برجام

آمریکا می‌داند که هرگونه توافقی بستگی به نظر مجموعه حاکمیت دارد، ازاین‌رو برایشان فرقی نمی‌‌کند که طرف مذاکرات این دولت یا آن دولت باشد؛ اما اگر قرار باشد مذاکرات به روال دولت احمدی‌نژاد ادامه یابد، باید آنهای که سنشان اجازه می‌دهد، منتظر تحولی در انتخابات چهار سال دیگر باشند.

برنامه هسته‌ای ایران بسیار گسترده‌تر است، تنوع مکانی بیشتری دارد، برمبنای دانشی بومی است و زیرنظر آژانس انرژی اتمی به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهد. تل‌آویو تلاش دارد با این اقدامات، جلوی احیای توافق هسته‌ای را بگیرد و مانع از آن شود که در نتیجه گفت‌وگوهای وین، ایران و ایالات متحده بار دیگر اجرای برنامه جامع اقدام مشترک را از‌سر بگیرند.

مسلم است غربی‌ها در «برجام ۱۴۰۰»، از برجام ۹۴ درس‌هایی گرفته و باتجربه‌تر شده‌اند و این بار توافق هسته‌ای را طلیعه یک دوران جدید با ایران تصور نخواهند کرد. در نتیجه بعد از عبور از مرحله اولیه برجام ۱۴۰۰ که منجر به آزادسازی بخشی از دارایی‌های بلوکه‌شده ایران و برداشته‌شدن برخی از تحریم‌ها و متقابلا بازگشت فعالیت‌های هسته‌ای ایران به چارچوب برجام ۹۴ خواهد شد، غربی‌ها خواهان تداوم مذاکرات درباره برنامه‌های موشکی ایران و سایر خواسته‌هایشان خواهند شد.