میراث فرهنگی کشور

آذربایجان غربی یکی از استان‌های زیبای کشور است و منطقه کوهستانی به شمار می‌آید و به سبب دارا بودن جاذبه‌های خاص طبیعی سالانه گردشگران زیادی از آن بازدید می‌کنند و در فصل بهار وتابستان پذیرای مسافران از تمامی نقاط کشور است. این استان که یکی از استان های با تاریخ و تمدن کهن ایران است که بیش از ۳میلیون نفر از اقوام مختلف ترک آذربایجانی ، کرد ، فارس و ... در کنار هم به زندگی می پردازند و بهمین دلیل به استان اقوام و ادیان شهرت دارد. آذربایجان غربی دارای کوه‌های سر به فلک کشیده زیادی است که طبیعت منحصربه‌فرد آن‌که چشم هر بیننده‌ای را به خود جذب می‌کند .
در نیمه دوم سال و فروردین ماه به علت اب و هوای سرد و کوهستانی این منطقه ،گردش برای مسافران سخت میشود برای همین گردشگران داخلی و خارجی اکثرا نیمه اول سال یعنی بهار و تابستان را برای طبیعت گردی و سیاحت در این استان انتخاب میکنند .
این گزارش تصویری ،مجموعه ای ایست از عکسهای گوشه کوچکی از زیبایی های منطقه مهاباد و اجرلو شهرستان میاندواب که در هفته اول فروردین ثبت شده است.

گِره به گِره رج می زنند نقش زندگی را، رج به رج فرش ایرانی، فارغ از نام و خاستگاه آن، توسط مردمان هنرمند ایران زمین بافته می‌شود و قالیباف ایرانی چه در کویر باشد، چه در میان ایلات و عشایر و چه در هر کجای این مرز و بوم، با گره زدن غم‌ها و شادی‌ها بر چوبه‌‌ی دار، قالی زندگی را می‌بافد تا همچنان هنر ایرانی در جهان بدرخشد.
از قدیم مردم ساکن در یزد، علاقه خود را به صنایع دستی و بویژه قالیبافی نشان داده اند.فرش یزد عموماً از رنگ بندی تیره‌تری، برخوردار است، با این‌حال طی سال‌های اخیر، کارگاه‌های متمرکزی در استان یزد ایجاد شده‌است و ما شاهد تغییراتی در رنگ‌بندی و طرح فرش‌های یزدی هستیم.فرش یزد، عموماً با دار عمودی و گره نامتقارن فارسی و دو پوده تولید می‌شود.بنا بر نظر مسئولان حوزه‌ی فرش، فرش یزد، محبوبترین فرش ایرانی است. و دلیل آن را، قیمت مناسب و ضخامت بیشتر این فرش، نسبت به سایر فرش‌های دستباف ایرانی، می‌دانند.

ُگنبَدِ کاووس یا گنبد قابوس مرکز شهرستان گنبد کاووس در استان گلستان است. نام این شهر از برج قابوس که در این شهر قرار دارد و بلندترین برج آجری دنیاست، گرفته شده است. این شهر مرکز ترکمن صحرا در قرن اخیر محسوب میشود.
این بنای تاریخی به شماره ۸۶ درسال ۱۳۱۰ خورشیدی در فهرست آثار میراث فرهنگی کشور به ثبت رسیده است و در دهم تیر سال ۱۳۹۱ هم در فهرست آثار سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) ثبت جهانی شد.
در حال حاضر مرمت این بنای تاریخی با همکاری گروه مرمت و مطالعات معماری دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی با تمرکز بر مرمت قسمت مخروطی به دلیل فرسایش‌های زیستی در پوسته خارجی بنا و رویش بوته‌ها در حال انجام است.
نقشه اصلی گنبد کاووس به‌وسیله کارشناسان آلمانی، مطابق با اصول شهرسازی طراحی شد و به همین دلیل دارای خیابان‌های متقاطع است و همچنین الگوی شطرنجی فاقد معابر تنگ و قدیمی را دارد.
اغلب ساکنان شهر گنبد ترکمن‌های ایرانی هستند. بقیه جمعیت این شهرستان را بومیان، فارس زبانان و همچنین مهاجرانی از مناطق دیگر از جمله سیستان و بلوچستان، آذربایجان، شاهرود، سمنان و خراسان تشکیل می‌دهند. حدود ۶۰٪ مردم سنی مذهب (ترکمن و بلوچ) و حدود ۴۰ درصد شیعه (فارسی زبانان و ترک‌ها) هستند.
ترکمن‌های ساکن گنبد کاووس متشکل از سه ایل بزرگ «یموت»، «گوگلان» و «تکه» هستند و در بین این ایلات ،ایل یموت به عنوان بزرگترین واصیل‌ترین ساکنان این شهر تاریخی شناخته شده و به دو طایفه بزرگ «آتابای» و «جعفربای» تقسیم می‌شود.اکثریت ترکمن‌های ساکن گنبدکاووس افرادی هستند که از سال‌های گذشته تاکنون به دلایل مختلف از شهرها و روستاهای اطراف به شهر گنبدکاووس مهاجرت کرده و در محله‌های مختلف آن با فرهنگ وعادات غذایی که متاثر از نوع معیشت و محیط جغرافیایی قبلی آنان بوده ساکن شده‌اند.
با این وجود دیگر اقوام مانند طبری‌ها (مانند کتولی‌ها، استرآبادی‌ها و مازندرانی‌ها)، فارسی‌زبانان (مانند سمنانی‌ها، سیستانی‌ها و خراسانی‌ها)، آذربایجانی‌ها، بلوچها و قزاق‌ها نیز در این شهر زندگی می‌کنند.