دکتر طباطبایی در پژوهش و نگارش خستگیناپذیر بود. همواره میاندیشید، نکات و مسائل نو را مییافت و برای دانستن شرایط کنونی ایران و پالایش فرهنگ و اندیشه مردم این سرزمین، درس میداد و ترجمه میکرد، آثار مهم کلاسیک را شرح و توضیح میداد و با کیفیت مینوشت و اندیشههای والا را با بهترین واژهها بیان میکرد. با توجه به ژرفا و ارزش آنچه نگاشت، نهالِ درختی پُر بَر و بار و ریشهدار را در زمین فرهنگ ایران کاشت.