انتخابات

این دور انتخابات ریاست جمهوری نسبت به سه مقطع 76، 84 و 92 منظور سه هشت ساله گذشته یک تفاوت اساسی و مبنایی دارد و آن این است که چهره جدیدی که عامل تحریک رای خاموش جامعه باشد، در بین کاندیداهای اصلی جریانات سیاسی نیست.

ایران پس از انقلاب اسلامی انواع و اقسام آزمون و خطاهای سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و ...را تجربه کرده است و به تعبیری خروجی شعارهای ۴۲ سال، اکنون منتج به واقعیت موجود شده است؛ پس اگر قرار بود ادبیات‌های پیشین، ایران را از نظر اقتصادی، سیاسی و فرهنگی به توسعه‌یافتگی نسبی برساند قاعدتا نباید بیانِ کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰، متفق‌القول عبور از وضعیت موجود باشد.

هواداری در انتخابات یک ارزش است؛ به شرط اینکه به آدابش وفادار باشیم. وگرنه سطح طرفداری به دعوای بی تی اس ها با طرفداران هیراد یا دعوای تتلیست‌ها با خواننده قماربازها یا هیاهوی دربی و موج مکزیکی ورزشگاه‌ها تقلیل پیدا می‌کند.

خوشبختانه کاندیداهای مختلف برای حضور در انتخابات ثبت‌نام کردند و الان از تفکرات مختلف، کاندیداهای مختلفی هست که اگر شورای نگهبان هم با نگاه حداکثری به کاندیداها نگاه کند، طبیعتا باید شرایطی را فراهم آورد که همه تفکرات سیاسی و سلیقه‌ها کاندیدایی داشته باشند تا هیچ بهانه‌ای برای عدم حضور نباشد.