رسانه ملی

قرار بود اقتصاددانان را به صف کنند نه دوستان و همفکران را و هر جا را به یکی بسپارند. آیا این ماجرا این علامت را دارد که اگر مثل آقای علی عسگری تابع و سر به زیر و مجری باشید سمت‌هایی چنین حساس در انتظارتان است و اگر نه، از دایره بیرون گذاشته می‌شوید؟

با اینکه 2 سال از وقایع تلخ وخسارت بار و فاجعه‌آسای آبان سال 98 می‌گذرد ولی هنوز برخی از آثار منفی آن به چشم می‌خورد. گویی درنگاه خیره مردم، غمی نهفته وجود دارد و افزایش مهاجرت از کشور خصوصا از سوی نخبگان تنها یکی از نتایج منفی آن است. بحث‌ها و تحلیل‌ها و موضع‌گیری‌ها پیرامون آن جریان دارد و حتی صدا وسیما که همه ماجرا را درخطا و سهل انگاری دولت روحانی خلاصه می‌کند در مهم‌ترین بخش خبری خود به آن می‌پردازد و نشان می‌دهد که هنوز زخم مذکور نه تنها التیام پیدا نکرده است که دردش حس می‌شود و گویا همه ارکان جامعه آن را تعقیب می‌کنند!