رسانه

این تیتر‌های دروغ یا اغراق شده (و بعضا متناقض) در رسانه‌های زنجیره‌ای بیگانه و دنباله آنها در فضای رسانه‌ای داخلی را مرور کنید که با وجود همدلی بالای آقایان رئیسی و قالیباف و اغلب وزیران و نمایندگان، چگونه از هیچ یا کاه، کوه می‌سازند:
رئیس قوه قضاییه گفت: برخی مدیران در سطوح مختلف دستگاه قضا هنوز به این باور نرسیده‌اند که مقوله اطلاع رسانی، امری لازم و ضروری است؛ لذا همین موضوع نیز بر سختی کار اطلاع‌رسانی در دستگاه قضایی می‌افزاید.
فرمانده انتظامی استان فارس گفت: برای رسیدن به امنیت و جامعه ایده‌ال اصحاب رسانه در کاهش معضلات اجتماعی در کنار نیروی انتظامی قرار گیرد.
محمدصادق جوادی‌حصار نوشت: دولت قصد دارد زمینه فعالیت‌های اهالی رسانه‌ها را به سمتی سوق داده و هدایت کند که بیانگر روایت مدنظر خودش باشد. سیاست‌های انقباضی و خلاف توسعه رسانه‌ها که اغلب در جهت ایجاد محدودیت‌ها برای فضای عمومی کشور از جمله رسانه‌هاست.
نکته اصلی در سخن مروان رو به‌ راه شدن کار «حکومت» برای «ما» است که با تعبیر «لا یستقیم لنا الامر» بیان کرده است و در نگاه برخی شاگردان مکتب مروان همه واقعیت نیز همین است و بس! با این فرق که مروان این اندازه شجاعت داشت، که انگیزه جریان بنی‌امیه را در ناسزاگویی بازگو کند و ای کاش شاگردان «منطق مروانی» نیز دست‌کم به اندازه مروان شجاعت داشتند و فاش می‌گفتند که با چه انگیزه‌هایی مرتکب چنین رفتارهای غیر اخلاقی می‌شوند و دیگر به پای دین و شرع نمی‌گذاشتند؛ شاگردانی که به گمان خود، مسلط هستند و تو گویی «دستشان باز است که هر چه می‌خواهند بگویند و هر کار می‌خواهند بکنند»
درکتاب ابتدایی قدیم دو نفر در یک روستا قصد غارت مردم را داشتند؛ یکی تصویر ماری را کشیده و دیگری نوشته بود (مار) و مردم را به قضاوت خواسته بودند. روستاییان نقاش تصویر مار را مورد حمایت قرار داده و گروهی کمتر نویسنده مار را تصدیق می‌کردند درنهایت نویسنده به تحریک نقاش با سنگ و کلوخ مورد حمله واقع شد و پا به فرار گذاشت. در حوادث مشابه ارزیابی کنیم؛ حامی نقاش هستیم یا پشتیبان نویسنده.
در پی انتشار اخباری مبنی برجذب ۴۰۰ نیروی انسانی در وزارت فرهنگ و جریان‌سازی‌های منفی خبری از سوی برخی رسانه‌ها، سید محمود اسلامی معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی توضیحاتی ارائه کرد.
اگر از من بپرسند، پاسخ می‌دهم که آزادی رسانه شرط اولیه و ضروری است که البته ضامن آزادی رسانه دستگاه قضایی و دادگاه‌های مستقل است. چرا آزادی رسانه را شرط اولیه می‌دانم؟ یک علت روشن آن شدت مخالفت عناصر ناکارآمد و مخالف عقلانیت و علم با این عامل و به ویژه با اینترنت و فضای مجازی است، چون این متغیر را نافی بقا و رویکرد خود می‌دانند. منظورم از رسانه نیز رسانه‌های رسمی است که بالغ بر ۹۹ درصد آنها در اختیار حکومت است.
تنزل احزاب و کارکرد آن به انتخابات سبب می شود مردم نگرش مثبت خود به احزاب را از دست دهند زیرا کارکرد آن ها را فقط انتخاباتی قلمداد می کنند. شــوربختانه باید اذعان کرد که احزاب جز در موارد خاص، کارکردی جز کارکرد انتخاباتی از خود بروز نمی دهند و حتی گاهی کار به جایی می رســد که عده ای وانمــود می کنند که احــزاب در انتخابات آسپیراسیون می کنند.
دنیای سیاست و نقد سیاسی را چند حوزه به بهترین شکل می‌تواند نمایندگی کند و خارج از این محیط فقط شاهد خطابه و تبلیغات خواهیم بود و تخریب و تحقیر سیاست نیز اجتناب ناپذیر خواهد بود. نخست بخش‌هایی از دولت و از همه مهمتر وزارت خارجه و تمام اجزا و اعضای آن از وزیر تا زیردستان سفارتخانه های دورافتاده‌ترین کشورها و بلادی که ما با آن رابطه سیاسی داریم. همچنین نهادهای دیگری که در قانون ما می‌توانند ورودی در این حیطه داشته باشند مثلا شورای عالی امنیت ملی و البته این محیط و مسئولیت نیز فقط در ذیل قانون اساسی و قوانین موضوعه و مشروع، واجد معنا و معتبر است.
اندک شمار خبرگزاری هایی که در ساعات اخیر کاملاً غیرمتعهدانه از زبان جناب آقای میرسلیم نوشته اند: «توهین به خودروی داخلی، توهین به رهبری است»، و امثال این تعابیر، اکیداً کذب است.
سازمان آگهی های پرسون