اروپا و امریکا

امروز بایدن از همان فشارها و تحریم‌های که ترامپ به اجرا گذاشت به عنوان اهرم فشار استفاده می‌کند اما چون شعار انتخاباتی‌اش این بوده که به برجام برخواهیم گشت و موضوع هسته‌ای ایران را حل خواهیم کرد، بهانه‎هایی از این قبیل می‌تراشد که مذاکرات را طولانی و فرسایشی کند تا عملاً هیچ نتیجه و عایدی برای جمهوری اسلامی ایران نداشته باشد. از طرف دیگر مرحله به مرحله پیچ‌های فشار را به بهانه‌های مختلف محکم‌تر کند.

خشونت با اسلحه در آمریکا فارغ از مسائل فرهنگی یک بخش سیاسی نیز دارد که آن به قدرت لابی اسلحه در آمریکا که یکی از قدرتمندترین لابی‌های تأثیرگذار در عرصه سیاست داخلی است، برمی‌گردد. علاوه بر این خشونت با اسلحه به متمم دوم قانون اساسی آمریکا که بحث آزادی حمل سلاح است، پیوند خورده است.

برنامه هایی که دولت بایدن برای صد روز اول اعلام کرده بود در عمل دچار مشکل شده است. نه تنها در کنترل کرونا ناموفق بود بلکه در عمل به قولی که به مردم داده بود نیز کوتاهی کرد. قرار بود در صورت رئیس جمهور شدن، برای بخشی از جامعه که آسیب‌پذیر است کمک مالی 2 هزار دلاری اختصاص دهد اما در عمل در سطحی که قول داده بود انجام نشد و بسیار کم‌تر بود.

در حال حاضر طرف غربی پذیرفته که به شرط بازگشت ایران به شرایط برجامی در غنی‌سازی اورانیوم، تحریم‌های عمومی را لغو می‌کند اما قصد دارد تحریم‌های مربوط به اشخاص و نهادها را نگه دارد. مسئله بازگشت ایران به برجام و نحوه اجرایی کردن آن با توجه به قانون اخیر مجلس در خصوص راستی‌آزمایی لغو تحریم‎‌ها برای بازگشت به برجام، نکاتی است که در خصوص آن‌ها در حال گفتگو هستند و گروه‌های فنی و کارشناسی در بخش‌های مختلف رایزنی‌های لازم را انجام می‌دهند تا به یک نقطه توافق برسند.

ایالات متحده آمریکا در پی ادامه سیاست یکجانبه‌گرایی خود گام بر می‌دارد اما مقامات چین و روسیه مخالف این نوع سیاست‌ها هستند و همه جانبه‌گرایی را در محیط بین‌الملل تشویق و تعقیب می‌کنند.

تنها چیزی که برای ایران نتیجه‌بخش خواهد بود این است که یک دستور اجرایی رسماً توسط رئیس جمهور آمریکا صادر شود و تمام تحریم‌هایی که بر علیه ایران وضع شده است، لغو شوند. در این صورت است که می‌توانیم آسوده خاطر باشیم اگر این‌گونه نشود و یا طرح دیگری از سوی آمریکا ارائه شود، قطعا آن‌ها برای ایران نقشه دارند.