معیشت مردم

گفته‌اند «الآن یک کارگر با یک سوم مزد روزانه می‌تواند برای ناهار حداقل یک چلوکباب بخورد. اما زمانی که در ایران دلار 7 تومان بود یک کارگر با یک سوم مزد فقط می‌توانست نان و پنیر و انگور بخورد. اگر معیارتان شکم است این را هم بگویید!» معیار سنجش اما درآمد سرانه است. نه قیمت چلوکباب، نه کرایه تاکسی، نه سکه و همچنان بالاترین درآمد سرانه مربوط به سال 1356 است با عدد 2545 دلار که در تمام سال‌های پس از انقلاب تنها در سال‌های 80 و 81 به آن نزدیک شدیم و شگفتا که در همان دو سال همین تریبون‌ها مدام از اقتصاد و معیشت می‌گفتند!

اخبار مربوط به نطق پیش از دستور چند نفر از نمایندگان مجلس را که گوش می‌کردم، تقریبا در عمده این صحبت‌ها، نگرانی‌ها حول اقتصاد مردم و سفره مردم بود. بعضی از نماینده‌ها از افزایش قیمت خودروها گلایه داشتند در حالی که چندی پیش دستور رئیس‌جمهور عکس این موضوع بود و حتی شنیدم کمیسیون اصل 90 مجلس، مدیران دو شرکت سایپا و ایران‌خودرو را برای توضیحاتی احضار کردند. این موضوع نشان می‌دهد که کنترل قیمت‌ها آنگونه که باید، توسط وزارتخانه‌های مرتبط صورت نگرفته و این خودش نگران‌کننده است.

آثار کسری بودجه سال 1400 تازه درحال سربرآوردن است و همه در انتظارموج های بزرگ و مخرب‌تر از موج‌های قبلی گرانی هستند و ظاهرات دبیر دولت این است که ارز4200 تومانی را حذف کند و درآمد ناشی ازآن رابه افزایش یارانه‌ها اختصاص دهد. اما آنچنان که کارشناسان اقتصادی می‌گویند چنین اقدام بزرگی خود به نقدینگی دامن می‌زند و صعود تورم را دچار جهش می‌کند و برخی معتقدندکه این جهش که درشرایط کنونی هم امکان وقوع دارد حتمی و بزرگ‌تر هم خواهد شد.