به گزارش سایت خبری پُرسون، میگرن یکی از شایع‌ترین انواع سردرد است که افراد زیادی را درگیر می‌کند. این نوع سردرد می‌تواند از چند ساعت تا چند روز طول بکشد و زندگی روزمره افراد را مختل کند. شیوع میگرن در زنان دو تا سه برابر بیشتر از مردان است و اغلب در سنین ۳۰ تا ۳۹ سالگی بروز می‌کند. عوامل ژنتیکی در بروز این بیماری نقش دارند و در خانواده‌هایی با ازدواج‌های فامیلی، احتمال ابتلا به میگرن بیشتر است. در حالی که مکانیسم دقیق بروز میگرن هنوز به طور کامل مشخص نیست، برخی فرضیه‌ها از فعالیت غیرعادی سلول‌های مغزی در ناحیه قشر مغز خبر می‌دهند که ممکن است باعث آغاز حملات میگرنی شود.
درمان‌های رایج برای میگرن معمولاً شامل داروهایی مانند مسکن‌ها، داروهای ضد التهاب، داروهای ضد افسردگی، مسدودکننده‌های کانال کلسیم و داروهای مخصوص میگرن مثل تریپتان‌هاست. اما با وجود این داروها، درصدی از بیماران هستند که نه‌تنها تسکین پیدا نمی‌کنند، بلکه سردردهای آن‌ها مزمن شده و به صورت پی‌درپی تکرار می‌شود. وقتی فردی بیش از ۱۵ روز در ماه سردرد داشته باشد و یا بیش از ۸ روز از سردردهایش شبیه میگرن باشد و به درمان پاسخ ندهد، به آن «میگرن مزمن مقاوم به درمان» گفته می‌شود. این وضعیت باعث افت شدید کیفیت زندگی بیمار و وارد شدن فشارهای روانی، اجتماعی و اقتصادی می‌شود و همین موضوع، ضرورت یافتن راهکارهای درمانی جدید و مؤثر را افزایش می‌دهد.
در رابطه با این موضوع، حمیدرضا همتی از دانشگاه علوم پزشکی سمنان به همراه پنج نفر از همکارانش در همین دانشگاه، تحقیقی را انجام داده‌اند تا اثر روش درمانی متفاوتی را برای این دسته از بیماران بررسی کنند. این روش شامل استفاده از بوتاکس یا بوتولینوم توکسین نوع A است که پیش‌تر توسط برخی نهادهای بین‌المللی در درمان میگرن‌های مزمن توصیه شده بود.
در این مطالعه، ۵۲ بیمار که از میگرن مزمن و مقاوم به درمان رنج می‌بردند، شرکت داشتند. اطلاعاتی مانند سن، جنسیت، نوع میگرن، تعداد، شدت و مدت زمان هر حمله سردرد، و همچنین میزان مصرف مسکن آن‌ها قبل و بعد از تزریق بوتاکس ثبت شد. بیماران یک هفته و دو هفته پس از تزریق بررسی شدند تا تأثیر این روش درمانی مشخص شود. همچنین، نظر بیماران درباره احساس بهبودی و هرگونه عارضه پس از تزریق نیز پرسیده شد.
نتایج این پژوهش نشان دادند که بعد از تزریق بوتاکس، تعداد دفعات، شدت و طول مدت حملات میگرنی در بیشتر بیماران کاهش یافت. همچنین، بیماران کمتر نیاز به مصرف داروهای مسکن داشتند. این تأثیرات مثبت بدون ارتباط با سن بیماران مشاهده شد، اما در مردان و افرادی که میگرن در نواحی گیجگاهی، پیشانی یا پس‌سری داشتند، کاهش بیشتری در تعداد حملات ثبت شد.
یافته‌های دیگر نشان داد که حدود ۷۰ درصد بیماران پس از درمان، احساس بهبودی «خوب» یا «عالی» داشتند. از سوی دیگر، شدت درد، مدت سردرد و نیاز به دارو در بیمارانی که میگرن آن‌ها در نواحی خاصی از سر متمرکز بود، کاهش چشم‌گیری داشت. به علاوه تفاوت خاصی میان مردان و زنان در کاهش شدت و طول مدت سردرد وجود نداشت.
بر این اساس، تزریق بوتاکس به کاهش چشمگیر بروز میگرن، شدت درد و نیاز به دارو منجر می‌شود. این روش در افرادی که به درمان‌های رایج پاسخ نمی‌دادند، تأثیرگذار بود. گرچه برخی بیماران عوارضی مانند درد محل تزریق، خارش یا افتادگی جزئی پلک را گزارش کردند، اما این عوارض موقتی بوده و ظرف یک تا دو ماه برطرف شدند. همچنین، این روش باعث کاهش فشار روانی و اجتماعی ناشی از میگرن مزمن شده و به عنوان راهکاری مؤثر برای درمان بیماران مقاوم پیشنهاد می‌شود.
نتایج این تحقیق، که راهی تازه برای مدیریت یکی از مشکلات شایع عصبی در اختیار پزشکان قرار می‌دهد، در دوماهنامه «طب جنوب» منتشر شده‌اند؛ نشریه‌ای علمی پژوهشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بوشهر که به انتشار مقالات معتبر در حوزه پزشکی و سلامت می‌پردازد.
منبع: ایسنا
