نادر فلاح امسال با 2 فیلم «لایه های دروغ» و «ملاقات خصوصی» در چهلمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد؛ 2 فیلمی که هر کدام ژانری متفاوت دارند و نادر فلاح نیز با 2 نقش متفاوت در این رویداد مهم سینمایی حضور و شانس نامزد شدن و دریافت سیمرغ را هم دارد. در این گفت و گو با او به بهانه حضورش در جشنواره فجر همکلام شدیم.
اگر اذیت میشود احتمالا به خاطر این است که اساس و پایه همه عقاید کارل مارکس، یک نظریه است: «ارزش» و مطابق نظریۀ «ارزش اضافی» تنها نیروی کار تولید ارزش میکند در حالی که قیمت یک تابلوی نقاشی این نظریه را به چالش کشید و مدافعان آن به مرور کم شدند. البته این را به صراحت نمیگوید بلکه از همان دری وارد میشود که صدا و سیما را خوش آید. چون رسانۀ رسمی هیچ استقلال فکری و هنری را برنمیتابد.
به بهانه فرارسیدن زمان برگزاری چهلمین جشنواره فیلم فجر و لیست نهایی هیات انتخاب، بد نیست نگاهی به ساختار، کلیت، شکل برگزاری و اهمیت آن انداخته و همچنین به مقایسه با جشنوارههای دیگر بپردازیم. شاید بعد از 40دوره مدیران سازمان سینمایی نگاهی فکورانه، سیستمی و عمیق به نوع برگزاری آن بیندازند؛ فستیوالی که هیچ اعتبار جهانی ندارد ولی فیلمها، در آن مانند فستیوالهایی چون ونیز، کن و لوکارنو که حکم فستیوالهای الف را دارند، پذیرفته و نمایش داده میشوند.
تولید تیزر تبلیغاتی تلویزیونی و سینمایی هنوز یکی از قویترین و تشویقکنندهترین روشهای تبلیغاتی به شمار میآیند. بعد از گذشت مدت طولانی که کشور درگیر ویروس کرونا بوده، مدتی است کور سوی امیدی برای بازگشت مردم و رونق به گیشه بین سینماداران به وجود آمده است.
درحالیکه تقریبا اکثر اهالی رسانه و سینما منتظر معرفی برج میلاد بهعنوان کاخ جشنواره بودند، روابطعمومی جشنواره فیلم فجر در خبری شبانه، پردیس چارسو را میزبان اهالی رسانه در چهلمین جشنواره فیلم فجر معرفی کرد. هرسال و در آستانه برگزاری جشنواره فیلم فجر، حواشی زیادی حول این رویداد مهم ایجاد میشود اما بخشی از این بحث و نظرها مربوط به مسائل فرمی و اجرایی جشن سینمای ایران است. در اینمیان، کاخ جشنواره که درواقع مرکز اصلی و سالن اهالی رسانه است یکی از موضوعاتی بوده که همیشه موردبحث قرار گرفته است.
نشریه «اسکرین رنت» به معرفی بازیگرانی پرداخته که در صورت کارگردانی فیلم «انتقام جویان» توسط اسکورسیزی، نقشهای ابرقهرمانان دنیای سینمایی مارول را ایفا میکردند.
بهروز افخمی که سرانجام پس از گذشت بیش از یک دهه، فیلم «فرزند صبح»ش آماده اکران عمومی شده، تصمیم گرفته است با همین فیلم از فیلمسازی در سینمای ایران خداحافظی کند، چرا که معتقد است سینما دیگر نمیتواند دورانساز باشد.