معماری و شهرسازی

معماران هند در سال‌های اخیر به طور فزاینده در جستجوی به چالش کشیدن فرم خانه‌های معمولی بودند، تا جایی که خانه‌های غیرمعمول به یک گرایش قابل‌توجه در پرجمعیت‌ترین کشور جهان تبدیل شده‌اند.

میزون کی ان (Maison KN) یکی از جدیدترین پروژه‌های تکمیل شده شرکت معماری نییا آرکیتکت (Nghia-Architect) است. این خانه در مرکز تاریخی شهر هانوی، ویتنام قرار دارد. نمای قرمز روشن با قسمت‌های توپر و خالی تصادفی، ویژگی است که این خانه را متمایز می‌کند.

راه پله از نظر عملکردی و زیباشناختی همیشه بخشی جدایی‌ناپذیر از طراحی بوده و شکی نیست معماران همه جای دنیا، راه‌پله ساخته‌اند. گذشته از این، راه‌پله هسته گردش داخلی خانه است.

کاخ دار الحجر در یمن از هفت طبقه تشکیل شده است. طبقات به گونه طراحی شده اند که با شکل طبیعی صخره (پایه سازه) هماهنگی داشته باشند.

شهر قدیه یک منطقه حومه‌ای در ریاض عربستان است که عربستان سعودی قصد دارد آن را تا سال ۲۰۳۰ به یکی از مقاصد مهم گردشگری، فرهنگی و تفریحی تبدیل کند که سالانه ۴۸ میلیون بازدید کننده داشته باشد. یکی از این ایده‌ها مرکز هنر‌های نمایشی قدیه است.

در خانه‌های قدیمی ایرانی، به‌خصوص در آب و هوای گرم و خشک یا کویری معمولا حیاط مرکزی ساخته می‌شد و دور تا دور آن فضا‌های خانه مانند اتاق‌ها و مطبخ قرار می‌گرفت. این حیاط‌ها راه حل‌هایی برای گرمای هوا در فضای باز بودند. همچنین با ایجاد فضایی پر از درخت و با حوض آب، خانه از باد‌های گرم و تابش شدید آفتاب در امان نگه می‌ماند.

اتحاد جماهیر شوروی سقوط کرده، اما خلاقیت مبهمی که آن زمان در اروپای کمونیستی (حتی فراتر از اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی) توسعه یافته بود، هنوز به شکل ساختمان‌های بتنی عظیم باقی مانده است.

جامعه‌ای سالم از طریق کاوش در هنر، ایدئولوژی‌های خود را مورد آموزش قرار می‌دهد. موسیقی، تئاتر و اجرا، همگی ابزار‌هایی هستند که جوامع برای به‌چالش‌کشیدن نظم و معرفی ایده‌های نوگرایانه به کار می‌گیرند. هنر‌های نمایشی، بازتابی از فرهنگ معاصر هستند و می‌توان آن‌ها را به‌مثابه کپسول‌های زمانی رویدادها، روند‌ها و مد‌های گذرا در نظر گرفت.

خانه لانه زنبوری نه تنها یک نمونه زیبا از زندگی اشتراکی است، بلکه مزایای اقتصادی و پایداری نیز به همراه دارد.

ساختمان‌ها یکی از سوژه‌های جذاب برای عکاسان هستند. این روزها که تجهیزاتی مانند دوربین و گوشی‌هایی با کیفیت دوربین بالا در دسترس اغلب افراد است، گرفتن عکس رواج بیشتری پیدا کرده است. عکاسی اصولی و درست از بناها و ساختمان‌ها تاثیر زیادی در نشان دادن زیبایی آنها دارد. در این مطلب راجع به عکاسی معماری و نکته‌های آن بیشتر بخوانید.

موزه پل چوبی یوسوهارا (Yusuhara Wooden Bridge Museum) که توسط معمار ژاپنی کنگو کوما (Kengo Kuma) طراحی شده است، یک هتل و یک اسپا را به هم متصل می‌کند. این دو مکان به واسطه یک صخره و یک جاده از هم جدا شده بودند. این موزه به عنوان یک راهرو هوایی بین هتل و اسپا عمل می‌کند.

در اینجا با برخی از عجب‌ترین خانه‌های ژاپن آشنا خواهید شد؛ از خانه‌های مینیمال و بسیار کوچک تا خانه‌هایی با دیوارهای پلاستیکی و چوبی.

در شرایطی که طراحان پل ژاپنی در طراحی های خود بیشتر از برج هایی با ظاهری مینیمال و محافظه کار استفاده می کنند، برج های پل اومی اوتوری دارای طراحی چند لایه و منحنی در سطح عرشه هستند.

دبی به دنبال ساخت بلندترین برج ساعت مسکونی در جهان است. این برج با الهام از ساعت بیگ بن لندن طراحی شده است.

طراحی شده توسط معمار دانمارکی متی فردسکیلد، کابین منفصل از شبکه کنگا (KONGA) یک واحه خودکفا است که به عنوان یک خانه ماژولار بسیار تطبیق پذیر عمل می‌کند. این خانه گزینه‌ای ایده آل برای افرادی است که به دنبال یک اقامتگاه دنج و مناسب هستند.

این ساختمان که «خانه توکیو» نام دارد، برای قطعه زمین کوچکی در منطقه پرجمعیت پایتخت ژاپن طراحی شده است.

مگی رویال فری که توسط معماران انگلیسی و بین المللی خبره طراحی شده است، پناهگاهی کاملا مجهز برای بیماران سرطانی و خانواده هایشان است و فضایی متمایز با هدف تامین حمایت عاطفی و اجتماعی کافی فراهم می‌آورد.

معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران درخصوص ساخت مسکن توسط زنداییان چینی‌ که روز گذشته توسط دبیر انجمن مسکن و ساختمان استان تهران مطرح شد، توضیحات کاملی ارائه کرد.

آیا وزارت مسکن و شهرسازى و یا میراث فرهنگی از عهده ی جبران این خسارتها می تواند بر آیند که غیر ممکن است و حتی توان احیاء اماکن ثبت شده میراثی را هم ندارند و برای حفظ و نگهداری، غالباً آنها را به اجاره واگذار می کنند، پس بهترین راه این است که در مصوباتشان تجدید نظر کنند و بیش از این جلوی احیای بافتهای فرسوده را نگیرند.

بارها به این موضوع فکر کرده ام که ساکنان نزدیک یک مسجد و یا منزل میراثی مگر چه گناهی کرده اند که از حقوق ارزش افزوده ای که املاک بقیه شهروندان دارند، محروم شوند و آیا میراث فرهنگی می تواند موجب ضرر و زیان آنها شود و یا اگر واقعاً‌ جایی لازم است که محدودیت ارتفاع رعایت شود، جبران خسارت آ‌ن به عهده کیست؟