیوی اش که همان دست کشیدن از فرزندش بود نشان داده می شود
و در نهایت مجلس پنجم است که شاه عباس صفوی را به نمایش می گذارد. وی زمانی که در سمت پادشاهی بود لباس مبدل می پوشید ودر بین مردم فقیر و تهی دست می رفت تا به آنان کمک کند و چون به فردی که واسطه بین او و مردمش باشد اعتقادی نداشت، بنابراین خودش در بین مردم حضور می یافت و از نیازها و خواسته های آنان با خبر می شد. برای همین در طرح یاد شده، شاه عباس صفوی شبیه به یک درویش نقاشی شده است.هیجان انگیز ترین بخش این نقاشی ها، داستان هایی از شاهنامه فردوسی است که سر در طرح های قبلی کشیده شده اند و مانند کتابی مصور به تماشاگر لذت بصری و معنوی می بخشند .البته تمام این نقاشی ها سال ها پیش توسط "نقاش محمد باقر جهانمیری"مرمت شد.
دو گوشواره نیز در این قسمت وجود دارد که دیدن آنها خالی از لطف نیست. در جلوی این عمارت صفه ای قرار گرفته است که حوض سنگی بزرگی در آن ساخته شده است که در گذشته از آب رکن آباد پر میشده است.
در همین حوالی باغچه ای پر از درختان متنوع وجود دارد که در میان آن ها هفت سنگ قبر به یک اندازه و به یک شکل، بدون هیچگونه نوشته ای وجود دارند. شش سنگ قبر در یک ردیف و به موازات هم هستند و هفتمین قبر در ردیفی پایین تر از آن ها قرار گرفته است. همه ی این هفت سنگ به یک اندازه و با سایزهای ۳۶۰ در ۷۸ سانتیمتر هستند ولی هیچ نام و نشانی روی هیچ کدام از سنگ قبرها دیده نمی شود . جالب است بدانید که این بنا تا همین چند سال پیش خانقاه درویشان بود اما در حال حاضر زیر نظر میراث فرهنگی است و موزه سنگ نامگذاری شده است که نمونه هایی از سنگ های تاریخی و کتیبه های کهن در آن نگهداری می شوند.این گنجینه متعلق به قرن های سوم تا یازدهم هجری قمری است. خطوط استفاده شده روی سنگ ها از نوع کوفی، نستعلیق، نسخ، توقیع می باشند. این موزه در حال حاضر زیر نظر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری اداره می شود و در فهرست انجمن آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
نوا نیکو _ استان فارس
