تجربهی اجرای طرح کالابرگ الکترونیکی در دولت سیزدهم با مشارکت حدود ۶۰ میلیون نفری و بالای ۹۰ درصدی نشان میدهد این زیرساخت مهیاست که دولت چهاردهم اراده و تأمین منابع کند تا از این ظرفیت برای حمایت از اقشار آسیبپذیر بهره ببرد.
هنگامی که در مردادماه ۱۳۸۴ دولت نهم زمام امور کشور را به دست گرفت و رسما فعالیت خود را آغاز کرد، بهتدریج سه تصمیم مهم و حیاتی را در دستور کار دولت قرار داد که به صورت کلی ایران را از مسیر توسعه و پیشرفت خارج کرد.
مردم دوست دارند دولت صریح باشد، با مردم شفاف باشد و حرف خود را رک به مردم بگوید. اگر مشکلاتی در جامعه وجود دارد با مردم مطرح و آنطور که هست منعکس کند. ولی ظاهرا دولت آقای پزشکیان به رغم همه قول هایی که داده بر ریل دولت های گذشته متمایل شده است.
« آقای پزشکیان، مردم باید تغییر را احساس کنند. این تغییر باید در زندگی روزمرهشان نمود داشته باشد. اگر فعلاً نمیتوانید وضعیت اقتصادی آنها را بهبود بخشید، حداقل کاری کنید که مانند گذشته از اینترنت استفاده کنند و نگرانی بابت دخترانشان در خیابان نداشته باشند. »
تجربه نشان داده ماه عسل دولتها خیلی زودتر از آنچه فکر میکنند پایان مییابد و دولتها حداکثر در ۱۰۰ روز ابتدایی باید فکری به حال وعدههایی بکنند که امکان تحقق زودتر دارد وگرنه ریزش بدنه اجتماعی آنها با سرعت اتفاق خواهد افتاد. مسالهای که در انتخابات ۴ سال آینده و کاهش بیش از پیش مشارکت مردم تاثیرگذار خواهد بود.
وفاق ملی، بهعنوان راهبرد کلیدی دولت چهاردهم، زمانی محقق خواهد شد که از نیروهای جریانساز و اجتماعی که نقش اساسی در پیروزی رئیسجمهور در انتخابات داشتند، به بهترین شکل استفاده شود. نادیده گرفتن یا به حاشیه بردن این نیروها نهتنها به دولت آسیب خواهد زد، بلکه به فرسایش سرمایه اجتماعی، تضعیف نهاد سیاست و کاهش اعتماد عمومی به انتخابات نیز منجر خواهد شد.
وزیر کشور بر اهمیت استفاده از همه ظرفیتهای کشور بهمنظور پیشرفت متوازن مبتنی بر عدالت تاکید کرد و خواستار ارتقای نقش موثر «شورای گفتوگوی دولت و بخش خصوصی» استانها شد.
سخنگوی دولت چهاردهم در مورد حل مشکلات اینترنت توسط دولت گفت: نمیتوانیم تغییرات را به یکباره ایجاد کنیم. فرآیند بازنگری در فیلترینگ در حال پیگیری است؛ صبوری کنید.
مقامات و مسئولین و به ویژه تیم اقتصادی دولت به جای دادن وعدههایی شیرین و دادن امیدهای بیفرجام، با صراحت و شفافیت و با پرهیز از لفاظی و شعارپردازی برنامههای خود را اعلام کنند.
«وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارتخانهای کلیدی در وضعیتهای بحرانی و آشوبناک نیست، اما این وزارتخانه فرهنگی-سیاسی، بیانگر ذات دولتهایی است که در رأس قدرتاند. این وزارتخانه نماد اقتدار یک دولت است که به شکلی علنی تغییرات اساسی در سطح سیاست و فرهنگ را نمایندگی میکند. تغییراتی که به واسطه آن حتی میتوان پی برد اقتصاد ایران با چه رویکردی پیش خواهد رفت.»
طاقت پرستاران از فروردین امسال چنان طاق شد که چارهای ندیدند جز اعتراض و اعتصاب. مطالبات آنها صریح بود؛ هر آنچه در خانه ملت به تصویب رسیده، باید اجرایی شود.