یک استاد حوزه در تفسیر بخشی از دعای روز پنجم ماه مبارک رمضان گفت: در دعای این روز از خداوند میخواهیم ما را در مقام انسانهای خوب و در دسته خوبان و انسانهای فرمانبردار قرار دهد به گونهای که در مقابل اوامر الهی گستاخی نکنیم و هرآنچه گفتند روی چشممان بزاریم.
در کتاب «مصباح» شیخ طوسی به نقل از ابوحمزه ثمالی آمده است: که حضرت امام زینالعابدین(علیهالسلام) در ماه رمضان بیشتر شب را به نماز میایستادند و چون سحر میرسید این دعا را میخواندند که به دعای ابوحمزه ثمالی شهرت یافته است.
حدیث پیامبر صلی الله علیه و آله گویای آن است که حتی اعمال عادی و روزمره انسان در این ماه، رنگ و بوی معنوی به خود میگیرند و موجب تقرب به خداوند متعال میشوند.
در دعای روز اول ماه بندگی، آمده است: «خدایا قرار ده روزهام را در این ماه روزه روزهداران واقعی و شبزنده داریام را نیز مانند شب زندهداران و بیدارم کن در آن از خواب بیخبران.»
شب اول ماه رمضان یکی از بهترین شبها برای آمادگی ورود به این ماه پر خیر و برکت است. در این شب، اعمال مستحبی فراوانی توصیه شده که در مفاتیح الجنان و سایر کتب روایی آمده است.
نویسنده مفاتیح الجنان، عالمی آگاه و محدثی خبیر بوده، و کتابش را با دقت بسیار نوشته، از مقدمه کتابش بر میآید که سعی داشته مطالب معتبر را نقل کند، اما بدان معنا نیست که هرچه در کتابش آمده، قابل قبول و دفاع باشد، زیرا غیر از قرآن مجید هیچ کتابی نیست که بتوان به همه مطالب آن با دید قطعی و اطمینان نگریست؛ از این رو هر دعایی را باید از نظر سند و محتوا بررسی نمود و میزان اعتبار آن را به دست آورد.
از امام رضا (ع) روایت شده است که: «هر کسی سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگیرد و آن را به ماه مبارک رمضان وصل کند، خداوند ثواب روزه دو ماه متوالی را برای او مینویسد.»
امتحان الهی یکی از سنتهای همیشگی و جاودانی خداوند است که در آن انسانها از نظر ایمان، تقوا و عمل مورد آزمایش قرار میگیرند. این امتحانات برای همه انسانها و امتها به کار گرفته میشود و حتی پیامبران نیز از این امتحانات مستثنا نیستند. در حقیقت، هدف از این آزمایشها جداسازی افراد با ایمان از کسانی است که در مسیر ایمان و تقوا گام برنمیدارند.
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "هر که بر من صلوات فرستد، خداوند درهای رزق را بر او میگشاید." ذکر صلوات: "اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم" را زیاد تکرار کنید.
قدم گذاشتن در آرامستانها یادآور این حقیقت است که زندگی دنیوی سفری کوتاه و گذراست. اینجا، جایی است که عزیزانمان که روزی در کنارمان بودند، به دیار باقی شتافتهاند.