به گزارش سایت خبری پُرسون، استفان پریزنر، رئیس دفتر هماهنگ‌کننده مقیم سازمان ملل متحد در تهران، امروز (سه‌شنبه، ۱۵ مهر) در مراسم بزرگداشت روز جهانی اسکان بشر گفت: «امروز فرصتی است برای تأمل درباره وضعیت شهرهای کوچک و بزرگ و حق همه مردم برای داشتن سرپناه مناسب.»
او با اشاره به شعار جهانی امسال با محوریت «پاسخ به بحران‌های شهری» افزود: این شعار ما را به تأمل درباره چالش‌هایی دعوت می‌کند که شهرها با آن مواجه هستند؛ از درگیری و تغییرات اقلیمی گرفته تا گسترش سریع شهرنشینی، نابرابری و آوارگی. به گفته دبیرکل سازمان ملل، شهرها در دنیای در حال شهری شدن، بار اصلی بحران‌های جهانی را به دوش می‌کشند.
پریزنر اظهار کرد: درگیری‌ها، بی‌ثباتی سیاسی و وضعیت اضطراری آب‌وهوایی تاکنون ۱۲۳ میلیون نفر را از خانه‌های خود بیرون رانده است. بسیاری از این افراد به شهرهای کوچک و بزرگ پناه می‌برند که خود نیز با فشارهای متعددی روبه‌رو هستند. با این حال، شهرها محل ریشه‌یابی راه‌حل‌ها نیز محسوب می‌شوند؛ زیرا در صورت برنامه‌ریزی شهری فراگیر، تازه‌واردان می‌توانند به رونق اقتصادی، تقویت جوامع و غنای فرهنگی کمک کنند.
رئیس دفتر سازمان ملل در تهران گفت: «امروز این روحیه تاب‌آوری را جشن می‌گیریم و از رهبری دولت‌های محلی، شهرداران و جوامع شهری، به‌ویژه زنان و جوانان که در خط مقدم تغییر قرار دارند، قدردانی می‌کنیم.»
وی با اشاره به وضعیت کشور افزود: «ایران مانند بسیاری از کشورهای دیگر در حال گذر از بحران شدید مسکن است. میلیون‌ها خانواده در دستیابی به مسکن مناسب و متناسب با توان مالی خود با موانع جدی روبه‌رو هستند. اجاره‌ها بیش از یک‌سوم درآمد خانوارها را می‌بلعند و فشارهای اقتصادی و جمعیتی موجب گسترش سکونتگاه‌های غیررسمی شده است.»
پریزنر بیان کرد: بین سال‌های ۱۹۵۶ تا ۲۰۲۴، جمعیت شهری ایران ۱۱ برابر شده و در حال حاضر بیش از ۷۷ درصد ایرانیان در شهرها زندگی می‌کنند. به گفته او، سالانه حدود یک میلیون نفر در داخل کشور جابه‌جا می‌شوند؛ مهاجرتی که بیانگر نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی نیز هست.
وی ادامه داد: «برآوردهای ملی نشان می‌دهد که بین ۵ تا ۸ میلیون واحد مسکونی برای پاسخ به تقاضا، کاهش مسکن ناامن و تقویت بافت‌های فرسوده مورد نیاز است. در شرایط کنونی، یک خانواده شهری برای خرید یک آپارتمان متوسط باید چند دهه پس‌انداز کند.»
پریزنر افزود: «رویکرد دولت ایران در اولویت دادن به مسکن در برنامه هفتم توسعه ملی ستودنی است. اهدافی مانند بهبود دسترسی به مسکن، کاهش سال‌های انتظار، نوسازی بافت‌های فرسوده و پیشبرد روش‌های صنعتی در ساختمان‌سازی نشان‌دهنده تعهد جدی به راه‌حل‌های پایدار است. این سیاست‌ها با هدف یازدهم توسعه پایدار، یعنی ساخت شهرهای ایمن، فراگیر و تاب‌آور، همسو هستند.»
رئیس دفتر هماهنگ‌کننده مقیم سازمان ملل در تهران یادآور شد که شبکه سازمان ملل در ایران از طریق برنامه اسکان بشر و سایر نهادهای وابسته، سابقه‌ای طولانی در حمایت از تاب‌آوری شهری دارد. وی به پروژه «بهتاب» برای تقویت بیمارستان‌ها در برابر زلزله و نیز همکاری‌ها در زمینه بازسازی شهری پس از بلایا و کاهش خطرات اشاره کرد. به گفته او، این تلاش‌ها تضمین می‌کنند که شهرها در برابر بحران‌ها همچنان موتورهای بازیابی، عزت و امید باقی بمانند.
پریزنر توضیح داد: «این اقدامات در چارچوب همکاری سازمان ملل برای تحقق اهداف توسعه پایدار در ایران انجام می‌شود؛ چارچوبی که همه آژانس‌ها، صندوق‌ها و برنامه‌های سازمان ملل را با دولت ایران در دوره پنج‌ساله ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۷ هماهنگ می‌کند.»
وی تصریح کرد: «سازمان ملل متحد آماده است همکاری خود را با دولت ایران، دانشگاه‌ها، جامعه مدنی و انجمن‌های حرفه‌ای برای تبدیل شهرها به مکان‌هایی امن، فراگیر و تاب‌آور ادامه دهد. هم‌راستا کردن برنامه هفتم توسعه ملی ایران و جنبش ملی مسکن با چارچوب همکاری سازمان ملل می‌تواند به شکل‌گیری شبکه‌های شهری منصفانه‌تر و پایدارتر منجر شود.»
رئیس دفتر هماهنگ‌کننده مقیم سازمان ملل متحد در پایان گفت: «در روز جهانی اسکان بشر، باید بار دیگر بر مسئولیت مشترک خود برای تبدیل بحران‌ها به فرصت‌ها و ساختن شهرهایی قوی‌تر، سبزتر و فراگیرتر تأکید کنیم تا نوید واقعی داشتن خانه برای همه تحقق یابد.»
منبع: دنیای اقتصاد
1079010
